MatkaZiemia.ovh

Wyjątkowe zjawisko meteorologiczne nad Katarem. Utworzyły się tam obok siebie dwa tornada. Powstanie dwóch trąb powietrznych jednocześnie obok siebie jest zjawiskiem bardzo rzadko spotykanym. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Katarze Katar (arab. قطر (wym. [ˈqɑtˤɑr]) – trl. Qaţar, trb. Katar), Państwo Katar (arab. دولة قطر – trl. Dawlat Qaţar, trb. Daulat Katar) – państwo położone we wschodniej części Półwyspu Arabskiego (na półwyspie Katar) nad Zatoką Perską. Graniczy z Arabią Saudyjską. Stolicą Kataru jest Doha, inne większe miasta to Ar-Rajjan, Musajid, Al-Wakra, Chaur, Duchan, Umm Bab. Katar jest państwem członkowskim LPA, WTO, OPEC oraz GCC. Społeczeństwo katarskie jest najbogatszym społeczeństwem świata (2010, ok. 90 tysięcy dolarów na mieszkańca)[3][4]. W 1913 roku swoich roszczeń co do Kataru zrzekła się Turcja. Trzy lata później obszar ziem arabskich został podzielony pomiędzy dwa europejskie mocarstwa – Francję oraz Wielką Brytanię. W 1915 roku ostat

Płazy, które chronią się przed atakami drapieżników za pomocą toksycznych substancji, są bardziej zagrożone wyginięciem niż gatunki stosujące inne metody obrony. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o płazach Płazy (Amphibia) – gromada zmiennocieplnych kręgowców z grupy czworonogów. Zamieszkują różnorodne siedliska, większość gatunków żyje na lądzie, w gruncie, na drzewach bądź w wodach słodkich. W rozwoju przechodzą stadium larwalne, w którego czasie prowadzą wodny tryb życia, choć niektóre gatunki wykształciły adaptacje behawioralne pozwalające ominąć to ograniczenie. Kijanki przechodzą przeobrażenie, w którego wyniku oddychająca skrzelami larwa staje się dorosłym osobnikiem oddychającym płucami. Wymiana gazowa następuje również przez skórę. Niektóre niewielkie ogoniaste, jak i bezogonowe nie mają płuc i prowadzą całą wymianę gazową przez skórę. Pokrojem ciała przypominają gady, jednak w odróżnieniu od nich nie posiadają błon płodowych w rozwoju ontogenetycznym,

Na północy kraju wieje bardzo silny wiatr. W Ustce w porywach osiąga prędkość do 108 km/h. W Gdańsku w Brzeźnie potężny żywioł zniszczył już drewniane pomosty molo. Konstrukcję zamknięto dla spacerowiczów. W Pucku zatopiło jachty. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Bałtyku Morze Bałtyckie, Bałtyk (łac. balteus – pas. Nazwa Bałtyku pojawia się po raz pierwszy u Adama z Bremy) – płytkie morze śródlądowe na szelfie kontynentalnym w północnej Europie. Połączone z Morzem Północnym przez Cieśniny Duńskie (Mały Bełt, Wielki Bełt, Sund, Kattegat, Skagerrak oraz Limfjord). Za zachodnią granicę Bałtyku Właściwego przyjmuje się cieśninę Sund i próg podwodny ciągnący się na głębokości 18–20 m od przylądka Gedser (wyspa Falster) do przylądka Darßer Ort (Darß); na zachód od tej linii znajduje się akwen Bałtyku Zachodniego o powierzchni ok. 8000 km² nazywany przez Niemców także Ostsee; akwen ten obejmuje m.in. część wód Cieśnin Duńskich (oprócz Małego i Wielkiego Bełtu), a ta

Potężne trzęsienie ziemi o sile 6,7 stopnia w skali Richtera, które miało miejsce w ostatni piątek na terytorium Regionu Autonomicznego Sinciang Ujgur w Chinach, spowodowały śmierć jednej osoby, a sześć domów uległo zniszczeniu – donosi agencja Xinhua. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Sinciang Uygur Sinciang (chiń. Xinjiang, wym. [ɕínt͡ɕjɑ́ŋ]; pełna nazwa: Region Autonomiczny Sinciang-Ujgur[1], ujg. شىنجاڭ ئۇيغۇر ئاپتونوم رايونى, Shinjang Uyghur Aptonom Rayoni) – region autonomiczny w Chinach. Jest to duży, rzadko zaludniony obszar, będący ok. 1/6 częścią terytorium kraju. Sinciang sąsiaduje z Tybetem od południa, z prowincjami Qinghai i Gansu od południowego wschodu, z Mongolią od wschodu, Rosją od północy, a Kazachstanem, Kirgistanem, Tadżykistanem, Afganistanem, Pakistanem oraz kontrolowanymi przez Indie obszarami Kaszmiru od zachodu. Region Sinciang obejmuje większą część Aksai Chin – obszaru, który Indie uznają za część stanu Dżammu i Kaszmir. „Xīnjiāng”

Już drugi rok z rzędu w rzece Hudson, która przepływa przez Nowy Jork, pływa wieloryb. To wyjątkowe wydarzenie – podkreśla Huffington Post. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o wielorybach Wieloryb – potoczna nazwa niektórych ssaków z rzędu waleni o większych rozmiarach. Wieloryby są największymi zwierzętami zamieszkującymi Ziemię. Od wieków poławiane dla mięsa, a przede wszystkim dla tłuszczu i spermacetu. Wieloryby, w odróżnieniu od ryb, mają płetwy poziome, a nie pionowe. Nazwa „wieloryb” jest pozostałością z czasów, gdy walenie uważano za gigantyczne ryby. Pomimo zewnętrznego podobieństwa do olbrzymich ryb (patrz rekin wielorybi) są ssakami i posiadają wszystkie najważniejsze ich cechy. Wieloryby od dawna pobudzały wyobraźnię ludzi. Ich olbrzymie rozmiary budziły lęk i prowokowały do snucia niesamowitych opowieści, a wymierne korzyści, jakie czerpano polując na nie, pchały ludzi na morze, często w zupełnie nieznane rejony, w poszukiwaniu pożądanych dóbr: ambr

Zespół z Uniwersytetu Hokkaido rozwiązał ponad 150-letnią zagadkę powierzchniowego topnienia lodu w ujemnych temperaturach. Udało się to dzięki zaawansowanej mikroskopii optycznej, opracowanej z firmą Olympus. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o lodzie Lód – minerał z gromady tlenków o wzorze chemicznym H2O. Jest to stan stały wody. Zamarzanie czystej wody, przy ciśnieniu atmosferycznym wynoszącym 101 325 Pa, zachodzi w temperaturze 0 °C. Przy zamarzaniu objętość lodu jest większa, niż tworzącej go wody, przez co gęstość lodu jest o blisko 10% mniejsza (w temperaturze 0 °C gęstość wody wynosi 0,9998 g/cm³, a lodu – 0,9167 g/cm³). Dzięki temu lód pływa na wodzie, a zbiorniki wodne zamarzają od powierzchni w dół. Lód jest kryształem dwójłomnym, jednak jego współczynniki załamania różnią się niewiele: wynoszą no = 1,309 i ne = 1,313 dla fali o długości około 590 nm. Kilka słów z Wikipedii o mikroskopie optycznym Mikroskop optyczny – rodzaj mikroskopu, w którym do g

Zdrowe i smaczne grzyby mun rosną w Polsce. Uszaka bzowego, bo tak brzmi ich polska nazwa, najczęściej można znaleźć na gałęziach bzu czarnego. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o grzybach mun Uszak bzowy (Auricularia auricula-judae (Bull.) Quél.) – gatunek grzybów z rodziny uszakowatych (Auriculariaceae)[1]. Gatunek kosmopolityczny. Poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach, a także na wielu wyspach[7]. W Polsce jest pospolity[3]. Rozwija się na osłabionym lub martwym drewnie w lasach, zaroślach, parkach, ogrodach, przy drogach. Najczęściej spotykany jest na bzie czarnym, ale także na wielu innych gatunkach drzew liściastych, na iglastych wyjątkowo. Rośnie w ciągu całego roku, a podczas łagodnej zimy występuje nawet w czasie późnej wiosny na pniakach i pniach. W czasie długotrwałej wilgotnej pogody często tworzy całe kępy owocników[6]. Kilka słów z Wikipedii o Polsce Polska, Rzeczpospolita Polska (RP) – państwo unitarne w Europie Środkowej położone m

Trzęsienie ziemi o magnitudzie 7,4 stopnia w skali Richtera nawiedziło w poniedziałek tuż po północy czasu lokalnego obszar środkowej Nowej Zelandii – informuje Amerykański Serwis Geologiczny, generując falę tsunami, która uderzyła w północno-wschodnie wybrzeże Wyspy Południowej, donosi agencja Reuters. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Nowej Zelandii Nowa Zelandia (ang. New Zealand [njuːˈziːlənd], język maoryski Aotearoa [aɔˈtɛaɾɔa] – Kraj Długiej Białej Chmury) – państwo wyspiarskie, położone na południowo-zachodnim Pacyfiku i składające się z dwóch głównych wysp (Północnej i Południowej) oraz szeregu mniejszych wysp, w tym Wyspy Stewart i Wysp Chatham. Archipelag Nowej Zelandii jest najdalej na południe wysuniętą częścią Oceanii, na południowy wschód od Australii. W skład Nowej Zelandii (a dokładnie w skład Commonwealth realm Nowej Zelandii, czyli są to terytoria stowarzyszone lub zależne Nowej Zelandii, ale wchodzące wraz z nią w skład wspólnej domeny król

Nawet w niskich stężeniach miód z kwiatów drzewa herbacianego, nazywanego po maorysku manuką (Leptospermum scoparium), hamuje aktywność i wzrost bakteryjnych biofilmów. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o miodzie manuka Manuka – gatunek miodu powstający z nektaru krzewów manuka (Leptospermum scoparium) rosnących w Nowej Zelandii. Wykazano, że w warunkach in vitro ma właściwości antybakteryjne[1], ale nie ma obecnie zastosowań medycznych. Kilka słów z Wikipedii o miodzie Miód – słodki produkt spożywczy, w warunkach naturalnych wytwarzany głównie przez pszczoły właściwe (miód pszczeli) oraz nieliczne inne błonkówki, m.in. osy z podrodziny Polistinae (Brachygastra, Polistes i Polybia)[1], poprzez przetwarzanie nektaru kwiatowego roślin miododajnych, a także niektórych wydzielin występujących na liściach drzew iglastych[2]. Miód pszczeli różni się składem od miodu wytwarzanego przez inne owady. Osy pobierają nektar także z roślin trujących dla człowieka, dlatego wyt

Burza z trąbami powietrznymi nawiedziła Rzym i okolice Wiecznego Miasta w niedzielę. Władze mówią, że miały „wyjątkową siłę” – wiatr zrywał z domów dachy i łamał drzewa. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Rzymie Rzym (wł., łac. Roma) – stolica i największe miasto Włoch, położone w środkowej części kraju nad rzeką Tyber i Morzem Śródziemnym. Centrum administracyjne ma powierzchnię 1287 km² i liczbę ludności 2 868 104[2], będąc czwartym co do wielkości miastem Unii Europejskiej. Miasto metropolitalne Rzym utworzone z terenów byłej prowincji o tej samej nazwie ma 4 331 856 mieszkańców[3]. Rzym jest również stolicą regionu administracyjno-historycznego Lacjum (Lazio). Rzym od starożytności znany jest jako Wieczne Miasto (łac. Roma Aeterna), a także „stolica świata” (łac. caput mundi – dosłownie „głowa świata”).[4] Rzym jest metropolią o znaczeniu globalnym[5][6][7], a także dużym węzłem komunikacyjnym z jednym z największych międzynarodowych portów lotniczych w Eur

Położenie wiru polarnego przesunęło się w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat, co może oznaczać częstsze ataki ekstremalnych chłodów w niektórych miejscach na umiarkowanych szerokościach geograficznych, w tym m.in. w Europie i Polsce – wynika z niedawno opublikowanych badań. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o wirze polarnym Wir polarny – układ niskiego ciśnienia (niż baryczny) o charakterze cyklonu, związany z obszarem biegunowym planety, w szczególności Ziemi. Wir polarny na Ziemi jest zjawiskiem sezonowym, które najsilniejsze jest w trakcie nocy polarnej[1][2], dlatego jest nazywany także wirem nocy polarnej[3]. Rozciąga się od tropopauzy, przez obszar stratosfery, do mezosfery (ponad 50 km nad powierzchnią)[1]. Wir polarny jest ograniczony przez prąd strumieniowy, który zamyka zimne powietrze polarne w obszarze okołobiegunowym, nie pozwalając na wymianę ciepła z atmosferą w niższych szerokościach geograficznych[1][2]. Wir znajdujący się nad Antarktyką jest s

Podczas zalotów czy obrony terytorium myszy wydają z siebie ultradźwięki. Okazuje się, że wykorzystują przy tym mechanizm przypominający działanie silnika samolotów naddźwiękowych. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o myszach Mysz[2] (Mus) – rodzaj gryzoni z rodziny myszowatych (Muridae), obejmujący gatunki występujące głównie w Afryce, Azji i Europie. Mysz domowa jest jedynym gatunkiem tego rodzaju który zamieszkuje obie Ameryki i Australię. Zwierzęta znane jako: mysz leśna, mysz zaroślowa, czy mysz polna[3] traktowane jako jedne z gatunków „myszy”, w rzeczywistości zaliczane są do odrębnego rodzaju gryzoni: myszarka (Apodemus) jako: myszarka leśna, myszarka zaroślowa, czy myszarka polna[2]. Kilka słów z Wikipedii o ultradźwiękach Ultradźwięki – fale dźwiękowe, których częstotliwość jest zbyt wysoka, aby usłyszał je człowiek. Za górną granicę słyszalnych częstotliwości, jednocześnie dolną granicę ultradźwięków, uważa się częstotliwość 20 kHz[1], choć dla wielu o

Ziemia kryje wiele dziwnych gatunków zwierząt. W pewnej kalifornijskiej jaskini znaleziono nietypowego krocionoga z niespotykanymi cechami anatomicznymi. Ma on m.in. ponad 400 nóg i 4 penisy. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o krocionogach Krocionogowate (Julidae), potocznie krocionogi – rodzina wijów z gromady dwuparców[1]. Ich ciało jest wydłużone, segmentowane, szare, brunatne lub czarne. Nogi i czułki są krótkie. Krocionogowate zamieszkują ściółkę lub spróchniałe drewno. Są roślinożerne i żywią się głównie szczątkami roślinnymi, pędami, kiełkującymi nasionami, młodymi korzonkami, owocami, bulwami i grzybami. Krocionogi mierzą od 3 mm do 20 cm długości[1]. W Polsce występuje 85 gatunków[1], m.in.: Cylindrojulus boleti, Leptophyllum nanum, Julus terrestris, Julus scandinavius, Ophyiulus fallax oraz krocionóg piaskowy (Schizophyllum sabulosum). Kilka słów z Wikipedii o penisach Prącie (łac. penis, pot. członek) – narząd kopulacyjny u samców ssaków, a także wie