Przejdź do głównej zawartości

Posty

Naukowcy odkryli potężny łańcuch górski pod powierzchnią Ziemi

Pisarz science fiction Jules Verne, niegdyś wyobrażał sobie głęboki, podziemny krajobraz wewnątrz planety, wraz z utraconymi prehistorycznymi gatunkami i roślinami. Książka trafnie została zatytułowana „Podróż do środka Ziemi”. Nowe badania sugerują, że głęboko pod skorupą ziemską, gdzieś na głębokości około 600 kilometrów, znajduje się ogromna góra, która jest wyższa od Everestu. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o łańcuchach górskich Łańcuch górski – teren górski o równolegle ułożonych pasmach wraz z kotlinami i przylegającymi do nich pogórzami. Na świecie wyróżnia się dwa podstawowe wielkie łańcuchy górskie: łańcuch okołopacyficzny składa się z dwóch łuków, przebieg południkowy, występują częste zjawiska wulkaniczne oraz trzęsienia ziemi obejmuje: zachodnie wybrzeża Ameryki Północnej i Południowej (Kordyliery, Andy) zachodnie wybrzeża Pacyfiku (od gór Kamczatki poprzez Wyspy Japońskie po Nową Gwineę i Nową Zelandię)

Szwedzi znaleźli ojczyznę europejskich megalitów

Stonehenge to najsławniejsza z europejskich struktur megalitycznych, ale nie jest jedyną. Na Starym Kontynencie istnieje około 35 000 takich budowli, które były wznoszone mniej więcej w latach 4500–2500 przed Chrystusem. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o megalitach Budowle megalityczne (megality) występują na obszarze całego świata, w tym również w Europie i Polsce. Początki megalityzmu na terenach Europy sięgają V tysiąclecia p.n.e. Stopniowy zanik idei obserwuje się około 2 tysiąclecia p.n.e. Czasem jednak budowle megalityczne funkcjonowały jeszcze w epoce brązu. Stonehenge straciło swe znaczenie kultowe około 1400 r p.n.e. Szczególnym typem budowli megalitycznej były megaksylony (gr., mega = wielki; ksylon = drzewo), zbudowane według podobnej idei, ale z innego materiału – z drewna i ziemi. Megalit (wielki kamień z gr. μέγας «megas» – wielki, λίθος «lithos» – kamień) to duży, nieobrobiony lub częściowo obrobiony kamień stanowiący samodzielną budowlę lub ele

Pożary w Nowej Zelandii

Silny wiatr oczekiwany w niedzielę będzie sprzyjał rozprzestrzenianiu pożarów, które od tygodnia szaleją na Wyspie Południowej w Nowej Zelandii, zmuszając tysiące ludzi do opuszczenia swoich domów – poinformowały władze. Ogień, któremu nadano nazwę Pigeon Valley objął już 2300 hektarów, a jego obwód sięga 25 kilometrów – donosi nowozelandzka obrona cywilna na swojej stronie internetowej. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Nowej Zelandii Nowa Zelandia (ang. New Zealand [nju:ˈzi:lənd], język maoryski Aotearoa [aɔˈtɛaɾɔa], Kraj Długiej Białej Chmury) – państwo wyspiarskie położone na południowo-zachodnim Pacyfiku i składające się z dwóch głównych wysp (Północnej i Południowej) oraz szeregu mniejszych, w tym wyspy Stewart i wysp Chatham. W skład Nowej Zelandii (a dokładniej w skład królestwa stowarzyszeniowego Nowej Zelandii, połączonego unią personalną z Wielką Brytanią i innymi królestwami stowarzyszeniowymi) wchodzą również terytoria stowarzyszone z Nową Zelandi

Pliszka górska z Drawieńskiego Parku Narodowego doleciała do Hiszpanii

Pliszka górska z Drawieńskiego Parku Narodowego (DPN) doleciała do Hiszpanii, pokonując dystans prawie 2 tys. km. To pierwsza informacja zwrotna o ptaku tego gatunku, który zaobrączkowany został nad rzeką Drawą – informuje Joanna Osińska z DPN. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o pliszkach górskich Pliszka górska (Motacilla cinerea) – gatunek małego ptaka z rodziny pliszkowatych (Motacillidae). Zamieszkuje średnie szerokości od zachodniej Europy do wschodniej Azji. Nie ma jej na Islandii oraz na północy Skandynawii. W południowej Europie pliszki górskie są ptakami osiadłymi. W Polsce jest częściowo osiadła. W Danii i na południu Skandynawii pojawiła się dopiero na początku XX wieku. Ptaki z północy są wędrowne. Osobniki europejskie zimują nad Morzem Śródziemnym i w północnej Afryce, a azjatyckie w Azji Południowej. Do niektórych obszarów Europy Środkowej na tereny lęgowe powraca w kwietniu, a czasem już na początku marca. Odlatuje od września do grudnia. Czytaj

W Toronto rekordowy mróz i śnieg

Environment Canada wydała ekstremalne ostrzeżenia przed niskimi temperaturami dla Toronto, dzień po rekordowych opadach śniegu, które sparaliżowało największe miasto Kanady. „Lodowata masa arktycznego powietrza w połączeniu z silnym wiatrem sprawi, że odczuwalna temperatura do piątku będzie się wahać na poziomie -30, -35 stopni” – ostrzega agencja pogodowa. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Toronto Toronto – największe miasto w Kanadzie i stolica prowincji Ontario. Położone w południowej części Ontario na północno-zachodnim brzegu jeziora Ontario. Miasto pełni funkcję ekonomicznej i kulturalnej stolicy Kanady. W samym Toronto mieszka 2 615 060 osób (2011), a w aglomeracji miejskiej Toronto (Greater Toronto Area – GTA) 6 054 191 ludzi (2011)[1]. Toronto jest najbardziej wieloetnicznym miastem świata, zamieszkanym przez ponad 150 grup etnicznych, w 2001 roku miasto otrzymało nadany przez ONZ tytuł: World’s Most Multicultural City. Język angielski jest językiem o

Brytyjczycy dowiercili się do spodu Antarktyki Zachodniej

Grupa naukowców i inżynierów wykonały pierwszy w Zachodniej Antarktyce odwiert o głębokości przekraczającej 2000 metrów. To część badań mających na celu stwierdzenie, jak ten region będzie reagował na zmiany klimatu. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Antarktyce Zachodniej Antarktyda Zachodnia − część kontynentu Antarktydy, jedna z dwóch, obok Antarktydy Wschodniej. Granicą oddzielającą obie części kontynentu są Góry Transantarktyczne, rozciągające się od Morza Rossa do Morza Weddella. Antarktyda Zachodnia leży po pacyficznej stronie tych gór. W geografii Antarktydy Zachodniej wyróżnia się Ziemię Marii Byrd, Ziemię Ellswortha i Półwysep Antarktyczny. Całkowita powierzchnia to ok. 3,5 miliona km². Najwyższym szczytem jest Mount Vinson, który jest najwyższym szczytem całej Antarktydy. Podłoże budują skały magmowe przykryte warstwą skał osadowych. Przez tę część kontynentu przebiega Ryft Zachodnioantarktyczny, szeroka dolina ryftowa położona pod lądolodem. Jej pow

W Ameryce przymroziło

Mroźne arktyczne wiatry przyniosły w poniedziałek rekordowy mróz i oblodzone drogi w Środkowo-Zachodniej części USA oraz na Wschodnim Wybrzeżu. Na szczęście nie wystąpiły poważne utrudnienia w transporcie, ponieważ dzisiaj w Stanach Zjednoczonych obchodzone jest święto Martina Luthera Kinga – zamknięte są zarówno szkoły, jak i urzędy. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Martinie Martin Luther King Jr.[1] (ur. 15 stycznia 1929 w Atlancie, zm. 4 kwietnia 1968 w Memphis) – pastor baptystyczny, lider ruchu praw obywatelskich, działacz na rzecz równouprawnienia Afroamerykanów i zniesienia dyskryminacji rasowej, laureat pokojowej Nagrody Nobla z roku 1964, człowiek roku 1963 magazynu „Time”. Zamordowany 4 kwietnia 1968 przez przeciwników politycznych. W 1954 King został pastorem w zborze baptystycznym przy Dexter Avenue w Montgomery. W swoich kazaniach nawiązywał do porażek i sukcesów ruchów walczących o prawa obywatelskie, działających wówczas na południu Stanów Zjed

Część gatunków kawy zagrożona wyginięciem

Najnowsze badania przynoszą złe wieści dla miłośników kawy. Wskutek wylesiania, zmiany klimatu i związanego z tym rozprzestrzeniania się chorób, aż 60% dzikich gatunków kawy jest zagrożonych wyginięciem. Tymczasem w przypadku mniej niż połowy tych gatunków zebrano ich nasiona, które trafiły do banków nasion. To zaś oznacza, że gdy one wyginą, to ich już nie odzyskamy. Zobacz cały artykuł na tej stronie tagi: kawa, wyginie Kilka słów z Wikipedii o kawie Kawa – napój sporządzany z palonych, a następnie zmielonych lub poddanych instantyzacji ziaren kawowca, zwykle podawana na gorąco. Pochodzi z Etiopii, w Europie pojawiła się około XVI wieku. Jedna z najpopularniejszych używek na świecie i główne źródło kofeiny. Nazwa kawy pochodzi prawdopodobnie od arabskiego kahwa. Do większości języków europejskich przeniknęła poprzez tureckie słowo kahve i utworzoną od niego włoską nazwę caffè. Drugą prawdopodobną etymologią nazwy kawa jest nazwa etiopskiego miasta Kaffa, dziś – Kefa. W Polsce pojawił

Burza piaskowa sparaliżowała część Egiptu

Stolica Egiptu – Kair – oraz niektóre miasta portowe zostały sparaliżowane przez potężną burzę piaskową, której towarzyszył porywisty wiatr oraz olbrzymie ilości piasku znad Sahary, co zmusiło służby lokalne po raz drugi w ciągu ostatnich trzech dni do zamknięcia kilku portów. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o burzach piaskowych Burza piaskowa (burza pyłowo-piaskowa) to zjawisko atmosferyczne wywołane przez silne wiatry związane z wtargnięciem chłodnego powietrza polarnego na ciepłe obszary pustynne i półpustynne, lub przez feny napotykające na swojej drodze luźny materiał skalny, zwietrzelinę, piasek i pył. Burza piaskowa powstaje zazwyczaj wskutek konwekcji powietrza. Promienie Słońca rozgrzewają piasek, co powoduje podgrzanie mas powietrza znajdującego się bezpośrednio nad nim, co z kolei powoduje wzniesienie się gorącego powietrza, a ruch powietrza powoduje zmianę ciśnienia i powstanie silnego wiatru. Największe z burz piaskowych sięgają do 2,5 km wysokośc

Gwałtowne zmiany ziemskiego pola magnetycznego zagrażają systemom nawigacji

Ziemskie północne pole magnetyczne przemieszcza się z Kanady w stronę Syberii. Ruch ten jest tak szybki, że pojawiła się konieczność dokonana rzadkiej korekty Ziemskiego Modelu Magnetycznego. Opisuje on pole magnetyczne planety i jest podstawą wszystkich współczesnych systemów nawigacyjnych. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Ziemskim polu magnetycznym Ziemskie pole magnetyczne – pole magnetyczne występujące naturalnie wewnątrz i wokół Ziemi. Odpowiada ono w przybliżeniu polu dipola magnetycznego z jednym biegunem geomagnetycznym w pobliżu geograficznego bieguna północnego i z drugim biegunem geomagnetycznym w pobliżu bieguna południowego. Linia łącząca bieguny geomagnetyczne tworzy z osią obrotu Ziemi kąt 9,98°[1]. Pole magnetyczne rozciąga się na kilkadziesiąt tysięcy kilometrów od Ziemi, a obszar, w którym ono występuje nazywa się ziemską magnetosferą. Termin „biegun magnetyczny” oznacza najczęściej[a] miejsce, w którym inklinacja magnetyczna osiąga 90°, tj.