Grupa kitesurferów pobiła rekord odległości – w 8 dni sportowcy przepłynęli ponad 1200 kilometrów. Podczas niezwykłej wyprawy przetrwali ataki rekinów, oślepiające słońce i ogromne zmęczenie, by dotrzeć do przylądka Jork – najdalej na północ wysuniętego punktu Australii.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o kitesurfingu
Kitesurfing (także kiteboarding) — sport wodny, odmiana surfingu, technicznie podobny do windsurfingu, jednak różni się znacząco w sposobie prowadzeniu deski – prowadzi się ją tak jak podczas jazdy na fali, na krawędzi (podobnie do snowboardu), w windsurfingu natomiast deska prowadzona jest płasko. Od tego ostatniego różni się także konstrukcją pędnika – zamiast klasycznego żagla używana tu jest odmiana latawca – utrzymywanego przez żeglującego kitesurfera w znacznej odległości, na barze przypiętym do trapezu (uprzęży) zakładanego przez kitesurfera.
Sport ten uprawiany jest zarówno na akwenach słodkowodnych (sprzyjające wiatry wieją m.in w dolinach alpejskich, np. w Południowym Tyrolu), jak i morskich (np. na polskim wybrzeżu Bałtyku).
Od igrzysk letnich w Rio de Janeiro w 2016 roku Kitesurfing miał dołączyć do konkurencji żeglarskich zastępując tym samym windsurfing. Jednak decyzją światowej federacji żeglarskiej ISAF dnia 10.11.2012r. został skreślony z listy konkurencji na olimpiadzie w Rio na rzecz RS:X.
Kilka słów z Wikipedii o przylądku Jork
Jork (ang. Cape York) (10°41′S 142°32′E) – najdalej na północ wysunięty przylądek Australii, leżący na półwyspie Jork w stanie Queensland. Punkt ten znajduje się w Cieśninie Torresa, między Zatoką Karpentaria na zachodzie, a Morzem Koralowym po przeciwnej stronie. Jest oddalony o ok. 140 km od Nowej Gwinei.
Kilka słów z Wikipedii o półwyspie Jork
Jork (ang. Cape York Peninsula) – półwysep, na którym znajduje się najdalej na północ wysunięty punkt Australii – przylądek Jork. Został tak nazwany przez Jamesa Cooka w 1770 roku, na cześć księcia Yorku, Edwarda Augusta, znajduje się w stanie Queensland. Tylko ok. 140 km poprzez Cieśninę Torresa dzieli go od Nowej Gwinei. Po stronie zachodniej znajduje się Zatoka Karpentaria a od wschodniej Morze Koralowe. Powierzchnia półwyspu to ok. 137 000 km² a zamieszkuje go ok. 18 000 ludzi.
Powierzchnia półwyspu jest nizinna z rozciągającym się po wschodniej stronie pasmem Wielkich Gór Wododziałowych z kilkoma niskimi wzgórzami (najwyższy szczyt o wysokości 823 m n.p.m.). Ziemia jest tu jałowa nawet w porównaniu z innymi obszarami Australii przez co region ten jest tak słabo zasiedlony.
Klimat podrównikowy wilgotny, w północnej części półwyspu typu monsunowego, z porą deszczową od listopada do kwietnia i porą suchą od maja do października. Roczny opad jest wysoki i sięga od ok. 700 mm na południu do nawet 4000 mm na północy. Występują liczne rzeki, a pośród nich Pascoe, Jardine, Wenlock, Łucznik, Holdroyd, Mitchell i Staaten. Naturalną roślinność stanowią lasy eukaliptusowe, które porastają większość obszaru półwyspu, wschodnie wybrzeże porasta dżungla.
Na półwyspie znajdują się największe na świecie złoża boksytów.
źródło: pl.wikipedia.org