W stolicy Australii, Canberze w środę, 12 sierpnia spadł śnieg. Chociaż na półkuli południowej obecnie trwa zima, śnieg w Australii pada bardzo rzadko. Po raz ostatni mieszkańcy tego kontynentu widzieli śnieg w 2006 roku.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Canberze
Canberra (wym. [ˈkænbᵊrə] lub [ˈkænbɛrə]) – stolica Australii, miasto położone w Alpach Australijskich nad rzeką Molonglo, na wysokości 550–700 m n.p.m.; leży w odległości 320 km od Sydney i 480 km od Melbourne w obrębie Australijskiego Terytorium Stołecznego o powierzchni 2500 km².
Przed europejskim osadnictwem teren dzisiejszej Canberry był sezonowo zamieszkany przez plemiona Ngunnawal i Walgalu. Plemię Ngarigo żyło na południowym wschodzie terenów Canberry, Gundungurra na północy, Yuin na wybrzeżu, a Wiradjuri na zachodzie. Odkrycia archeologiczne z regionu Canberry wskazują obecność ludzi na tym terenie od 21 tys. lat[1]. Słowo „Canberra” pochodzi z dialektu rodziny Ngabri, jednej z rodzin plemienia Ngunnawal, od słowa Kanbarra, znaczącego miejsce spotkań. Nazwa ta była najwyraźniej używana jako odwołanie do corroboree odbywających się podczas sezonowych migracji ludzi z plemienia Ngunnawal w celu uczczenia ciem Bogong (Agrotis infusa) przelatujących przez region każdej wiosny.
Miasto zbudowane zostało w latach 1913-1927 według urbanizacyjnego planu amerykańskiego architekta W.B. Griffina. Canberra składa się z dwóch promienisto-koncentrycznych zespołów zabudowy, rozdzielonych zbiornikiem wodnym utworzonym w 1963 roku (Jezioro Burley-Griffin).
Kilka słów z Wikipedii o śniegu
Śnieg – opad atmosferyczny w postaci kryształków lodu o kształtach głównie sześcioramiennych gwiazdek, łączących się w płatki śniegu. Po opadnięciu na ziemię tworzy porowatą pokrywę śnieżną, także nazywaną śniegiem.
Śnieg powstaje, gdy w chmurach para wodna krystalizuje, (Resublimacja), tworząc kryształy lodu.
Płatek śniegu to struktura kryształów śniegu, mogąca mieć do kilku centymetrów. Czasem określa się tak samo również pojedyncze kryształki.
Większość kryształków śniegu jest płaska i ma po sześć, w przybliżeniu identycznych, ramion. W zależności od temperatury, wilgotności i ciśnienia powietrza, powstają jednak również inne formy, takie jak kolumny, igły, płytki i grudki. Struktura ich wynika z procesu powstawania, który zaczyna się od kondensacji lodu na cząstce pyłu. Początkowo powstaje sześciokątny płaski kryształ o wielkości ułamka milimetra. W temperaturach między –1 a –3 °C oraz między –10 a –20 °C warunki bardziej sprzyjają osadzaniu się lodu na krawędziach i na krysztale wyrasta sześć ramion. W temperaturach między –5 a –10 °C oraz poniżej –20 °C bardziej sprzyjają osadzaniu się lodu na powierzchniach, a wtedy kryształ rośnie w pionie i przyjmuje kształt igły. W przypadkowych miejscach igły rozpoczyna się krystalizacja nowej igły, tworzącej z wyjściową kąt 60°. Pozostałe kształty powstają, gdy w czasie wzrostu kryształu warunki zmienią się w którąś stronę.
źródło: pl.wikipedia.org