Za pomocą przypominającego gąbkę nanoporowatego złota można wykrywać DNA patogenów wywołujących choroby ludzi, zwierząt i roślin.
Zespół Erkina Sekera z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Davis zademonstrował, że za pomocą porowatego złota da się wykrywać kwasy nukleinowe w zatykających większość czujników mieszaninach innych biocząsteczek.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o porowatości
Porowatość materiału – właściwość ciał stałych określająca wielkość pustych przestrzeni wewnątrz materiału. Puste przestrzenie są obszarami, w których nie ma materiału stałego, ewentualnie tylko płyn – najczęściej woda lub powietrze.
Substancje porowate występują w przyrodzie, np. pumeks o porowatości ok. 0,5. Materiały porowate produkuje się też poprzez spienianie substancji przy użyciu poroforów, np. styropian. Inne materiały porowate, to np. materiały sypkie (np. piasek) lub włókniste. Kształt porów może być różny w różnych materiałach.
Kilka słów z Wikipedii o patogenach
Patogen, czynnik chorobotwórczy – ciało obce, twór biologiczny lub mikroorganizm wywołujący chorobę u danego organizmu.[1] Wyróżnia się następujące typy patogenów:
ożywione (bakterie, wirusy[2], robaki pasożytnicze),
nieożywione[potrzebne źródło],
chemiczne (substancje żrące, toksyczne),
niedobory pokarmowe,
fizyczne (światło lasera, promieniowanie jonizujące, silne pole magnetyczne, mechaniczne).
Potwierdzenia, czy dany czynnik jest patogenem dla określonego taksonu, dokonuje się usiłując spełnić postulaty Evansa.
Zazwyczaj pojęcie to odnosi się do czynników biologicznych.
Kilka słów z Wikipedii o złocie
Złoto (Au, łac. aurum) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 79. Złoto jest ciężkim, miękkim i błyszczącym metalem, będącym najbardziej kowalnym i ciągliwym spośród wszystkich znanych metali. Czyste złoto ma jasnożółty kolor i wyraźny połysk, nie utlenia się w wodzie czy powietrzu. Chemicznie złoto należy do metali przejściowych i pierwiastków grupy 11. Z wyjątkiem helowców (tzw. gazów szlachetnych) złoto jest najmniej reaktywnym pierwiastkiem. Złoto długo przed okresem spisanej historii było drogocennym i poszukiwanym metalem szlachetnym używanym w biciu monet, jubilerstwie, sztuce i zdobieniach.
Złoto jest odporne na poszczególne kwasy, ale roztwarza się w wodzie królewskiej (łac. aqua regia, nazwana tak ze względu na to, że rozpuszcza właśnie złoto – metal kojarzony z władzą królewską). Roztwarza się również w zasadowych roztworach cyjanków, które były używane do wydobywania złota. Złoto rozpuszcza się również w rtęci, tworząc amalgamat. Złoto jest nierozpuszczalne w kwasie azotowym, który roztwarza srebro i inne metale, co przez długi czas było wykorzystywane jako próba na obecność złota (np. w monetach).
Metal rodzimy występuje jako samorodki lub ziarna w skałach litych, żyłach i osadach aluwialnych. Mniej powszechnie występuje jako związki złota, zazwyczaj z tellurem. Parytet złota był najpowszechniejszą podstawą polityki monetarnej w historii człowieka, powszechnie zastąpioną w XX wieku przez pieniądz fiducjarny. Szacuje się, że do 2010 roku, w całej historii zostało wydobytych 166 tys. ton złota[6]. Odpowiada to objętości 8500 m³ lub sześcianowi o krawędzi 20,4 m. Światowa konsumpcja wydobywanego złota w 50% jest zużywana w jubilerstwie, w 40% w różnych inwestycjach, a 10% w zastosowaniach przemysłowych[7]. Złoża złota rozpoznane do roku 2008 były oceniane na 26 tys. ton. Przy poziomie wydobycia z roku 2005, złoża te wystarczyłyby na ok. 14 lat[6].
Poza szeroko rozpowszechnionymi wyżej wymienionymi zastosowaniami, złoto stosuje się również w stomatologii, elektronice i innych zastosowaniach, w tym nawet w przemyśle spożywczym.
źródło: pl.wikipedia.org