Ocean Południowy w 13 lat pochłonął 40 proc. gazów cieplarnianych, jakie wyprodukowaliśmy. Udało się to odkryć dzięki najdłuższej w historii serii pomiarów przeprowadzonych w okolicach południowego koła podbiegunowego.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Oceanie Południowym
Ocean Południowy (także: Południowy Ocean Lodowaty, Ocean Antarktyczny[3]) – ocean rozciągający się od wybrzeża Antarktydy do równoleżnika 60°S, wzdłuż którego łączy się z oceanami: Spokojnym, Indyjskim i Atlantyckim. Ocean Południowy jest czwartym co do wielkości spośród wszystkich pięciu. Jego obszar został formalnie zatwierdzony przez Międzynarodową Organizację Hydrograficzną w 2000 roku. Oficjalna polska nazwa tego oceanu, zatwierdzona przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych brzmi Ocean Południowy[4].
Według ustaleń Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej, nazwa „Ocean Południowy” odnosi się do wód Oceanu Światowego otaczających Antarktydę, których północną granicą jest równoleżnik 60°S. W jego skład wchodzą mniejsze akweny – m.in. Morze Amundsena, Morze Bellingshausena, fragment Cieśniny Drake’a, Morze Rossa i Morze Weddella. Powierzchnia tego oceanu to 20,327 milionów km². Linia brzegowa ma długość 17 968 km.
Nazwa ta nie jest zawsze stosowana w ścisłym rozumieniu. W Australii do zasięgu opisanego powyżej dodaje się obszar między równoleżnikiem 60°S i południowymi wybrzeżami Australii oraz Nowej Zelandii[5]. Na mapach wybrzeży Tasmanii i południowej Australii zawsze widnieje nazwa „Ocean Południowy”, nigdy „Ocean Indyjski”.
Kilka słów z Wikipedii o gazach cieplarnianych
Gaz cieplarniany, gaz szklarniowy (GHG, z ang. greenhouse gas) – gazowy składnik atmosfery będący jedną z przyczyn efektu cieplarnianego. Gazy cieplarniane zapobiegają wydostawaniu się promieniowania podczerwonego z planety, pochłaniając je i oddając do atmosfery, w wyniku czego następuje zwiększenie temperatury jej powierzchni. W atmosferze ziemskiej obecne są zarówno w wyniku naturalnych procesów, jak i na skutek działalności człowieka.
Wpływ gazu na efekt cieplarniany zależy od jego zdolności pochłaniania promieniowania podczerwonego i stężenia tego gazu w atmosferze. Przykładowo, metan silniej niż dwutlenek węgla pochłania promieniowanie podczerwone, ale ilość jego w atmosferze jest mniejsza, z czego wynika mniejszy wpływ tego gazu na efekt cieplarniany.
Do naturalnych źródeł emisji gazów cieplarnianych zalicza się:
aktywność wulkaniczną – emisje gazów. Wielkości emisji gazów wulkanicznych różnią się znacznie w czasie[5].
aktywność biologiczną flory i fauny.
źródło: pl.wikipedia.org