W środkowej i północnej Kalifornii rozszalały się trzy potężne pożary: Valley Fire, Butte Fire i Rough Fire. Z żywiołem walczą zastępy strażaków.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Kalifornii
Kalifornia (ang. California) (wymowa:/kælɪˈfɔrnjə/ i) – najludniejszy[1], najbogatszy oraz trzeci co do wielkości (po Alasce i Teksasie) stan USA.
Położony na zachodnim wybrzeżu USA, nad Oceanem Spokojnym. Na północy graniczy ze stanem Oregon, na wschodzie ze stanem Nevada, na południowym wschodzie z Arizoną, a na południu z meksykańskim stanem Kalifornia Dolna.
Cztery największe miasta stanu to: Los Angeles, San Diego, San Jose i San Francisco. W Kalifornii znajduje się osiem z pięćdziesięciu największych miast USA.
Stan znany jest ze zróżnicowanego środowiska przyrodniczego i klimatu, a także z wielowarstwowego i wielokulturowego społeczeństwa.
Terytorium stanu rozciąga się między wybrzeżem Pacyfiku a górami Sierra Nevada na wschodzie, pustynią Mojave na południowym wschodzie i lasów (z przewagą sekwoi i jedlicy) na północnym wschodzie. Centrum stanu zajmuje Dolina Kalifornijska, jeden z najbardziej wydajnych rolniczo obszarów na świecie. Leżąca na terenie stanu Dolina Śmierci (86 m p.p.m.) jest najniższym punktem w Ameryce Północnej[2].
W okresie pierwszych kontaktów z Europejczykami Kalifornię zamieszkiwały ludy: Pomo, Kostanoan, Jokuc, Czumasz, Mohave (nie mylić z Mohawkami) i Serrano, mówiące językami: na-dene, tano, penutian i hokan-siu. W końcu XVIII w. Kalifornia została skolonizowana przez hiszpańskich osadników i stała się częścią wicekrólestwa Nowej Hiszpanii. W 1821 wraz z innymi terytoriami wchodzącymi w skład wicekrólestwa uzyskała niepodległość i stała się częścią Meksyku. Przez powstanie osadników amerykańskich i wojnę meksykańsko-amerykańską w latach 1846–1848 Kalifornia stała się częścią USA. W 1850 Kalifornia została przyjęta do Unii jako 31 stan. W XIX wieku, na wieść o odkryciu złóż złota w okolicach San Francisco, wybuchła tzw. Gorączka Złota. Było to przełomowe wydarzenie w dziejach całej Kalifornii. Dzięki masowemu napływowi osadników i poszukiwaczy złota stan zaczął się rozwijać. Wpływ gorączki złota na ten obszar doskonale obrazuje przykład San Francisco – z osady stało się nagle ludnym i prężnym miastem.
Na początku XX wieku Los Angeles stało się centrum amerykańskiego show-biznesu, który do dziś jest wizytówką miasta. Innymi ważnymi dla stanu dziedzinami gospodarki są turystyka, rolnictwo (głównie w Dolinie Kalifornijskiej), przemysł kosmiczny, informatyka i przemysł naftowy[potrzebne źródło].
Jest to najbogatszy stan USA[3]; gdyby Kalifornia była oddzielnym państwem, wówczas znajdowałaby się na 8. miejscu największych gospodarek światowych, z produktem krajowym brutto na poziomie Włoch[4].
Kilka słów z Wikipedii o Lake
Hrabstwo Lake (ang. Lake County) – hrabstwo w stanie Kalifornia w Stanach Zjednoczonych. Obszar całkowity hrabstwa obejmuje powierzchnię 1329,48 mil² (3443,34 km²). Według szacunków United States Census Bureau w roku 2009 miało 65 279 mieszkańców[2].
Hrabstwo powstało w 1861 roku[3]. Na jego terenie znajdują się[4]:
miejscowości – Clearlake, Lakeport,
CDP – Clearlake Oaks, Clearlake Riviera, Cobb, Hidden Valley Lake, Kelseyville, Lower Lake, Lucerne, Middletown, Nice, North Lakeport, Soda Bay, Upper Lake.
Kilka słów z Wikipedii o Napa
Hrabstwo Napa (ang. Napa County) – hrabstwo w stanie Kalifornia w Stanach Zjednoczonych. Obszar całkowity hrabstwa obejmuje powierzchnię 788,27 mil² (2041,61 km²). Według szacunków United States Census Bureau w roku 2009 miało 134 650 mieszkańców[2].
Hrabstwo powstało w 1850 roku[3]. Na jego terenie znajdują się[4]:
miejscowości – American Canyon, Calistoga, Napa, St. Helena, Yountville
CDP – Angwin, Deer Park, Moskowite Corner, Oakville, Rutherford, Silverado Resort.
Kilka słów z Wikipedii o pożarach
Pożary na terenach ekosystemów leśnych przynoszą duże straty ekonomiczne i ekologiczne. Do ekonomicznych skutków pożarów zaliczamy m.in:
straty finansowe związane z akcją gaśniczą,
koszty oczyszczania pogorzeliska,
uszkodzenia drzew wykluczające je z późniejszego użytkowania przez człowieka,
wydatki związane z przywróceniem środowisku stanu sprzed pożaru etc[1].
Według Instytutu Badawczego Leśnictwa bezpośrednie straty w przeliczeniu na 1 ha powierzchni wynoszą 17 tys. złotych, a straty pośrednie (ekologiczne) 92 tys. złotych/1 ha[1].
Ekologiczne skutki pożarów lasów są szczególnie niebezpieczne ze względu na wydzielane w procesie spalania związki toksyczne oraz tzw. gazy cieplarniane przyczyniające się bezpośrednio do powstawania efektu cieplarnianego. Podczas pożaru 1 tony materiału leśnego powstaje:
1375 kg dwutlenku węgla,
125 kg tlenku węgla,
50 kg cząstek ciekłych i stałych (dym, para wodna),
12,5 kg węglowodorów (w tym metan),
2,5 kg tlenków azotu,
związki siarki[1].
Aby wyrównać emisję dwutlenku węgla wyemitowanego w pożarze 1 hektara lasu, należy zasadzić około 10-25 hektarów lasu[1].
źródło: pl.wikipedia.org