Na półwyspie Peljesac w Chorwacji pojawiły się lawiny błotne. Stoją za nimi ulewy, a także fakt, ze okoliczna roślinność jest uboga na skutek niedawnych pożarów.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Peljesac
Pelješac (wł. Sabbioncello) – półwysep w południowej części dalmatyńskiego wybrzeża Chorwacji, na północny zachód od Dubrownika. Ma długość około 66 km, do 7 km szerokości i około 348 km² powierzchni. Górzysty, ukształtowany wraz z całym pasmem Gór Dynarskich. Jest częścią administracyjnego dystryktu dubrownicko-neretwańskiego i dzieli się na cztery gminy:
Orebić na zachodzie, 4165 stałych mieszkańców (2001)
Trpanj na północnym zachodzie, 871 osób
Janjina w części środkowej, 593 osób
Ston na wschodzie, 2605 osób.
Jedna z najwyżej cenionych – ze względu na czystość wody i łagodny klimat – części Chorwacji, chętnie odwiedzana już w latach 60. XX wieku i następnych dziesięcioleciach przed rozpadem Jugosławii. Po zakończeniu wojny w byłej Jugosławii (1991-1994) i ustabilizowaniu się nowych granic w tym rejonie liczba odwiedzających Pelješac dorównuje okresowi sprzed wojny.
Kilka słów z Wikipedii o lawinach błotnych
Powódź błotna (lawina błotna) – zjawisko hydrologiczne oznaczające zalew terenu płynną masą – błotem, składającym się z wody i mineralnych drobin, zawierającym też kamienie, głazy, gałęzie drzew i inne ciała.
Powstaje najczęściej w basenach niewielkich rzek górskich oraz parowach i jarach w czasie ulewnych deszczy lub gwałtownego topnienia śniegów. Niekiedy zdarzają się w rejonie sztucznych zbiorników gromadzących płynne i półpłynne odpady przemysłowe. Ze względu na szybkość przemieszczania się od 2 do 6 m/sek. powodują wielkie zniszczenia pomimo zwykle krótkiego czasu trwania – od 1 do 3 godzin.
Powodzie błotne wywołane zjawiskami wulkanicznymi są zwane laharami.
źródło: pl.wikipedia.org
Kilka słów z Wikipedii o osuwiskach
Osuwisko – nagłe przemieszczenie się mas ziemnych, powierzchniowej zwietrzeliny i mas skalnych podłoża spowodowane siłami przyrody lub działalnością człowieka (podkopanie stoku lub jego znaczne obciążenie). Jest to rodzaj ruchów masowych, polegający na przesuwaniu się materiału skalnego lub zwietrzelinowego wzdłuż powierzchni poślizgu (na której nastąpiło ścięcie), połączone z obrotem. Ruch taki zachodzi pod wpływem siły ciężkości. Osuwiska są szczególnie częste w obszarach o sprzyjającej im budowie geologicznej, gdzie warstwy skał przepuszczalnych i nieprzepuszczalnych występują naprzemiennie. Miejsca występowania osuwisk to naturalne stoki i zbocza dolin i zbiorników wodnych, obszary źródłowe rzek (gdzie erozja wsteczna zwiększa spadek terenu), skarpy wykopów i nasypów oraz wyrobisk.
Olbrzymie rozmiary mają osuwiska podmorskie, zarówno współczesne jak i znane z osadów różnego wieku, zwłaszcza powstające na skłonie kontynentalnym.
źródło: pl.wikipedia.org