Od 1998 roku płazy na całym świecie są dziesiątkowane przez grzyba Batrachochytrium dendrobatidis. Mikroorganizm zagraża też rakom.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o płazach
Płazy (Amphibia) – gromada zmiennocieplnych kręgowców z grupy czworonogów. Nazwa naukowa wywodzi się z greki od słów ἀμφí, amphi = ‘oba’, βíος, bios = ‘życie’[potrzebne źródło]. Zamieszkują różnorodne siedliska, większość gatunków żyje na lądzie, w gruncie, na drzewach bądź w wodach słodkich. W rozwoju przechodzą stadium larwalne, w którego czasie prowadzą wodny tryb życia, choć niektóre gatunki wykształciły adaptacje behawioralne pozwalające ominąć to ograniczenie. Kijanki przechodzą przeobrażenie, w którego wyniku oddychająca skrzelami larwa staje się dorosłym osobnikiem oddychającym płucami. Wymiana gazowa następuje również przez skórę. Niektóre niewielkie ogoniaste, jak i bezogonowe nie mają płuc i prowadzą całą wymianę gazową przez skórę. Pokrojem ciała przypominają gady, jednak w odróżnieniu od nich nie posiadają błon płodowych w rozwoju ontogenetycznym, w związku z czym ich rozwój musi przebiegać w środowisku wodnym. W związku ze swym rozwojem złożonym i przepuszczalną skórą płazy są wrażliwe na zmiany warunków siedliskowych i zanieczyszczenie środowiska, dlatego stanowią dobre gatunki wskaźnikowe. W ostatnich dekadach odnotowano drastyczny spadek liczebności wielu gatunków płazów na całym świecie.
Pierwsze płazy pojawiły się w dewonie, ewoluując z ryb mięśniopłetwych, których kości oparte były na szkielecie za pośrednictwem obręczy barkowej i miednicznej, i posiadających worki płucne. Cechy te ułatwiały im bytowanie w płytkich, okresowych zbiornikach wodnych i umożliwiały krótkotrwałe wycieczki na ląd. Wczesne płazy szybko się zróżnicowały. Wśród kręgowców lądowych dominowały w okresie karbonu i permu, później liczniejsze stały się gady i inne owodniowce. Z biegiem czasu zmniejszała się liczba taksonów wyższej rangi płazów. Ostatecznie pozostała tylko jedna podgromada – Lissamphibia. Obejmuje ona trzy współczesne rzędy: płazy bezogonowe, płazy ogoniaste i płazy beznogie. Całkowita liczba znanych gatunków płazów wynosi około 7000, z czego 90% należy do bezogonowych. Najmniejszym z płazów i jednocześnie najmniejszym kręgowcem jest nowogwinejski płaz bezogonowy Paedophryne amauensis osiągający 7,7 mm długości. Z kolei największym dzisiejszym płazem jest mierząca 1,8 m długości salamandra olbrzymia chińska. Nie może się ona równać z wymarłym dziewięciometrowym prionozuchem z gwadalupu z Brazylii. Płazami zajmuje się nauka zwana batrachologią, natomiast dziedzina wiedzy obejmująca płazy i gady to herpetologia.
Kilka słów z Wikipedii o batrachochytrium dendrobatidis
Batrachochytrium dendrobatidis Longcore, Pessier & D.K. Nichols − gatunek grzybów z rzędu Rhizophydiales[1].
Batrachochytrium dendrobatidis jest pasożytem płazów, u których wywołuje chytridiomikozę. Powoduje ona uszkodzenia w układzie oddechowym i nerwowym, wiele spośród zarażonych osobników doprowadzając do śmierci, co sprawia, że jest ważnym czynnikiem wpływającym na spadek liczebności płazów przynajmniej na niektórych obszarach[2]. Niektóre z zarażonych zwierząt mogą jednak żyć stosunkowo długo nie wykazując widocznych objawów choroby[3]. Grzyb jest wrażliwy na wysokie temperatury: może żyć i wzrastać w temperaturze 6–28 °C, w temperaturze 32 °C ginie w 96 godzin, a w temperaturze 37 °C – w cztery godziny[4].
źródło: pl.wikipedia.org