U wybrzeży Chile odnotowano potężne trzęsienie ziemi. Magnituda wstrząsów podziemnych wyniosła 6,0 st. w otwartej skali Richtera.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Coquimbo
Coquimbo – miasto w północnym Chile w regionie Coquimbo, port nad zatoką Coquimbo (Ocean Spokojny). Stolica prowincji Elqui. Miasto jest położone w dolinie 10 km na południe od miasta La Serena, z którym tworzy konurbację La Serena-Coquimbo (Gran La Serena), którą zamieszkuje 412 586 mieszkańców[2]. Samo miasto Coquimbo ma powierzchnię 1 429,3 km²[3] i jest zamieszkiwane przez 202 287 mieszkańców[2].
Naturalny port znajdujący się w zatoce Coquimbo został w 1550 r. zajęty przez hiszpańskiego konkwistadora Pedro de Valdivia. Znajdujące się w okolicy złoża złota i miedzi wpłynęły na wzrost znaczenia portu w Coquimbo i doprowadziły około roku 1840 do osiedlenia się w tym miejscu wielu Europejczyków, zwłaszcza Anglików. W 1867 r. Coquimbo otrzymało prawa miejskie.
Kilka słów z Wikipedii o trzęsieniach ziemi
Trzęsienie ziemi – gwałtowne rozładowanie naprężeń w skorupie ziemskiej połączone z ruchem warstw skalnych wzdłuż uskoku. Nagromadzenie naprężeń jest na ogół wynikiem przejściowego zablokowania ruchu skał wzdłuż tego uskoku. Uwalniająca się przy tym energia w około 20-30% rozchodzi się w postaci fal sejsmicznych, z których część dociera na powierzchnię Ziemi w postaci niszczących fal powierzchniowych. Pozostała część energii zamienia się w ciepło lub trwałe deformacje skał.
Wielkość trzęsienia ziemi wyraża się w stopniach magnitudy. Magnituda równa 0 lub ujemna (stosowana do oznaczania tzw. „mikrowstrząsów”, rejestrowanych tylko przez bardzo czułe przyrządy) oznacza wibracje rejestrowane tylko przez aparaturę pomiarową, zaś magnituda równa 9,5 (wartość magnitudy najsilniejszego, udokumentowanego instrumentalnie trzęsienia ziemi) powoduje zmiany w otaczającym krajobrazie. Sejsmolodzy powątpiewają w istnienie trzęsień ziemi o magnitudzie większej niż 10, jednak teoretycznie wszystkie skale pomiarowe zjawisk sejsmicznych (np. logarytmiczna skala Richtera) to skale otwarte. Należy przy tym zaznaczyć, że każdy kolejny stopień magnitudy jest mierzony, jako dziesięciokrotnie większy od poprzedniego, ale faktycznie: każdy kolejny stopień niesie ze sobą w przybliżeniu 31-krotny wzrost energii.
Do określenia intensywności drgań gruntu w danym miejscu służą tzw skale makrosejsmiczne, opierających się na obserwacji zniszczeń podczas trzęsieniem ziemi w danym miejscu. Obecnie intensywnośc tę określa się mierząc przyspieszenia gruntu w trakcie wstrząsów. Do najpopularniejszych skal makrosejmicznych należy zmodyfikowana 12 stopniowa skala Mercallego – Mercallego-Cancaniego-Sieberga (MCS). W skali tej stopień I oznacza drgania rejestrowane wyłącznie przez aparaturę pomiarową, a stopień XII – wstrząsy powodujące zmiany w otaczającym krajobrazie.
źródło: pl.wikipedia.org