Potężne trzęsienie ziemi odnotowano w Meksyku. Magnituda wstrząsów podziemnych wyniosła 5,5 st. w otwartej skali Richtera.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Guerrero
Guerrero – stan położony w południowo-zachodnim Meksyku nad Oceanem Spokojnym. Graniczy ze stanami Michoacán, México, Morelos, Puebla oraz Oaxaca. Stolicą stanu jest miasto Chilpancingo.
Najstarsze ślady obecności człowieka na tych ziemiach pochodzą z ok. 300 r. p.n.e. Wtedy w środkowym i południowym Meksyku rozwijała się cywilizacja Olmeków. W X w. w ludy z kręgu kultury Teotihuacan wzniosły na tym terenie, a dokładniej w Texmeluncanie i Teloloapanie piramidy służące celom sakralnym. W Guerrero na wybrzeżu Pacyfiku osiedlali się także Tepanekowie i Indianie z innych plemion. W XI w. z północy przybyli na już wówczas gęsto zaludnione tereny Aztekowie. Aztekowie podbili cały region środkowego Meksyku, łącznie z terenem pokrywającym obecny stan Guerrero. Guerrero zostało wtedy podzielone dla celów administracyjnych i podatkowych na siedem okręgów.
Wraz z przybyciem Hiszpanów tubylcy zamieszkujący region wyzwolili się spod władzy Azteków, których cywilizacja uległa zniszczeniu. Wolność nie trwała jednak długo. W 1523 r. do Guerrero przybyła ekspedycja hiszpańska pod dowództwem Juana Rodrígueza. W 1527 r. z tego regionu wyruszyła wyprawa hiszpańska, dowodzona przez Álvaro de Saavedra Ceróna, która udała się poprzez Pacyfik w kierunku Filipin. Jednak nikt z tej ekspedycji nigdy nie powrócił.
Kilka słów z Wikipedii o trzęsieniach ziemi
Trzęsienie ziemi – gwałtowne rozładowanie naprężeń w skorupie ziemskiej połączone z ruchem warstw skalnych wzdłuż uskoku. Nagromadzenie naprężeń jest na ogół wynikiem przejściowego zablokowania ruchu skał wzdłuż tego uskoku. Uwalniająca się przy tym energia w około 20-30% rozchodzi się w postaci fal sejsmicznych, z których część dociera na powierzchnię Ziemi w postaci niszczących fal powierzchniowych. Pozostała część energii zamienia się w ciepło lub trwałe deformacje skał.
Wielkość trzęsienia ziemi wyraża się w stopniach magnitudy. Magnituda równa 0 lub ujemna (stosowana do oznaczania tzw. „mikrowstrząsów”, rejestrowanych tylko przez bardzo czułe przyrządy) oznacza wibracje rejestrowane tylko przez aparaturę pomiarową, zaś magnituda równa 9,5 (wartość magnitudy najsilniejszego, udokumentowanego instrumentalnie trzęsienia ziemi) powoduje zmiany w otaczającym krajobrazie. Sejsmolodzy powątpiewają w istnienie trzęsień ziemi o magnitudzie większej niż 10, jednak teoretycznie wszystkie skale pomiarowe zjawisk sejsmicznych (np. logarytmiczna skala Richtera) to skale otwarte. Należy przy tym zaznaczyć, że każdy kolejny stopień magnitudy jest mierzony, jako dziesięciokrotnie większy od poprzedniego, ale faktycznie: każdy kolejny stopień niesie ze sobą w przybliżeniu 31-krotny wzrost energii.
Do określenia intensywności drgań gruntu w danym miejscu służą tzw skale makrosejsmiczne, opierających się na obserwacji zniszczeń podczas trzęsieniem ziemi w danym miejscu. Obecnie intensywnośc tę określa się mierząc przyspieszenia gruntu w trakcie wstrząsów. Do najpopularniejszych skal makrosejmicznych należy zmodyfikowana 12 stopniowa skala Mercallego – Mercallego-Cancaniego-Sieberga (MCS). W skali tej stopień I oznacza drgania rejestrowane wyłącznie przez aparaturę pomiarową, a stopień XII – wstrząsy powodujące zmiany w otaczającym krajobrazie.
źródło: pl.wikipedia.org