W poniedziałek, 23 listopad, doszło do potężnego trzęsienia ziemi w środkowej części Meksyku. Wstrząsy podziemne były odczuwalna w stolicy kraju – poinformowała telewizją ABC.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Meksyku
Meksyk (hiszp. México, nah. Mēxihco), oficjalnie Meksykańskie Stany Zjednoczone (hiszp. Estados Unidos Mexicanos) – kraj w Ameryce Północnej. Sąsiaduje ze Stanami Zjednoczonymi (na północy), z Oceanem Spokojnym (na zachodzie i południu), Zatoką Meksykańską i Morzem Karaibskim (na wschodzie) oraz z Gwatemalą i Belize (na południu i południowym wschodzie).
Meksyk zajmuje powierzchnię prawie 2 mln km², co daje mu pod tym względem 14. miejsce na świecie[5]. Z prawie 117 mln mieszkańców jest 11. krajem z największą liczbą ludności[6]. Meksyk jest federacją 31 stanów i Dystryktu Federalnego, w którego skład wchodzi stolica – miasto Meksyk – jedno z najgęściej zaludnionych miast na świecie.
Jest jedynym przedstawicielem, wraz z Chile, Ameryki Łacińskiej w OECD, co było możliwe dzięki silnej pozycji w regionie i ustabilizowanej sytuacji gospodarczej[7]. Od momentu wejścia do porozumienia o wolnym handlu ze Stanami Zjednoczonymi i Kanadą (NAFTA) w 1994 gospodarka Meksyku wkroczyła na ścieżkę dynamicznego rozwoju gospodarczego. W 2000 roku po raz pierwszy od kilkudziesięciu lat władzę utraciła PRI. Jej hegemonia została przerwana dopiero po wygranej Vicente Foxa w wyborach prezydenckich. Meksyk należy do grupy krajów nowouprzemysłowionych[8] oraz należy do państw określanych jako wschodzące potęgi tzw. emerging powers[9][10]. Według przewidywań banku Goldman Sachs do roku 2020 Meksyk ma stać się siódmą największą gospodarką na świecie[11] i ma należeć do grupy najszybciej rozwijających się gospodarek. Spowoduje to, że do 2050 roku ma stać się już 5 największą gospodarką na świecie[12][13][14].
Meksyk jest państwem bogatym w surowce mineralne, jednakże z ograniczonym areałem ziemi uprawnej i z gwałtownie rosnącą populacją. Ponad połowa mieszkańców żyje w środkowej części kraju, podczas gdy rozległe rejony na suchej północy i tropikalnym południu są rzadko zaludnione. W ostatnich latach gospodarka kraju w dużej części opiera się na dochodach z turystyki i eksportu ropy naftowej. Wewnętrzna migracja ludności z rejonów wiejskich spowodowała gwałtowny rozrost ośrodków miejskich, w których mieszka obecnie ponad 2/3 ludności. Mimo poprawiających się wskaźników ekonomicznych duża część społeczeństwa w dalszym ciągu pozostaje biedna, co można przypisać częściowo kryzysowi z lat 80., który przejawiał się wysoka inflacją i ogromnym zadłużeniem zagranicznym.
Modernizacja i uprzemysłowienie pozostają w sprzeczności z tradycyjnym stylem życia, który przetrwał głównie na odizolowanych terenach wiejskich. Jego częścią są małe społeczności, złożone z indiańskich chłopów, którzy żyją podobnie jak ich przodkowie. Kulturalne pozostałości po wielkich cywilizacjach indiańskich (np. Chichén Itzá czy Tulum) współistnieją obok kolonialnych miast hiszpańskich, takich jak Taxco czy Querétaro. Różnice pomiędzy poszczególnymi regionami, wyrażające się w kulturze, architekturze, kuchni i sposobie gospodarowania są cechą charakterystyczną dla współczesnego Meksyku.
Kilka słów z Wikipedii o trzęsieniach ziemi
Trzęsienie ziemi – gwałtowne rozładowanie naprężeń w skorupie ziemskiej połączone z ruchem warstw skalnych wzdłuż uskoku. Nagromadzenie naprężeń jest na ogół wynikiem przejściowego zablokowania ruchu skał wzdłuż tego uskoku. Uwalniająca się przy tym energia w około 20-30% rozchodzi się w postaci fal sejsmicznych, z których część dociera na powierzchnię Ziemi w postaci niszczących fal powierzchniowych. Pozostała część energii zamienia się w ciepło lub trwałe deformacje skał.
Wielkość trzęsienia ziemi wyraża się w stopniach magnitudy. Magnituda równa 0 lub ujemna (stosowana do oznaczania tzw. „mikrowstrząsów”, rejestrowanych tylko przez bardzo czułe przyrządy) oznacza wibracje rejestrowane tylko przez aparaturę pomiarową, zaś magnituda równa 9,5 (wartość magnitudy najsilniejszego, udokumentowanego instrumentalnie trzęsienia ziemi) powoduje zmiany w otaczającym krajobrazie. Sejsmolodzy powątpiewają w istnienie trzęsień ziemi o magnitudzie większej niż 10, jednak teoretycznie wszystkie skale pomiarowe zjawisk sejsmicznych (np. logarytmiczna skala Richtera) to skale otwarte. Należy przy tym zaznaczyć, że każdy kolejny stopień magnitudy jest mierzony, jako dziesięciokrotnie większy od poprzedniego, ale faktycznie: każdy kolejny stopień niesie ze sobą w przybliżeniu 31-krotny wzrost energii.
Do określenia intensywności drgań gruntu w danym miejscu służą tzw skale makrosejsmiczne, opierających się na obserwacji zniszczeń podczas trzęsieniem ziemi w danym miejscu. Obecnie intensywnośc tę określa się mierząc przyspieszenia gruntu w trakcie wstrząsów. Do najpopularniejszych skal makrosejmicznych należy zmodyfikowana 12 stopniowa skala Mercallego – Mercallego-Cancaniego-Sieberga (MCS). W skali tej stopień I oznacza drgania rejestrowane wyłącznie przez aparaturę pomiarową, a stopień XII – wstrząsy powodujące zmiany w otaczającym krajobrazie.
źródło: pl.wikipedia.org