O tym gatunku wieloryba dowiedzieliśmy się dopiero kilka lat temu. Dotychczas nikt nie widział płetwala skrytego, inaczej nazywanego wielorybem Omura, żywego.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o płetwalu skrytym
Płetwal skryty[3] (Balaenoptera omurai) – mało poznany gatunek ssaka z rodziny płetwalowatych (Balaenopteridae). Po raz pierwszy opisany przez trzech japońskich biologów Shiro Wada, Masayuki Oishi i Tadasu K. Yamada w 2003 roku (w wydaniu Nature z 20 listopada)[4].
Po opublikowaniu pracy pojawiły się głosy, według których japońscy naukowcy postąpili zbyt pochopnie, bazując jedynie na cechach morfologicznych. Jednak analiza DNA przeprowadzona w 2006 roku potwierdziła ważność gatunku[5].
Wieloryb Omura mierzy około 10 metrów długości, jest koloru szarego z wyjątkiem białej plamy na dolnej szczęce. Żywi się planktonem. Z dotychczasowych informacji, wiele wskazuje, że walenie rozmnażają się przy wschodnim wybrzeżu Afryki.[6]
W 2015 roku zespół badaczy pod kierownictwem biologa morskiego Salvatore Cerchio poinformował, że udało się zaobserwować i udokumentować grupę około 25 osobników tego gatunku u wybrzeży Madagaskaru.[7]
Kilka słów z Wikipedii o Madagaskarze
Madagaskar (malg. Madagasikara, franc. Madagascar; Republika Madagaskaru – Repoblikan’I Madagasikara, République de Madagascar) – państwo położone na wyspie Madagaskar w zachodniej części Oceanu Indyjskiego, u południowo-wschodnich wybrzeży Afryki. Madagaskar jest czwartą co do wielkości wyspą na świecie i pierwszą w Afryce. Na Madagaskarze przeważa hodowla i pasterstwo, występuje również rolnictwo prymitywne, plantacje roślin tropikalnych, eksploatacja drewna, zbieractwo, myślistwo oraz rolnictwo śródziemnomorskie. Występują dwie strefy roślinne: na północy suche lasy podrównikowe, a w centrum i na południu sawanny.
Archeolodzy datują, iż pierwsi ludzie przybyli na Madagaskar pomiędzy II a V wiekiem naszej ery z południowo-wschodniej Azji, najprawdopodobniej Indonezyjczycy z Jawy, stąd też współcześni mieszkańcy wyspy wykazują cechy pochodzenia malajsko-polinezyjskiego[2]. Równocześnie, lub krótko po tym przybyli Bantu z Afryki. Madagaskar leżał na morskich szlakach handlowych między przedmuzułmańską Arabią a wschodnim wybrzeżem Afryki. Prawdopodobnie wyspa była znana Arabom już w IV wieku. W VII wieku kupcy arabscy założyli na Madagaskarze faktorie a w późniejszym czasie osady[3]. Do XVI wieku na wyspę ciągle napływała ludność Azjatycka[4]. Na przełomie pierwszego i drugiego tysiąclecia doszło do kolejnej fali kolonializacji wyspy prowadzonej przez ludy Bantu i Suahili[5]. Powodem przybycia Suahili na Madagaskar były wojny i konflikty na tle religijnym w ich ojczystych krajach. Przybysze z Suahili zakładali osady na północy Madagaskaru. Utrzymywali kontakty handlowe z Półwyspem Arabskim i Suahili. Ślady ich osadnictwa znaleziono również w południowo-zachodniej części wyspy[6]. Madagaskar został zdominowany przez Arabów a szczególnie ich osadę Lulungane na wyspie Nosi Manju. Mieszkańcy Lulungane importowali z Afryki Wschodniej tkaniny i kruszce oraz niewolników. Europejczycy dowiedzieli się o istnieniu Madagaskaru w 1500 roku gdy wyspa została odkryta przez Diogo Diaz. Wyspa pierwotnie nazwana została wyspą Świętego Wawrzyńca. W 1509 roku Portugalczycy zajęli Lulungane[7]. Po raz pierwszy wyspa została uwzględniona na mapie Dioga Ribeiry w 1519 roku[8].
źródło: pl.wikipedia.org