Naukowcy z Uniwersytetu Stanowego Północnej Karoliny (NC State) potwierdzili, że przypominające naczynia krwionośne struktury, które znaleziono w skamieniałości hadrozaura sprzed 80 mln lat, naprawdę należały do zwierzęcia. Wg nich, to nie biofilm czy zanieczyszczenia.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o naczyniach krwionośnych
Naczynia krwionośne – część układu krążenia. Służą one do transportowania krwi przez organizm. Są trzy główne rodzaje naczyń krwionośnych: tętnice, które odtransportowują krew z serca, naczynia włosowate, za pośrednictwem których następuje wymiana substancji między krwią a tkankami i żyły, które transportują krew z powrotem do serca.
Naczynia krwionośne nie biorą aktywnego udziału w transportowaniu krwi. Tętnice, a także – do pewnego stopnia – żyły mogą zmieniać swoją średnicę dzięki działaniom warstwy mięśniowej. Przykładowym czynnikiem wywołującym wazokonstrykcję jest wazopresyna, zaś wazodilatację – tlenek azotu(II). Regulacje takie są kontrolowane przez autonomiczny układ nerwowy. Pozwalają one na regulowanie przepływu krwi oraz są wykorzystywane w termoregulacji[3].
Kilka słów z Wikipedii o Hadrozaurze
Hadrozaur (Hadrosaurus) – rodzaj ornitopoda z rodziny Hadrosauridae, który występował w Ameryce Północnej w późnej kredzie ok. 80 mln lat temu. Nazwa tego dinozaura pochodzi z greckich słów hadros – „ciężki” i sauros – „jaszczur” i oznacza tyle co „ciężki jaszczur”. Hadrozaur był pierwszym dinozaurem, którego szczątki odkryto w Ameryce Północnej, a od 1991 r. stał się oficjalnym dinozaurem stanu New Jersey.
Było to roślinożerne zapewne żyjące w stadach zwierzę. Hadrozaur prawdopodobnie poruszał się zwykle na wszystkich czterech nogach, ale podczas ucieczki i żerowania na liściach drzew używał dwóch. Budowa jego zębów sugeruje, że odżywiał się głównie liśćmi i gałązkami drzew. Mierzyło ok. 8-10 m długości.
źródło: pl.wikipedia.org