W tym roku w Reykjavík 2 grudnia w ciągu jednej doby spadło aż 42,5 cm białego puchu, ten wskaźnik pobił rekord z 2011 roku – wtedy spadło 33 cm śniegu.
Zobacz zdjęcia i wideo na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Reykjavík
Reykjavík (dawny polski egzonim: Rejkiawik[1]) – stolica i największe miasto Islandii, położone w jej zachodniej części nad Zatoką Faxa. Najbardziej wysunięta na północ stolica świata. Miasto zamieszkuje około 120 000 osób, a cały region stołeczny Höfuðborgarsvæðið liczy 200,9 tys. mieszk., czyli ponad 3/5 mieszkańców kraju.
W miejscu dzisiejszej stolicy Islandii powstała najstarsza, założona z myślą o stałym osadnictwie, osada na wyspie. Założył ją w 874 roku norweski wiking Ingólfur Arnarson. Nazwał to miejsce Reykjavík, co po islandzku znaczy dymiąca zatoka, od znajdujących się tu gorących źródeł i gejzerów. Osada rozwijała się później dzięki założonemu w pobliżu w 1226 roku klasztorowi augustiańskiemu. W połowie XVIII w. lokalny przedsiębiorca próbował rozwinąć drobny handel i przemysł, by przełamać duński monopol handlowy.
Kilka słów z Wikipedii o śniegu
Śnieg – opad atmosferyczny w postaci kryształków lodu o kształtach głównie sześcioramiennych gwiazdek, łączących się w płatki śniegu. Po opadnięciu na ziemię tworzy porowatą pokrywę śnieżną, także nazywaną śniegiem.
Śnieg powstaje, gdy w chmurach para wodna krystalizuje, (Resublimacja), tworząc kryształy lodu.
Płatek śniegu to struktura kryształów śniegu, mogąca mieć do kilku centymetrów. Czasem określa się tak samo również pojedyncze kryształki.
Większość kryształków śniegu jest płaska i ma po sześć, w przybliżeniu identycznych, ramion. W zależności od temperatury, wilgotności i ciśnienia powietrza, powstają jednak również inne formy, takie jak kolumny, igły, płytki i grudki. Struktura ich wynika z procesu powstawania, który zaczyna się od kondensacji lodu na cząstce pyłu. Początkowo powstaje sześciokątny płaski kryształ o wielkości ułamka milimetra. W temperaturach między –1 a –3 °C oraz między –10 a –20 °C warunki bardziej sprzyjają osadzaniu się lodu na krawędziach i na krysztale wyrasta sześć ramion. W temperaturach między –5 a –10 °C oraz poniżej –20 °C bardziej sprzyjają osadzaniu się lodu na powierzchniach, a wtedy kryształ rośnie w pionie i przyjmuje kształt igły. W przypadkowych miejscach igły rozpoczyna się krystalizacja nowej igły, tworzącej z wyjściową kąt 60°. Pozostałe kształty powstają, gdy w czasie wzrostu kryształu warunki zmienią się w którąś stronę.
źródło: pl.wikipedia.org