To był magiczny moment, który naukowcy z NOAA zapamiętają do końca życia. Dzięki kamerom znajdującym się na bezzałogowym statku podwodnym Deep Discovery, zarejestrowali film pokazujący ekstremalnie rzadko widywane zwierzę.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o kałamarnicach
Kałamarnice[2][3], kalmary[3][4], kalmarokształtne[5] (Teuthida) – grupa około 300 gatunków głowonogów zaliczanych do dziesięciornic, tradycyjnie klasyfikowana w randze rzędu[1][4][2] lub podrzędu[3], znacznie zróżnicowana morfologicznie i ekologicznie. Są zaliczane do owoców morza (frutti di mare). Część taksonomów nie uznaje tej grupy za klad, a nazwę Teuthida traktuje jako nomen dubium[6] i proponuje w jej miejsce wprowadzenie rzędów Myopsida i Oegopsida[7].
Zwierzęta z tej grupy zamieszkują pelagial oceanów. Część żyje na szelfie, a część w głębinach.
Kilka słów z Wikipedii o Oceanie Spokojnym
Ocean Spokojny, Pacyfik, Ocean Wielki – największy, najgłębszy i najstarszy, obok Atlantyku, na świecie zbiornik wodny. Z powierzchnią równą 155,6 mln km²[1] zajmuje 30% całej powierzchni Ziemi. Oficjalna polska nazwa tego oceanu, zatwierdzona przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych brzmi Ocean Spokojny[3].
Już w czasach prehistorycznych przodkowie dzisiejszych Polinezyjczyków podróżowali po tym oceanie wyruszywszy prawdopodobnie z Azji dotarli na Tahiti, a następnie na Hawaje i Wyspę Wielkanocną. Najpóźniej została zasiedlona Nowa Zelandia. Według niektórych badaczy podróżowali oni w kierunku odwrotnym, zgodnym z kierunkiem wiatrów i prądów morskich, czyli z Azji wzdłuż brzegów do Ameryki Południowej w kierunku Hawajów i na pozostałe wyspy.
Pierwszym Europejczykiem, który zobaczył Pacyfik był Vasco Núñez de Balboa, który dotarł na jego brzeg 23 września 1513 roku. Kolejnym był Ferdynand Magellan w trakcie swojej wyprawy, a potem systematycznie Hiszpanie korzystali z tego akwenu, docierając w 1564 z Meksyku do Filipin pod dowództwem Legazpi’ego. Przez długi czas żaden Europejczyk nie przepłynął oceanu w kierunku przeciwnym. Do końca XVI wieku wpływy hiszpańskie przeważały w tym rejonie, a statki docierały na Nową Gwineę i Wyspy Salomona. W XVII wieku to Holendrzy zaczęli nadawać prym odkryciom i handlowi np. Abel Tasman, który dotarł do Tasmanii i Nowej Zelandii w 1642 r. Później wiele wysp odkrył James Cook w służbie brytyjskiej, a w XIX wieku znaczący wkład do wiedzy oceanograficznej zostały dokonany przez wyprawy HMS Beagle w 1830, HMS Challenger w 1870, USS Tuscarora (1873-76) i niemieckiej Gazelle (1874-76). W czasie drugiej wojny światowej na Pacyfiku stoczono wiele zaciekłych i krwawych bitew, w których główną rolę odegrały siły zbrojne Japonii i Stanów Zjednoczonych.
źródło: pl.wikipedia.org