Liberia jest ostatnim krajem, w którym wciąż tli się epidemia Eboli. Wczoraj ogłoszono, że Gwinea jest wolna od wirusa, który zabił w tym kraju ponad 2500 osób.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Wirusie Eboli
Wirus Ebola[1] (ang. Ebola virus (EBOV)), wcześniej nazywany oficjalnie Zaire Ebolavirus – takson wirusów (grupa wirusów) należących do gatunku Zaire Ebolavirus, z rodzaju Ebolavirus i rodziny Filoviridae (wirusy należące do tej rodziny nazywane są filowirusami)[2][3][4][5][6][7]. Rodzina Filoviridae należy do rzędu Mononegavirales[8].
Gatunek Zaire Ebolavirus jest gatunkiem typowym rodziny Ebolavirus[8]. Jest najbardziej niebezpiecznym (pod względem liczby zakażeń i śmiertelności) z pięciu gatunków wchodzących w skład tego rodzaju wirusów, z których cztery wywołują gorączkę krwotoczną Ebola[9][2] – ciężką chorobę zakaźną (z grupy gorączek krwotocznych) u ludzi i innych naczelnych[3][4][5]. Nazwa wirusa pochodzi od nazwy rzeki Ebola w północnej części Demokratycznej Republiki Konga, gdzie odnotowano pierwsze przypadki choroby wywołanej tym wirusem.
Kilka słów z Wikipedii o Gwinei
Gwinea (Guinée, Republika Gwinei – République de Guinée) – państwo w zachodniej Afryce nad Oceanem Atlantyckim, graniczące z Gwineą Bissau, Senegalem, Mali, Liberią, Wybrzeżem Kości Słoniowej i Sierra Leone.
W średniowieczu obszar dzisiejszej Gwinei znajdował się w strefie wpływów Imperium Mali, a od XVI do XIX w. na tym terenie leżało muzułmańskie państwo Fulanów, zwane Futa Dżalon. Pierwszymi europejskimi kolonizatorami na terytorium dzisiejszej Gwinei byli Portugalczycy (1460 r.). W początkach epoki nowożytnej Gwinea była jednym z największych dostawców niewolników do pracy na plantacjach Ameryki. Od II połowy XIX wieku znajdowała się pod okupacją francuską. W 1886 i w 1889 roku ustalono granice z posiadłościami brytyjskimi i portugalskimi. Od 1904 roku Gwinea wchodziła w skład Francuskiej Afryki Zachodniej. W latach 40. rozpoczął się proces formowania ruchu na rzecz niezależności kraju. W 1945 roku powstała Federacja Związków Robotniczych Gwinei a rok później Demokratyczna Partia Gwinei która jako pierwsza gwinejska organizacja polityczna objęła przewodnictwo w ruchu wyzwoleńczym. W latach 40. doszło do pierwszych w historii Gwinei strajków zakończonych sukcesem miejscowej ludności. Rząd kolonialny w ramach ustępstw względem Gwinei utworzył Zgromadzenie Terytorialne w którym znaleźli się również niepodległościowcy. Na początku lat 50. powstały kolejne partie polityczne tj. Afrykańskie Zrzeszenie Demokratyczne czy Powszechny Związek Pracujących Czarnej Afryki. W 1958 roku, na mocy nowej konstytucji, Francja dała swoim koloniom możliwość wyboru między niepodległością albo zachowaniem obecnego statusu. Gwinea jako pierwsza afrykańska kolonia Francji wybrała niepodległość, co nastąpiło 2 października tego samego roku[2].
źródło: pl.wikipedia.org