Przejdź do głównej zawartości

Festiwal rzeźb lodowych w Harbinie

REKLAMA

festiwal rzezbFestiwal w Harbinie przyciąga tłumy turystów, którzy mają okazję podziwiać niezwykłe rzeźby ze śniegu i lodu.

Zobacz cały artykuł na tej stronie

Kilka słów z Wikipedii o Harbinie

Harbin (dawniej Charbin[a]; chin.: 哈尔滨; pinyin: Hā’ěrbīn wym. xɑ́ɻpín i; ) – miasto w północno-wschodnich Chinach, port nad rzeką Sungari. Stolica prowincji Heilongjiang. W 2010 liczba mieszkańców strefy zurbanizowanej wynosiła 3 405 339[1]. Zespół miejski w 1999 liczył 9 270 928 mieszkańców[2].

Założone w 1898 w czasie budowy Kolei Wschodniochińskiej (1897–1903) przez Polaka, inż. Adama Szydłowskiego. Rozwinięty przemysł maszynowy, środków transportu, petrochemiczny, elektrotechniczny i lniarski[3].

Siedziba rzymskokatolickiej administratury apostolskiej Harbinu.

PKB: 141,48 mld yuanów (ok. 17,15 mld USD) w 2004, co sytuuje Harbin na 17. miejscu wśród chińskich miast; pod względem PKB per capita Harbin znajduje się na 29. miejscu.

W mieście znajduje się stacja kolejowa Harbin.

Osadnictwo na miejscu dzisiejszego Harbinu datuje się już od czasów neolitu, 2,2 tys. lat p.n.e. W chińskich kronikach osada pojawia się po raz pierwszy jako Alèjǐn (阿勒锦). Za czasów dynastii Yuan Harbin był znany pod nazwą Hā’ěrbīn (哈儿滨), a za czasów dynastii Ming pod nazwą Hālābīn (哈拉滨). Chińskie nazwy są transkrypcjami nazw używanych przez tubylców, bo w tamtych czasach Harbin był osadą rybacką zamieszkaną przez protoplastów Mandżurów. Po mandżursku nazwa Harbin oznacza „miejsce suszenia sieci rybackich”.

Kilka słów z Wikipedii o rzeźbach

Rzeźba – jedna z dyscyplin zaliczanych do sztuk plastycznych. Od malarstwa i grafiki odróżnia ją trójwymiarowość.

Rzeźby są wykonane do oglądania głównie dookolnego, a rzadziej np. do spoglądania na nie z góry czy z dołu. Oprócz tych cech rzeźba może posiadać fakturę (w zależności od użytego materiału) lub kolor (tzw. polichromowana). Może być również klasyfikowana ze względu na swoją skalę (np. miniaturowa lub monumentalna).

W dawnych wiekach ukształtowały się niezwykle skomplikowane techniki tworzenia rzeźby.

Sposób wykonania rzeźby zależy od użytego materiału. Najczęściej używa się drewna, kamienia, metali szlachetnych, tworzywa sztucznego, kości słoniowej, gipsu, gliny, brązu, wosku i in.

Rzeźba w lodzie
Rzeźba powstaje podczas obróbki bloków lodu za pomocą piły łańcuchowej. W użyciu są także mniejsze piłki, pilniki, dłuta, a nawet żelazka, czy woda. Rzeźba może składać się z łączonych ze sobą obrobionych bloków lodowych. Rzeźby mogą powstawać na specjalnych chłodzonych postumentach. Dla osiągnięcia dodatkowych efektów artystycznych rzeźby podświetla się różnobarwnym światłem.
źródło: pl.wikipedia.org

Popularne posty z tego bloga

Pokonali zjawisko Leidenfrosta i chłodzą cieczą powyżej 1100 stopni Celsjusza

Po 266 latach udało się pokonać zjawisko Leidenfrosta, dzięki czemu naukowcy z City University of Hong Kong mogli pochwalić się stworzeniem efektywnego systemu chłodzenia cieczą, który sprawdza się w temperaturach nawet powyżej 1000 stopni Celsjusza. Zobacz cały artykuł na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Kilka słów z Wikipedii o zjawisku Leidenfrosta Zjawisko Leidenfrosta – zjawisko dotyczące opóźnionego parowania cieczy, opisane i wyjaśnione przez niemieckiego lekarza, fizyka i chemika Johanna Leidenfrosta w roku 1756. Czytaj więcej źródło: pl.wikipedia.org

Jeden z najbardziej aktywnych wulkanów na świecie wyrzuca z siebie dziwne kłęby

Najbardziej aktywny wulkan w Europie, Etna, codziennie wyrzuca ze swojego wnętrza dziesiątki nieziemskich „pierścieni wirowych” z pojedynczego otworu wulkanicznego znajdującego się w jednym z jego najaktywniejszych kraterów. Czytaj więcej na tej stronie źródło: krolowasuperstarblog.wordpress.com Etna (łac. Aetna; scn. Mungibeddu, Muntagna lub Mongibello) – czynny stratowulkan we Włoszech, na wschodnim wybrzeżu Sycylii. Czytaj więcej na tej stronie źródło: pl.wikipedia.org

Ekolodzy mają powód do radości. Jedna z ostatnich dzikich rzek uznana parkiem narodowym

Albańscy ekolodzy odnieśli znaczące zwycięstwo. Jedna z największych swobodnie płynących rzek Europy, Wjosa, została uznana za park narodowy. Ochroną objęto 127 km2 rzeki, jej okolic i dopływów. Czytaj więcej na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Wjosa (alb. Vjosa, Vjosë; gr. Αώος, Aṓos) – rzeka w Albanii i Grecji. Ma długość 272 km, z czego pierwsze 80 km w Grecji, a pozostałe 192 km w Albanii. Czytaj więcej na tej stronie źródło: pl.wikipedia.org