Potężne tornado przeszło przez amerykański stan Missisipi. Silny wir powietrzna niszczył wszystko, co napotkał na swojej drodze. Huraganowy wiatr wyrywał drzewa z korzeniami, niszczył budynki i zrywał linie wysokiego napięcia.
źródło: meteoprog.pl
Kilka słów z Wikipedii o Missisipi
Missisipi (ang. Mississippi; wymowa:/ˌmɪsɪˈsɪpi/ i) – stan w południowej części USA, położony nad Zatoką Meksykańską.
Od zachodu sąsiaduje ze stanami Luizjana i Arkansas, od północy z Tennessee, od wschodu z Alabamą.
Powierzchnia 125,4 tys. km². Ludność 2,94 mln mieszkańców (VII 2008). Stolica Jackson (Missisipi) (176,6 tys., I 2006 r.).
Główny port morski: Gulfport (71,1 tys. mieszkańców, 2000). Powierzchnia stanu nizinna, średnia wysokość 91 m n.p.m. Największa rzeka: Missisipi.
Jako pierwsi Europejczycy przybyli do Missisipi w 1540 Hiszpanie z ekspedycji Hernanda de Soto. W XVII wieku rozpoczął się napływ osadników francuskich. W 1682 R. de La Salle objął w imieniu Ludwika XV dolinę rzeki Missisipi (Luizjana). Od 1763 obszar ten należał do Wielkiej Brytanii, od 1783 do USA. Od 1817 ma status samodzielnego stanu. W czasie wojny secesyjnej należał do Konfederacji. W 1870 został ponownie przyjęty do Unii. Działał tu Ku Klux Klan.
Kilka słów z Wikipedii o tornadach
Tornado (z hiszp. tronada – burza), trąba powietrzna – gwałtownie wirująca kolumna powietrza, będąca jednocześnie w kontakcie z powierzchnią ziemi i podstawą cumulonimbusa lub rzadziej wypiętrzonego cumulusa. Tornada osiągają różne rozmiary. Zwykle przyjmują postać widzialnego leja kondensacyjnego, węższym końcem dotykającego ziemi. Dolna część leja jest często otoczona chmurą odłamków i pyłu[1].
Tornada zaobserwowano na każdym kontynencie oprócz Antarktydy, jednak najwięcej tornad rocznie notuje się w Stanach Zjednoczonych[2][3]. Większość tornad ma siłę wiatru nie większą niż 180 km/h, szerokość leja do 75 metrów i pozostaje w kontakcie z ziemią na tyle długo, by przemierzyć kilka kilometrów. Niektóre osiągają prędkość wiatru ponad 480 km/h, szerokość leja 1,5 km i przemierzają do 100 km dotykając ziemi[4][5]. Siłę tornad mierzy się w skali Fujity. Większość najbardziej niszczycielskich tornad formuje się w chmurach burzowych zwanych superkomórkami[6]. Superkomórki burzowe, w przeciwieństwie do tornad, mogą powodować mezocyklon.
W Polsce tornado występuje rzadko i na małą skalę, jest zwykle określane mianem „trąba powietrzna”.
Tornada mogą mieć różne barwy w zależności od tego gdzie się tworzą. Tornada powstające w suchych warunkach, mogą być niewidoczne oprócz wirujących odłamków przy powierzchni ziemi. Lej kondensacyjny, który podnosi mało pyłu i odłamków może być szary lub biały. Podczas przemieszczania się nad wodą tornada mogą przybrać białą lub niebieską barwę. Leje przesuwające się wolniej i wsysające wiele odłamków są zazwyczaj ciemne i przybierają kolor przenoszonego materiału. Tornada na wielkich równinach przybierają często czerwoną barwę ze względu na kolor ziemi, a wiry przechodzące nad terenami górskimi mogą być śnieżno białe ze względu na obecność śniegu.
Oświetlenie jest głównym czynnikiem w wyglądzie tornada. Tornado, które jest podświetlone słońcem od tyłu wygląda na bardzo ciemne, natomiast to samo tornad obserwowane gdy słońce świeci w plecy obserwatora może wyglądać na szare lub białe. Tornada występujące o zachodzie słońca mogą przyjmować odcienie żółci lub czerwieni[30].
Pył podniesiony przez wiatr, intensywny deszcz lub grad i ciemność to czynniki redukujące widoczność tornada. Tornada występujące w tych warunkach są szczególnie groźne gdyż tylko radar i dźwięk tornada mogą być ostrzeżeniami dla ludzi. Jednak większość tornad powstaje późnym popołudniem przy dobrych warunkach oświetleniowych[28]. Tornada nocne mogą być dobrze oświetlane przez częste błyskawice.
Są dowody z radarowych odczytów, ale także na podstawie obserwacji, że większość tornad ma spokojne, czyste oko, w którym panuje bardzo niskie ciśnienie analogicznie, jak to się dzieje w oku cyklonu tropikalnego. W środku jest spokojnie, wieją lekkie wiatry i jest ciemno, a jedynym źródłem światła dla tych, których widzieli środek tornada mogły być błyskawice[31].
źródło: pl.wikipedia.org