Mieszkańcom hiszpańskiej Katalonii swoistą rozrywkę przyniósł wir pyłowy. Osiągają one wysokość nawet tysiąca metrów, na pierwszy rzut oka przypominają tornado, ale w rzeczywistości powstają w zupełnie innych warunkach.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o wirze pyłowym
Wir pyłowy lub wir piaskowy – zjawisko w atmosferze z grupy litometeorów stanowiące zbiór uniesionych z powierzchni Ziemi cząsteczek pyłu lub piasku (w przypadku wiru piaskowego), niekiedy wraz z drobnymi przedmiotami, mający kształt wirującej kolumny o małej średnicy (do około 10 m), wysokości od kilku do ponad tysiąca metrów i o osi w przybliżeniu pionowej.
Czas życia typowego wiru pyłowego to kilka (maksymalnie kilkadziesiąt) minut. Na półkuli północnej wirowanie zachodzi przeciwnie do ruchu wskazówek zegara. Wiry pyłowe najczęściej powstają nad suchymi obszarami w wyniku bardzo silnej konwekcji.
Kilka słów z Wikipedii o Katalonii
Katalonia (kat. Catalunya [kətəˈɫuɲə], hiszp. Cataluña, oksytański Catalonha) – wspólnota autonomiczna Hiszpanii. W szerszym znaczeniu – region geograficzny i kraina historyczna na Półwyspie Iberyjskim z ośrodkiem kulturalnym i administracyjnym w Barcelonie.
Hymnem Katalonii jest pieśń Els Segadors. Świętem narodowym jest dzień 11 września – data zdobycia Barcelony przez wojska Burbonów w 1714 r. podczas wojny o sukcesję (co ciekawe, wydarzenie to stanowiło porażkę Katalończyków).
Barwami narodowymi Katalonii, podobnie jak innych regionów Hiszpanii i Francji położonych nad Morzem Śródziemnym, są złoty i czerwony. Układają się one w 4 czerwone pasy (quatre barres) na złotym tle. Popularnym symbolem Katalonii jest osioł – symbol mądrego i spokojnego, lecz upartego dążenia do celu (stanowiąc przez to przeciwieństwo byka symbolizującego Hiszpanię).
W starożytności zamieszkiwana przez Celtoiberów. Teren osadnictwa Greków i Fenicjan. Na wybrzeżu powstały liczne faktorie do handlu rudą żelaza z głębi Półwyspu Iberyjskiego (Emporion).
Od końca III wieku p.n.e., w składzie rzymskiej prowincji Hispania Tarraconensis, której centrum administracyjne znajdowało się w Tarraco (obecnie katalońska Tarragona). Największe centrum produkcji garum, ważny region rolniczy.
W V wieku opanowana przez Wizygotów, którzy jednak dość szybko się zasymilowali i stopili kulturowo z miejscową ludnością.
źródło: pl.wikipedia.org