Naukowcy są bliscy rozwiązania zagadki Trójkąta Bermudzkiego. Według nich za tajemniczymi zniknięciami statków i samolotów stoją… eksplozje metanu. W okolicy wybrzeża Norwegii na morskim dnie odkryto ogromne kratery, z których uwalniają się bąble metanu, mogące wybuchać. Być może to samo dzieje się w okolicach Bermudów.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Trójkącie Bermudzkim
Trójkąt Bermudzki – zwyczajowa nazwa obszaru Atlantyku, w rejonie Bermudów, przez fascynatów zjawisk paranormalnych uznawanego za miejsce wielu niewyjaśnionych zaginięć statków, jachtów i samolotów (uważają oni, iż na tym obszarze mają miejsce zjawiska łamiące prawa fizyki, wykrywana jest obecność „obcych” – co ma ich zdaniem wyjaśniać rzekomo niewytłumaczalne zdarzenia). Nie istnieje jeden ustalony kształt trójkąta, jego kształt opisywany jest różnie w poszczególnych legendach miejskich[1]. Według statystyk w tym obszarze nie ginie więcej niż średnia liczba obiektów znikających w innych rejonach Atlantyku[2][3].
Według Lawrence’a Davida Kusche, pracownika biblioteki Uniwersytetu Stanowego Arizony[1], który szczegółowo zbadał źródła, ojcem pojęcia Trójkąt Bermudzki jest Vincent Gaddis, który użył go w artykule The deadly Bermuda Triangle w czasopiśmie Argosy w 1964 r.
W 1965 Gaddis opublikował książkę Invisible horizons, w której zajął się tą legendą. Po nim wielu innych autorów próbowało uzyskać sławę zajmując się tym tematem.
W zależności od autora, wielkość Trójkąta Bermudzkiego jest różna. Niektórzy rozszerzają ją aż do wybrzeży Irlandii. Zazwyczaj jednak mowa jest o trójkącie między Miami, Puerto Rico i Bermudami, który to teren jest bardzo uczęszczany przez statki i samoloty.
Kilka słów z Wikipedii o metanie
Metan (gaz błotny, gaz kopalniany), CH4 – organiczny związek chemiczny, najprostszy węglowodór nasycony (alkan). W temperaturze pokojowej jest bezwonnym i bezbarwnym gazem. Jest stosowany jako gaz opałowy i surowiec do syntezy wielu innych związków organicznych.
Metan został odkryty i wyizolowany przez Alessandro Volta w latach 1776-1778, gdy badał gaz z mokradeł nad jeziorem Maggiore. Powstaje on w przyrodzie w wyniku beztlenowego rozkładu szczątków roślinnych (np. na bagnach). Stanowi główny składnik gazu ziemnego (zwykle ≥90%). Głównym źródłem gazu jest wydobycie go z pokładów geologicznych gazu ziemnego oraz z pokładów węgla, które staje się ważnym jego źródłem (Główny Instytut Górnictwa wskazuje na możliwe zasoby geologiczne metanu w pokładach węgla w Polsce na poziomie 250 mld m3[9]).
źródło: pl.wikipedia.org