Przejdź do głównej zawartości

Pająki lubią nie tylko owady, ale i rośliny

REKLAMA

skakunowatyPająki są uznawane za klasyczne drapieżniki owadożerne, tymczasem okazuje się, że ich dieta jest o wiele bardziej złożona i od czasu do czasu decydują się one nawet na posiłek wegetariański.

Zobacz cały artykuł na tej stronie

Kilka słów z Wikipedii o skakunowatych

Skakunowate, skakuny, skaczele (Salticidae) – kosmopolityczna rodzina pająków, które nie tkają sieci, tylko polują skacząc na swoją ofiarę. W skład rodziny, mającej minimum 65 mln lat, wchodzi ok. 5600 gatunków przynależących do blisko 600 rodzajów[2], co czyni je najliczniejszą rodziną wśród pająków z ok. 13 proc. wszystkich gatunków[3]. W Polsce stwierdzono występowanie 59 gatunków[4], m.in.: rozciągnik mchuś, skakun arlekinowy, strojniś nadobny, czy mrówczynka. Skakuny na ogół są niewielkich rozmiarów, większość osiąga 2-12 mm, choć zdarzają się osiągające ok. 20-30 mm (np. z rodzajów Hyllus i Sandalodes) oraz takie, które nie przekraczają 1 mm (rodzaj Eupoa).

Charakterystyczną cechą Salticidae są ich oczy. Umiejscowione są w przedniej części głowotułowia i po jego bokach, w trzech lub czterech rzędach, umożliwiając obserwację całego otoczenia. Najlepiej wykształconą parą oczu jest zawsze środkowa, pozwala ona na stereoskopowe widzenie w kolorach. Pozostałe oczy odpowiedzialne są za rejestrowanie zmian natężenia światła oraz najmniejszego ruchu w otoczeniu.

Kilka słów z Wikipedii o roślinach

Rośliny (Archaeplastida Adl i in. 2005, dawne nazwy naukowe: Vegetabilia, Plantae, Phytobionta, Plastida, Primoplantae) – eukariotyczne i autotroficzne organizmy, wykorzystujące energię promieniowania słonecznego za sprawą barwników asymilacyjnych (zdarzają się wśród roślin także organizmy heterotroficzne – pasożytnicze, w tym też myko-heterotroficzne, ale mają one charakter wtórny).

Rośliny zbudowane są z komórek, tworzących u roślin wyżej uorganizowanych tkanki i organy. Umożliwiają one im oddychanie, odżywianie, wzrost i rozwój. Proces fotosyntezy prowadzą dzięki chloroplastom zawierającym chlorofil i pochodzącym z endosymbiozy sinic. Produktem zapasowym jest skrobia. Mają sztywną, zwykle celulozową ścianę komórkową. Rośliny cechują się także zdolnością do nieprzerwanego wzrostu za sprawą tkanek twórczych mających stałą zdolność do podziału komórek. Zazwyczaj są trwale przytwierdzone do podłoża.

Ewolucja spowodowała ogromne zróżnicowanie form ich budowy oraz przystosowanie do różnorodnych warunków środowiskowych panujących na Ziemi.
źródło: pl.wikipedia.org

Popularne posty z tego bloga

Pokonali zjawisko Leidenfrosta i chłodzą cieczą powyżej 1100 stopni Celsjusza

Po 266 latach udało się pokonać zjawisko Leidenfrosta, dzięki czemu naukowcy z City University of Hong Kong mogli pochwalić się stworzeniem efektywnego systemu chłodzenia cieczą, który sprawdza się w temperaturach nawet powyżej 1000 stopni Celsjusza. Zobacz cały artykuł na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Kilka słów z Wikipedii o zjawisku Leidenfrosta Zjawisko Leidenfrosta – zjawisko dotyczące opóźnionego parowania cieczy, opisane i wyjaśnione przez niemieckiego lekarza, fizyka i chemika Johanna Leidenfrosta w roku 1756. Czytaj więcej źródło: pl.wikipedia.org

Jeden z najbardziej aktywnych wulkanów na świecie wyrzuca z siebie dziwne kłęby

Najbardziej aktywny wulkan w Europie, Etna, codziennie wyrzuca ze swojego wnętrza dziesiątki nieziemskich „pierścieni wirowych” z pojedynczego otworu wulkanicznego znajdującego się w jednym z jego najaktywniejszych kraterów. Czytaj więcej na tej stronie źródło: krolowasuperstarblog.wordpress.com Etna (łac. Aetna; scn. Mungibeddu, Muntagna lub Mongibello) – czynny stratowulkan we Włoszech, na wschodnim wybrzeżu Sycylii. Czytaj więcej na tej stronie źródło: pl.wikipedia.org

Ekolodzy mają powód do radości. Jedna z ostatnich dzikich rzek uznana parkiem narodowym

Albańscy ekolodzy odnieśli znaczące zwycięstwo. Jedna z największych swobodnie płynących rzek Europy, Wjosa, została uznana za park narodowy. Ochroną objęto 127 km2 rzeki, jej okolic i dopływów. Czytaj więcej na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Wjosa (alb. Vjosa, Vjosë; gr. Αώος, Aṓos) – rzeka w Albanii i Grecji. Ma długość 272 km, z czego pierwsze 80 km w Grecji, a pozostałe 192 km w Albanii. Czytaj więcej na tej stronie źródło: pl.wikipedia.org