Nie jest jadalny, ale można się przy nim zrelaksować podczas upalnego lata. Niestety, arbuzowy śnieg ma wpływ na globalne ocieplenie. Obniża albedo śniegu, co powoduje jego szybsze topnienie. To przez algi, które się na nim rozmnażają.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o algach
Glony, algi (łac. Algae, gr. Phykos) – grupa morfologiczno-ekologiczna, składająca się tradycyjnie z kilku niespokrewnionych linii ewolucyjnych organizmów plechowych, tj. beztkankowych.
Nauka zajmująca się glonami to algologia (fykologia).
Cechami łączącymi gromady składające się na tę grupę jest w większości przypadków autotrofizm i funkcja pierwotnego producenta materii organicznej w zbiornikach wodnych, ewentualnie w miejscach, gdzie woda występuje w małych ilościach (wilgotna gleba, kora drzew) lub okresowo oraz pierwotna, beztkankowa budowa ciała[1].
Ze względu na zasadniczy podział między prokariontami a eukariontami zdarza się, że za właściwe glony uważa się jedynie organizmy eukariotyczne. Wówczas całą grupę opisuje się jako glony i sinice[2].
Szacunki liczby gatunków glonów rozciągają się od 30 000 do ponad 1 000 000 (choć pojawiają się również oszacowania na 350 000 000). W serwisie AlgaeBase do połowy 2012 r. zarejestrowano ok. 32 500 gatunków, których nazwy uznano za zweryfikowane i ok. 100 000 nazw, które są albo synonimami taksonomicznymi gatunków zweryfikowanych, albo ich status jest niepewny. Według twórcy tej bazy, liczba gatunków glonów wynosi ok. 72 500, z czego do 2012 r. opisano ok. 44 000[3].
Kilka słów z Wikipedii o arbuzowym śniegu
Czerwony śnieg – zakwit śniegu powodowany przez glony o czerwonej barwie[1]. W Stanach Zjednoczonych nazywany jest również śniegiem arbuzowym, ponieważ nie tylko ma barwę miąższu arbuza, ale może również wydzielać delikatną arbuzową woń ujawniającą się podczas jego zgniatania (np. deptania)[2]. Czerwony kolor nadaje astaksantyna, barwnik karotenoidowy znajdujący się w ciele glonów poza chloroplastami, a służący ochronie przed silnym, szczególnie w górach, na odbijającej światło powierzchni śniegu, promieniowaniem ultrafioletowym[1].
Glony powodujące czerwony lub różowy śnieg mogą należeć do różnych gatunków, takich jak np. zawłotnia śnieżna (Chlamydomonas nivalis), skotiella śnieżna (Scottiella nivalis)[3], Chlamydomonas sanguinea lub Smithsonimonas abbotii[1]. Najczęściej jednak gatunkiem odpowiedzialnym za czerwony zakwit śniegu jest pierwszy z nich. Z tego względu czasem ze względu na trudność w dokładnym oznaczeniu gatunku, wszystkie zawłotnie tworzące czerwony śnieg są uznawane za zawłotnię śnieżną, a nazwa „Chlamydomonas nivalis sensu Kol” wówczas traktowana jako zbiorcza[4].
źródło: pl.wikipedia.org