Przejdź do głównej zawartości

Pożar lasów w Kalifornii

REKLAMA

kalifornia pozar Gigantyczny pożar lasów zabrał życie co najmniej 2 osób i zniszczył 150 domów. Ponad 1700 strażaków walczą z żywiołem w południowej części pasma górskiego Sierra Nevada.

Zobacz cały artykuł na tej stronie

Kilka słów z Wikipedii o Sierra Nevada

Sierra Nevada – pasmo górskie w Ameryce Północnej, na obszarze Stanów Zjednoczonych, wchodzące w skład Kordylierów. Położone pomiędzy Doliną Kalifornijską na zachodzie i Wielką Kotliną na wschodzie, w Kalifornii oraz niewielki fragment w Newadzie[1] . Długość pasma wynosi około 700 km.
Góra Ritter

Sierra Nevada zbudowana jest z gnejsów i skał magmowych oraz łupków i dolomitów. Wznosi się do 4418 m n.p.m. (Mount Whitney – najwyższy szczyt USA poza Alaską). Skały tworzące góry powstały ok. 100 mln lat temu głównie jako granitowy batolit. Wypiętrzanie gór rozpoczęło się ok 4 mln lat temu. Towarzysząca temu erozja (głównie przez lodowce) doprowadziła do powstania obecnej rzeźby terenu. Ruch w górę trwa w dalszym ciągu.

Wskutek tych procesów uformowany został potężny blok górski o wyraźnie zaznaczonej asymetrii stoków. Wschodnie stoki są łagodniejsze, zachodnie – bardziej strome i silniej rozczłonkowane. Zlodowacenie plejstoceńskie pozostawiło liczne formy polodowcowe: kotły, żłoby, misy jeziorne. Stoki Sierra Nevada (powyżej 1200 m n.p.m.) porastają lasy iglaste ze znacznym udziałem sekwoi, przekraczających 60 m wysokości (np. Grizzly Giant 64 m, ale mający ok. 1900–2400 lat). Sierra Nevada stanowi barierę klimatyczną, skłon wschodni jest znacznie suchszy od zachodniego. Na wysokościach ok. 3000 m obserwuje się charakterystyczne zjawisko atmosferyczne nazywane arbuzowym śniegiem.

Kilka słów z Wikipedii o pożarach lasów

Pożary na terenach ekosystemów leśnych przynoszą duże straty ekonomiczne i ekologiczne. Do ekonomicznych skutków pożarów zaliczamy m.in:
straty finansowe związane z akcją gaśniczą,
koszty oczyszczania pogorzeliska,
uszkodzenia drzew wykluczające je z późniejszego użytkowania przez człowieka,
wydatki związane z przywróceniem środowisku stanu sprzed pożaru etc[1].
Według Instytutu Badawczego Leśnictwa bezpośrednie straty w przeliczeniu na 1 ha powierzchni wynoszą 17 tys. złotych, a straty pośrednie (ekologiczne) 92 tys. złotych/1 ha[1].
Ekologiczne skutki pożarów lasów są szczególnie niebezpieczne ze względu na wydzielane w procesie spalania związki toksyczne oraz tzw. gazy cieplarniane przyczyniające się bezpośrednio do powstawania efektu cieplarnianego. Podczas pożaru 1 tony materiału leśnego powstaje:
1375 kg dwutlenku węgla,
125 kg tlenku węgla,
50 kg cząstek ciekłych i stałych (dym, para wodna),
12,5 kg węglowodorów (w tym metan),
2,5 kg tlenków azotu,
związki siarki[1].
Aby wyrównać emisję dwutlenku węgla wyemitowanego w pożarze 1 hektara lasu, należy zasadzić około 10-25 hektarów lasu[1].
źródło: pl.wikipedia.org

Popularne posty z tego bloga

Pokonali zjawisko Leidenfrosta i chłodzą cieczą powyżej 1100 stopni Celsjusza

Po 266 latach udało się pokonać zjawisko Leidenfrosta, dzięki czemu naukowcy z City University of Hong Kong mogli pochwalić się stworzeniem efektywnego systemu chłodzenia cieczą, który sprawdza się w temperaturach nawet powyżej 1000 stopni Celsjusza. Zobacz cały artykuł na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Kilka słów z Wikipedii o zjawisku Leidenfrosta Zjawisko Leidenfrosta – zjawisko dotyczące opóźnionego parowania cieczy, opisane i wyjaśnione przez niemieckiego lekarza, fizyka i chemika Johanna Leidenfrosta w roku 1756. Czytaj więcej źródło: pl.wikipedia.org

Jeden z najbardziej aktywnych wulkanów na świecie wyrzuca z siebie dziwne kłęby

Najbardziej aktywny wulkan w Europie, Etna, codziennie wyrzuca ze swojego wnętrza dziesiątki nieziemskich „pierścieni wirowych” z pojedynczego otworu wulkanicznego znajdującego się w jednym z jego najaktywniejszych kraterów. Czytaj więcej na tej stronie źródło: krolowasuperstarblog.wordpress.com Etna (łac. Aetna; scn. Mungibeddu, Muntagna lub Mongibello) – czynny stratowulkan we Włoszech, na wschodnim wybrzeżu Sycylii. Czytaj więcej na tej stronie źródło: pl.wikipedia.org

Ekolodzy mają powód do radości. Jedna z ostatnich dzikich rzek uznana parkiem narodowym

Albańscy ekolodzy odnieśli znaczące zwycięstwo. Jedna z największych swobodnie płynących rzek Europy, Wjosa, została uznana za park narodowy. Ochroną objęto 127 km2 rzeki, jej okolic i dopływów. Czytaj więcej na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Wjosa (alb. Vjosa, Vjosë; gr. Αώος, Aṓos) – rzeka w Albanii i Grecji. Ma długość 272 km, z czego pierwsze 80 km w Grecji, a pozostałe 192 km w Albanii. Czytaj więcej na tej stronie źródło: pl.wikipedia.org