Potężne trzęsienie ziemi odnotowano u wybrzeży Indonezyjskiej wyspy Ternate. Jego magnituda wyniosła 6,3 st. w otwartej skali Richtera.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Ternate
Ternate – wyspa w Indonezji na morzu Moluckim w archipelagu Moluki na zachód od Halmahery i na północ od Tidore; powierzchnia 106 km², ok. 100 tys. mieszkańców; leży na niej miasto Ternate.
Powierzchnia górzysta, w centrum wyspy wulkan Gamalama (1715 m). Uprawa ryżu, kukurydzy, palmy kokosowej, kawowca, pieprzu; rybołówstwo; eksploatacja lasów (gł. rattan i heban).
Administracyjnie należy do prowincji Moluki Północne.
Historia
Mimo niewielkich rozmiarów wyspa zawsze była jedną z najważniejszych na Molukach, głównie ze względu na występujące obficie przyprawy korzenne. Zamieszkujący ją Malajowie i Papuasi w XII wieku przyjęli islam. W XIV w. stała się centrum silnego sułtanatu. W 1512 r. odkryta przez Portugalczyków, którzy w 1522 r. zbudowali tu fort, ale w 1574 r. zostali wyrzuceni z wyspy w wyniku buntu krajowców. Następnie zaczęli tu przybywać Anglicy (od 1579 r.), Hiszpanie (od 1606 r.) i wreszcie Holendrzy (od 1607 r.), którzy opanowali wyspę (ostatnia rebelia stłumiona w 1683 r.). Od zakończenia II wojny światowej należy do Indonezji.
Kilka słów z Wikipedii o trzęsieniach ziemi
Trzęsienie ziemi – gwałtowne rozładowanie naprężeń w skorupie ziemskiej połączone z ruchem warstw skalnych wzdłuż uskoku. Nagromadzenie naprężeń jest na ogół wynikiem przejściowego zablokowania ruchu skał wzdłuż tego uskoku. Uwalniająca się przy tym energia w około 20-30% rozchodzi się w postaci fal sejsmicznych, z których część dociera na powierzchnię Ziemi w postaci niszczących fal powierzchniowych. Pozostała część energii zamienia się w ciepło lub trwałe deformacje skał.
Wielkość trzęsienia ziemi wyraża się w stopniach magnitudy. Magnituda równa 0 lub ujemna (stosowana do oznaczania tzw. „mikrowstrząsów”, rejestrowanych tylko przez bardzo czułe przyrządy) oznacza wibracje rejestrowane tylko przez aparaturę pomiarową, zaś magnituda równa 9,5 (wartość magnitudy najsilniejszego, udokumentowanego instrumentalnie trzęsienia ziemi) powoduje zmiany w otaczającym krajobrazie. Sejsmolodzy powątpiewają w istnienie trzęsień ziemi o magnitudzie większej niż 10, jednak teoretycznie wszystkie skale pomiarowe zjawisk sejsmicznych (np. logarytmiczna skala Richtera) to skale otwarte. Należy przy tym zaznaczyć, że każdy kolejny stopień magnitudy jest mierzony, jako dziesięciokrotnie większy od poprzedniego, ale faktycznie: każdy kolejny stopień niesie ze sobą w przybliżeniu 31-krotny wzrost energii.
Do określenia intensywności drgań gruntu w danym miejscu służą tzw skale makrosejsmiczne, opierających się na obserwacji zniszczeń podczas trzęsieniem ziemi w danym miejscu. Obecnie intensywnośc tę określa się mierząc przyspieszenia gruntu w trakcie wstrząsów. Do najpopularniejszych skal makrosejmicznych należy zmodyfikowana 12 stopniowa skala Mercallego – Mercallego-Cancaniego-Sieberga (MCS). W skali tej stopień I oznacza drgania rejestrowane wyłącznie przez aparaturę pomiarową, a stopień XII – wstrząsy powodujące zmiany w otaczającym krajobrazie.
źródło: pl.wikipedia.org