W jednym z ostatnich dziewiczych lasów Malezji, Maliau Basin Conservation Area zwanym też Sabah’s Lost World, znaleziono najwyższe drzewo tropików. Gigant o wysokości 89,5 metra to Shorea faguetiana, znana miłośnikom Minecrafta jako Yellow Meranti.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Malezji
Malezja (malajski Malaysia) – państwo w Azji Południowo-Wschodniej, na Półwyspie Malajskim i wyspie Borneo; obszar 329 847 km², ludność 28 300 000 (według stanu na 2010 r.)[3], stolica Kuala Lumpur (ok. 1 500 000 mieszkańców), siedziba rządu w Putrajaya.
Malezja na Półwyspie Malajskim graniczy z Tajlandią i Singapurem, na wyspie Borneo z Brunei i Indonezją.
Pierwsza organizacja państwowa na terenie dzisiejszej Malezji powstała na początku XV w., kiedy powstał sułtanat Malakki. W tym czasie na obszarze Azji południowo-wschodniej rozprzestrzenił się islam. W 1511 Malakkę podbili Portugalczycy, zakładając tam kolonię. Synowie ostatniego sułtana Malakki założyli Sułtanat Perak i Sułtanat Johor. Rozpoczęła się rywalizacja między Portugalczykami oraz Sułtanatem Aceh i Sułtanem Johor o kontrolę nad cieśniną Malakka. Konflikt ten trwał do 1641 r., kiedy Holandia wraz z sułtanem Johor przejęła kontrolę nad cieśniną. W 1786 roku Kompania Wschodnioindyjska otrzymała od sułtana Kedah wyspę Penang. W drugiej połowie XIX wieku, wiele państewek malezyjskich prosiło o pomoc Wielką Brytanię w celu rozwiązania konfliktów wewnętrznych. Do początku XX w. stany Pahang, Selangor, Perak i Negeri Sembilan utworzyły Sfederalizowane Stany Malezji. Chociaż formalnie były suwerenne, to faktyczną władzę sprawowali brytyjscy rezydenci, mianowani jako doradcy miejscowych władców. Pozostałe stany: Johor, Kedah, Kelantan, Perlis i Terengganu utworzyły Niesfederalizowane Stany Malezji. Mimo, iż przyjęły one brytyjskich rezydentów, to nie podlegały bezpośrednio Londynowi. Stany Sabah i Sarawak były natomiast częścią Brytyjskiego Borneo Północnego. Brytyjczycy przejęli jednak kontrolę nad gospodarką i nałożyli podatki towary eksportowe tj. cyna i kauczuk będące podstawą gospodarki Malajów. Doprowadziło to do znacznego wzrostu ubóstwa mieszkańców kraju[4]. Napięcia gospodarcze doprowadziły do konfliktów etnicznych między Malajczykami a Chińczykami którzy przez tych pierwszych uważani byli za intruzów bogacących się na kryzysie[5].
Kilka słów z Wikipedii o tropikach
Strefa międzyzwrotnikowa (strefa gorąca, tropikalna, tropiki) – jedna ze stref oświetlenia kuli ziemskiej, obejmująca obszar położony między zwrotnikami Raka (23°26′16″N) i Koziorożca (23°26′16″S). W ciągu roku w każdym miejscu tej strefy Słońce dwa razy znajduje się w zenicie – z wyjątkiem zwrotników, gdzie zenitalne górowanie Słońca zachodzi tylko raz. Poza tą strefą Słońce nigdy nie góruje w zenicie.
Warunki pogodowe w strefie międzyzwrotnikowej różnią się istotnie od warunków pogodowych w szerokościach umiarkowanej i wysokich. Wiąże się to z występowaniem w przeciągu całego roku dodatniego bilansu cieplnego. Dodatni bilans cieplny poprzez istnienie małych i wolno zmieniających się poziomych gradientów termicznych wymusza istnienie względnie stałej cyrkulacji atmosfery.
Istnienie stacjonarnych wyżów subtropikalnych związane jest z osiadaniem w rejonach leżących w strefach szerokości geograficznej od 35° do 25° powietrza z górnych warstw troposfery. Zstępujące powietrze ogrzewa się adiabatycznie, w związku z czym masy powietrza, tworzące środkowe części tych wyżów, są w dolnej troposferze gorące i bardzo suche. W takich warunkach brak jest możliwości rozwoju zachmurzenia, a tym samym i występowania opadów, natomiast promienie słoneczne mają nieskrępowany niczym dostęp do powierzchni Ziemi.
Kilka słów z Wikipedii o drzewach
Drzewo – wieloletnia roślina o zdrewniałym jednym pędzie głównym (pniu) albo zdrewniałych kilku pędach głównych i gałęziach tworzących koronę w jakimkolwiek okresie podczas rozwoju rośliny[1]. Do drzew zaliczają się największe rośliny lądowe. Grupa ta nie jest taksonem – grupuje tylko organizmy roślinne podobne morfologicznie i funkcjonalnie. Od innych roślin drzewiastych (krzewów i krzewinek) różnią się posiadaniem pnia lub pni rozgałęziających się dopiero od pewnej wysokości[2]. Do drzew zalicza się niekiedy rośliny posiadające kłodzinę zamiast pnia zakończoną pękiem liści tj. paprocie drzewiaste, sagowcowe, palmy, pandany, juki i draceny[3]. Oprócz drzew typowych i kłodziniastych wyróżnia się również sukulenty drzewiaste (np. niektóre kaktusy) czy drzewiaste trawy (bambusy)[4]. Dział botaniki zajmujący się drzewami to dendrologia (gr. δένδρον – drzewo). W Polsce kilkadziesiąt tysięcy najstarszych i najbardziej okazałych drzew podlega ochronie prawnej jako pomniki przyrody. W leksykonach lub spisach gatunków roślin drzewa bywają oznaczane symbolem przypominającym symbol Saturna lub alchemiczny symbol ołowiu, tj. podwójnie kreślone h. (Pojedynczo kreślone h, czyli ħ, oznacza krzew[5]). Na całym świecie rośnie obecnie około 3 bilionów 40 miliardów drzew[6][7].
źródło: pl.wikipedia.org