Profesor Christopher Scotese twierdzi, że w przyszłości czeka nas połączenie wszystkich kontynentów. Czy teoria o utworzeniu się superkontynentu jest możliwa? Zobacz niezwykłą animację.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o superkontynencie
Superkontynent – wielka masa lądu, w skład której wchodził więcej niż jeden współczesny kontynent (płyta kontynentalna). Ponieważ sama definicja kontynentu jest umowna i sporna, podobnie jest z definicją superkontynentu. Zazwyczaj używa się jej w odniesieniu do dawnych okresów geologicznych, kiedy to współczesne kontynenty tworzyły większe całości. Niektóre superkontynenty obejmowały nieomal wszystkie obszary lądowe ówczesnego globu ziemskiego, inne skupiały mniejsze części (ale zawsze były one zlepkiem współczesnych kontynentów lub ich znacznych części). Powstawanie superkontynentów w historii Ziemi wynika z ruchów, jakim podlegają płyty litosfery, zgodnie z teorią tektoniki płyt.
Terminu tego używa się także do określenia współczesnych obszarów, które tworzy kilka kontynentów, np. Eurazja czy Ameryka. W innych ujęciach te same obszary nazywane są po prostu kontynentami, a ich mniejsze części składowe subkontynentami lub częściami świata.
Kilka słów z Wikipedii o Ziemi
Ziemia (łac. Terra, Tellus, symbol: ⊕, ♁; nazywana również światem oraz rzadziej Gają) – trzecia, licząc od Słońca, oraz piąta, pod względem wielkości, planeta Układu Słonecznego. Pod względem średnicy, masy i gęstości jest to największa planeta skalista Układu Słonecznego.
Ziemia jest zamieszkana przez miliony gatunków, w tym przez człowieka[8]. Jest jedynym znanym miejscem we Wszechświecie, w którym występuje życie[9]. Odwołując się do informacji zebranych metodą datowania izotopowego, planeta uformowała się ok. 4,54 ±0,05 mld lat temu[10][11][12][13].
W ciągu pierwszego miliarda lat po uformowaniu się Ziemi, wewnątrz jej oceanów pojawiło się życie. Z żyjących na Ziemi organizmów żywych składa się biosfera, która wpływa na jej atmosferę, hydrosferę, litosferę i inne czynniki abiotyczne planety, umożliwiając rozwój i wzrost liczby organizmów aerobowych i anaerobowych oraz powstanie ozonosfery. Rozwój życia na lądzie i w wodzie umożliwiła powłoka ozonowa oraz ziemskie pole magnetyczne, zmniejszając natężenie promieniowania ultrafioletowego[14], oraz magnetosfera, odbijająca cząstki wiatru słonecznego i promieniowania kosmicznego. Dystans dzielący Słońce od Ziemi, jej właściwości fizyczne oraz jej historia geologiczna są najważniejszymi czynnikami, które pozwoliły organizmom żyć i ewoluować.
Różnorodność biologiczna Ziemi nieustannie powiększa się, chociaż w dziejach życia Ziemi proces ten był kilkukrotnie przerywany, kiedy miało miejsce masowe wymieranie gatunków[15]. Pomimo że naukowcy szacują, że ok. 99% gatunków organizmów żywych (ok. 5 mld)[16] kiedykolwiek zamieszkujących Ziemię uważa się za wymarłe[17][18], wciąż mieszka na niej ok. 10-14 mln gatunków[19][20], z czego 1,2 mln zostało udokumentowanych[21].
źródło: pl.wikipedia.org