Przejdź do głównej zawartości

Niezwykła siła kraba palmowego

REKLAMA

krab-palmowyNaukowcy z Okinawy przeprowadzili odpowiednie pomiary i zauważyli, że siła uścisku szczypców zwiększa się wraz z masą ciała danego osobnika. Biorąc pod uwagę masę najcięższego zważonego kraba palmowego uczeni obliczyli, że maksymalna siła, z jaką oddziałują szczypce tych zwierząt wynosi 3300 niutonów. To nie tylko więcej od siły szczypców innych stawonogów. Uścisk kraba palmowego jest potężniejszy niż siła szczęk jakiegokolwiek zwierzęcia lądowego, z wyjątkiem aligatorów.

Zobacz cały artykuł na tej stronie

Kilka słów z Wikipedii o krabach palmowych

Krab palmowy (Birgus latro) − gatunek stawonoga z rodziny Coenobitidae w nadrodzinie pustelników. Znany jest ze swojej umiejętności rozłupywania kokosów za pomocą mocnych szczypiec, aby dostać się do jadalnego wnętrza. Jest największym lądowym stawonogiem na świecie. Znanych jest wiele nazw tego kraba: rabuś kokosowy, złodziej palmowy, krab kokosowy, krab rozbójnik, które nawiązują do zwyczaju zaobserwowanego u niektórych osobników, „kradnących” z domów i namiotów błyszczące przedmioty, takie jak patelnie lub przedmioty ze srebra. Nazwy lokalne zwierzęcia to ayuyu (na wyspie Guam), unga lub kaveu.

Mimo że Birgus latro jest apomorficznym typem pustelników, tylko młode osobniki wykorzystują wtórnie muszle ślimaków do ochrony miękkich odwłoków, a starsze, prawie dojrzałe kraby wykorzystują czasami do tego celu skorupy orzechów kokosowych. W przeciwieństwie do innych pustelników, dorosłe kraby palmowe nie posiadają muszli, zamiast tego uodporniają odwłok przez odkładanie chityny i kredy. Nie będąc ograniczonym przez fizyczne granice życia w skorupie, gatunek może osiągną znacznie większe rozmiary niż inne inne gatunki z rodziny Coenobitidae[6]. Jak większość typowych krabów w celu ich ochrony, zwijają swoje ogony pod ciało. Utwardzony odwłok chroni kraba i redukuje straty wody na lądzie, ale musi być co jakiś czas zrzucany. Linienie trwa około 30 dni – aż egzoszkielet całkowicie stwardnieje – podczas których krab jest bezbronny i ukrywa się przed niebezpieczeństwami w norze.
źródło: pl.wikipedia.org

Kilka słów z Wikipedii o szczypcach

Szczypce – nazwa stosowana dla różnych elementów ciała stawonogów.

U skorupiaków szczypcami nazywane są przekształcone odnóża, występujące u m. in. u krabów i raków. Szczypce u krabów mogą być niesymetryczne (np. kraby z rodzaju Uca). Służą one do przytrzymywania zdobyczy, a także do walki.

U widłogonków z grupy Japygida jednoczłonowe chwytne szczypce położone są na ostatnim segmencie odwłoka i powstają z przekształconych przydatek odwłokowych[1][2].

U skorków szczypcami nazywane są występujące na końcu odwłoka cęgi powstałe z przekształconych przysadek odwłokowych[2] lub wyrostków rylcowych[1], pełniące funkcję obronną[1].

Kilka słów z Wikipedii o niutonie

Niuton – jednostka siły w układzie SI (jednostka pochodna układu SI), oznaczana N.

1 N to siła, z jaką trzeba działać na ciało o masie 1 kg, aby nadać mu przyspieszenie równe 1 m/s²

Nazwa niuton upamiętnia angielskiego uczonego Isaaca Newtona.

1 N to siła z jaką ziemska grawitacja oddziałuje na ciało o masie około 10/98 kg ≈ 102 g (np. małe jabłko).
źródło: pl.wikipedia.org

Popularne posty z tego bloga

Pokonali zjawisko Leidenfrosta i chłodzą cieczą powyżej 1100 stopni Celsjusza

Po 266 latach udało się pokonać zjawisko Leidenfrosta, dzięki czemu naukowcy z City University of Hong Kong mogli pochwalić się stworzeniem efektywnego systemu chłodzenia cieczą, który sprawdza się w temperaturach nawet powyżej 1000 stopni Celsjusza. Zobacz cały artykuł na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Kilka słów z Wikipedii o zjawisku Leidenfrosta Zjawisko Leidenfrosta – zjawisko dotyczące opóźnionego parowania cieczy, opisane i wyjaśnione przez niemieckiego lekarza, fizyka i chemika Johanna Leidenfrosta w roku 1756. Czytaj więcej źródło: pl.wikipedia.org

Jeden z najbardziej aktywnych wulkanów na świecie wyrzuca z siebie dziwne kłęby

Najbardziej aktywny wulkan w Europie, Etna, codziennie wyrzuca ze swojego wnętrza dziesiątki nieziemskich „pierścieni wirowych” z pojedynczego otworu wulkanicznego znajdującego się w jednym z jego najaktywniejszych kraterów. Czytaj więcej na tej stronie źródło: krolowasuperstarblog.wordpress.com Etna (łac. Aetna; scn. Mungibeddu, Muntagna lub Mongibello) – czynny stratowulkan we Włoszech, na wschodnim wybrzeżu Sycylii. Czytaj więcej na tej stronie źródło: pl.wikipedia.org

Ekolodzy mają powód do radości. Jedna z ostatnich dzikich rzek uznana parkiem narodowym

Albańscy ekolodzy odnieśli znaczące zwycięstwo. Jedna z największych swobodnie płynących rzek Europy, Wjosa, została uznana za park narodowy. Ochroną objęto 127 km2 rzeki, jej okolic i dopływów. Czytaj więcej na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Wjosa (alb. Vjosa, Vjosë; gr. Αώος, Aṓos) – rzeka w Albanii i Grecji. Ma długość 272 km, z czego pierwsze 80 km w Grecji, a pozostałe 192 km w Albanii. Czytaj więcej na tej stronie źródło: pl.wikipedia.org