Groźnie wyglądające tornado przeszło przez hiszpańskie miasto Palos de la Frontera na południu kraju. Silny wiatr uszkodził wiele budynków i samochodów, ale nie ma informacji o poszkodowanych.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Palos de la Frontera
Palos de la Frontera (Palos) – miejscowość w Hiszpanii w prowincji Huelva (Andaluzja), położona u ujścia rzeki Tinto do Atlantyku, 13 km od Huelva. ok. 9 tys. mieszkańców. Z portu Palos Krzysztof Kolumb wypłynął 3 sierpnia 1492 roku w pierwszą wyprawę do Ameryki i powrócił do niego 15 marca następnego roku.
Historyczna miejscowość znajdująca się około 4 km od La Rábida sprawia wrażenie wymarłej. Port, z którego wypłynęły statki Kolumba jest już od dawna zasypany piaskiem. Jedynie La Fontanilla, mały domek studzienny, z którego niegdyś zaopatrywano statki wodą oraz kościół San Jorge z XV wieku świadczą o wielkich czasach. W tym bożym domu modlili się przed wyjazdem Calle Colón oraz miejscowi bracia Vicente Yáñez Pinzón i Martín Alonso Pinzón, dowodzący dwoma pozostałymi karawelami. Miasteczko znane w Europie z produkcji truskawek.
Kilka słów z Wikipedii o Hiszpanii
Hiszpania, Królestwo Hiszpanii (hiszp. i gal. Reino de España, kat. i wal. Regne d’Espanya, arag. Reino d’España, bask. Espainiako Erresuma, okc. Regne d’Espanha, ast. Reinu d’España, est. Réinu d’España) – państwo w Europie Południowej, największe z trzech państw położonych na Półwyspie Iberyjskim.
Na zachodzie Hiszpania graniczy z Portugalią, na południu z należącym do Wielkiej Brytanii Gibraltarem, oraz przez Ceutę i Melillę z Marokiem. Na północnym wschodzie, przez Pireneje, kraj graniczy z Francją i Andorą.
W skład Hiszpanii wchodzą także Baleary na Morzu Śródziemnym, Wyspy Kanaryjskie na Oceanie Atlantyckim oraz tzw. terytoria suwerenne (hiszp.: plazas de soberanía), w skład których wchodzą dwie hiszpańskie posiadłości w Afryce Północnej (enklawy), Ceuta i Melilla, oraz liczne niezamieszkane wyspy po śródziemnomorskiej stronie Cieśniny Gibraltarskiej, takie jak enklawy będące częściami prowincji Kadyks i Malaga: Chafaryny, Alborán czy Perejil. Do Hiszpanii, a dokładniej do Katalonii, należy także otoczone przez terytorium francuskie miasteczko Llívia. Najdalej wysuniętym na północ punktem kraju jest przylądek Estaca de Bares w Galicji, na południe – Punta Saltos na kanaryjskiej wyspie Hierro, na wschodzie – Punta Esperó na Minorce.
Kilka słów z Wikipedii o tornadach
Tornado (z hiszp. tronada – burza), trąba powietrzna – gwałtownie wirująca kolumna powietrza, będąca jednocześnie w kontakcie z powierzchnią ziemi i podstawą cumulonimbusa lub rzadziej wypiętrzonego cumulusa. Tornada osiągają różne rozmiary. Zwykle przyjmują postać widzialnego leja kondensacyjnego, węższym końcem dotykającego ziemi. Dolna część leja jest często otoczona chmurą odłamków i pyłu[1].
Tornada zaobserwowano na każdym kontynencie oprócz Antarktydy, jednak najwięcej tornad rocznie notuje się w Stanach Zjednoczonych[2][3]. Większość tornad ma siłę wiatru nie większą niż 180 km/h, szerokość leja do 75 metrów i pozostaje w kontakcie z ziemią na tyle długo, by przemierzyć kilka kilometrów. Niektóre osiągają prędkość wiatru ponad 480 km/h, szerokość leja 1,5 km i przemierzają do 100 km dotykając ziemi[4][5]. Siłę tornad mierzy się w skali Fujity. Większość najbardziej niszczycielskich tornad formuje się w chmurach burzowych zwanych superkomórkami[6]. Superkomórki burzowe, w przeciwieństwie do tornad, mogą powodować mezocyklon.
W Polsce tornado występuje rzadko i na małą skalę, jest zwykle określane mianem „trąba powietrzna”.
Tornada mogą mieć różne barwy w zależności od tego gdzie się tworzą. Tornada powstające w suchych warunkach, mogą być niewidoczne oprócz wirujących odłamków przy powierzchni ziemi. Lej kondensacyjny, który podnosi mało pyłu i odłamków może być szary lub biały. Podczas przemieszczania się nad wodą tornada mogą przybrać białą lub niebieską barwę. Leje przesuwające się wolniej i wsysające wiele odłamków są zazwyczaj ciemne i przybierają kolor przenoszonego materiału. Tornada na wielkich równinach przybierają często czerwoną barwę ze względu na kolor ziemi, a wiry przechodzące nad terenami górskimi mogą być śnieżno białe ze względu na obecność śniegu.
Oświetlenie jest głównym czynnikiem w wyglądzie tornada. Tornado, które jest podświetlone słońcem od tyłu wygląda na bardzo ciemne, natomiast to samo tornad obserwowane gdy słońce świeci w plecy obserwatora może wyglądać na szare lub białe. Tornada występujące o zachodzie słońca mogą przyjmować odcienie żółci lub czerwieni[30].
Pył podniesiony przez wiatr, intensywny deszcz lub grad i ciemność to czynniki redukujące widoczność tornada. Tornada występujące w tych warunkach są szczególnie groźne gdyż tylko radar i dźwięk tornada mogą być ostrzeżeniami dla ludzi. Jednak większość tornad powstaje późnym popołudniem przy dobrych warunkach oświetleniowych[28]. Tornada nocne mogą być dobrze oświetlane przez częste błyskawice.
Są dowody z radarowych odczytów, ale także na podstawie obserwacji, że większość tornad ma spokojne, czyste oko, w którym panuje bardzo niskie ciśnienie analogicznie, jak to się dzieje w oku cyklonu tropikalnego. W środku jest spokojnie, wieją lekkie wiatry i jest ciemno, a jedynym źródłem światła dla tych, których widzieli środek tornada mogły być błyskawice[31].
źródło: pl.wikipedia.org