Ciało szóstej ofiary śmiertelnej wydobyli w niedzielę ratownicy spod gruzów hotelu zniszczonego w środę przez lawinę śnieżną. Według najnowszego bilansu, zaginione pozostają 23 osoby. Dotychczas uratowano dziewięciu ludzi, jednak od ponad doby z rumowiska nie wydobyto nikogo żywego.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Abruzji
Abruzja (wł. Abruzzo) – region administracyjny we Włoszech, leżący w centralnej części Półwyspu Apenińskiego[1], nad Morzem Adriatyckim. Graniczy z regionami Marche, Lacjum i Molise.
Ważniejsze miasta: Pescara (główny port), Chieti, Teramo
Większą część powierzchni obejmują Apeniny Środkowe (Corno Grande 2912 m n.p.m.[2][3] oraz Monte Amaro 2795 m n.p.m.). Głównymi rzekami są Vomano, Pescara, Sangro i Trigno. W Apeninach znajduje się jezioro Fucino.
Nad morzem występują liczne kąpieliska, a w górach ośrodki sportów zimowych.
W starożytności Aprutium, zamieszkiwane przez plemiona italskie. W 304 r. p.n.e. podporządkowana Rzymowi. W VII w. podbita przez Longobardów, jej północna część stała się trzonem księstwa Spoleto, a część południowa (Molise) znalazła się pod kontrolą Księstwa Benewentu. Od IX w. nazywana Abruzja. Od XII w. we władaniu Normanów, w składzie Królestwa Sycylii. Poparła cesarza Fryderyka II (który w 1240 założył miasto L’Aquila) w jego walce z papiestwem. Po upadku Hohenstaufów od połowy XIII w. we władaniu kolejno Andegawenów (od 1282 w Królestwie Neapolu), później królów Hiszpanii i Burbonów. Od 1861 w zjednoczonym Królestwie Włoskim.
Kilka słów z Wikipedii o Włoszech
Włochy, Republika Włoska (wł. Italia, Repubblica Italiana) – państwo położone w Europie Południowej, na Półwyspie Apenińskim, będące członkiem Unii Europejskiej oraz wielu organizacji, m.in.: NATO, należące do siedmiu najbardziej uprzemysłowionych i bogatych państw świata – G7.
W okresie paleolitu tereny Włoch zamieszkiwali Ligurowie i Sykulowie. W okresie Starożytności tereny Włoch znalazły się pod panowaniem Rzymian. W okresie średniowiecza tereny Włoch były zamieszkiwane przez Fenicjan i Greków. Od średniowiecza do Risorgimento, pomimo że Półwysep Apeniński był spójny pod względem językowym i kulturowym, jego historia składała się z dziejów niezależnych republik i księstw oraz obcych posiadłości i stref wpływów. W 1861 roku doszło do zjednoczenia Włoch – ogłoszono powstanie Zjednoczonego Królestwa Włoch i koronowano Wiktora Emanuela II na króla Włoch. W początkach XX wieku Włochy stały się państwem faszystowskim. Po II wojnie światowej w referendum konstytucyjnym Włosi opowiedzieli się za zmianą ustroju państwa na republikę, na czele której stoi prezydent Włoch.
Kilka słów z Wikipedii o lawinach
Lawina – gwałtowna utrata stabilności i przemieszczanie się: spadanie, staczanie lub ześlizgiwanie się ze stoku górskiego mas śniegu, lodu, gruntu, materiału skalnego, bądź ich mieszaniny (ruch jednego typu materiału z reguły powoduje ruch innego typu materiału znajdującego się na zboczu)[1]. Lawina jest najgwałtowniejszą postacią ruchów masowych i stanowi olbrzymie zagrożenie dla ludzi i ich otoczenia oraz infrastruktury. Występowanie lawin można jednak w pewnym stopniu przewidywać, a moment ich uruchomienia monitorować (np. przy wykorzystaniu geofonów jako systemu wczesnego ostrzegania, przy założeniu, że lawina powstaje w pewnej stałej strefie. Ewentualnie można monitorować szlaki schodzenia lawin, które są definiowane rzeźbą terenu. Jest to powszechna praktyka np. na terenach alpejskich).
Kilka słów z Wikipedii o trzęsieniach ziemi
Trzęsienie ziemi – gwałtowne rozładowanie naprężeń w skorupie ziemskiej połączone z ruchem warstw skalnych wzdłuż uskoku. Nagromadzenie naprężeń jest na ogół wynikiem przejściowego zablokowania ruchu skał wzdłuż tego uskoku. Uwalniająca się przy tym energia w około 20-30% rozchodzi się w postaci fal sejsmicznych, z których część dociera na powierzchnię Ziemi w postaci niszczących fal powierzchniowych. Pozostała część energii zamienia się w ciepło lub trwałe deformacje skał.
Wielkość trzęsienia ziemi wyraża się w stopniach magnitudy. Magnituda równa 0 lub ujemna (stosowana do oznaczania tzw. „mikrowstrząsów”, rejestrowanych tylko przez bardzo czułe przyrządy) oznacza wibracje rejestrowane tylko przez aparaturę pomiarową, zaś magnituda równa 9,5 (wartość magnitudy najsilniejszego, udokumentowanego instrumentalnie trzęsienia ziemi) powoduje zmiany w otaczającym krajobrazie. Sejsmolodzy powątpiewają w istnienie trzęsień ziemi o magnitudzie większej niż 10, jednak teoretycznie wszystkie skale pomiarowe zjawisk sejsmicznych (np. logarytmiczna skala Richtera) to skale otwarte. Należy przy tym zaznaczyć, że każdy kolejny stopień magnitudy jest mierzony, jako dziesięciokrotnie większy od poprzedniego, ale faktycznie: każdy kolejny stopień niesie ze sobą w przybliżeniu 31-krotny wzrost energii.
Do określenia intensywności drgań gruntu w danym miejscu służą tzw skale makrosejsmiczne, opierających się na obserwacji zniszczeń podczas trzęsieniem ziemi w danym miejscu. Obecnie intensywnośc tę określa się mierząc przyspieszenia gruntu w trakcie wstrząsów. Do najpopularniejszych skal makrosejmicznych należy zmodyfikowana 12 stopniowa skala Mercallego – Mercallego-Cancaniego-Sieberga (MCS). W skali tej stopień I oznacza drgania rejestrowane wyłącznie przez aparaturę pomiarową, a stopień XII – wstrząsy powodujące zmiany w otaczającym krajobrazie.
źródło: pl.wikipedia.org