Nie tylko ludzie angażują się w altruistyczne zachowania. Z badań przeprowadzonych na wiedeńskim Uniwersytecie Medycyny Weterynaryjnej wynika, że psy dzielą się jedzeniem z innymi psami, najchętniej ze znajomymi. Co interesujące, wystarczy sama tylko obecność innego psa, by zwierzęta stały się bardziej altruistyczne.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o psach
Pies domowy[2] (Canis lupus familiaris) – udomowiona forma wilka szarego, ssaka drapieżnego z rodziny psowatych (Canidae), uznawana przez niektórych za podgatunek wilka[3][4], a przez innych za odrębny gatunek[potrzebny przypis], opisywany pod synonimicznymi nazwami Canis lupus familiaris lub Canis familiaris. Od czasu jego udomowienia powstało wiele ras, znacznie różniących się morfologią i cechami użytkowymi. Rasy pierwotne powstawały głównie w wyniku presji środowiskowej. Rasy współczesne uzyskano w wyniku doboru sztucznego.
Według najnowszych badań genetycznych przeprowadzonych przez Adama Boyko i współpracowników z Uniwersytetu Cornella w USA można domniemywać, że psy pochodzą z Afryki, a nie jak dotąd sądzono z Azji. W magazynie „Proceedings of the National Academy of Sciences” opublikowali oni artykuł z rezultatami swoich badań, które pozwalają przypuszczać, że psy mogły rozprzestrzenić się po świecie z Czarnego Lądu, wraz z przodkami człowieka. Naukowcy przebadali 318 psów z Afryki, 16 z Puerto-Rico, 102 z USA i kilkaset z innych stron świata i stwierdzili, że genom afrykański jest równie rozprzestrzeniony wśród psów jak genom azjatycki, podali tym samym w wątpliwość teorię o azjatyckim pochodzeniu psa[11].
Kilka słów z Wikipedii o altruizmie
Altruizm (fr. altruisme, od łacińskiego rdzenia alter – inny, drugi) – zachowanie polegające na działaniu na korzyść innych. Według J. Poleszczuka polega ono na dobrowolnym ponoszeniu pewnych kosztów przez jednostkę na rzecz innej jednostki lub grupy, przeciwstawne zachowaniu egoistycznemu[1]. Zachowania altruistyczne mogą występować zarówno wśród ludzi, jak i w obrębie innych gatunków biologicznych. Jest to podstawowe pojęcie socjobiologii[2]. Istnienie altruizmu próbuje się wyjaśniać przy pomocy kontrowersyjnego doboru krewniaczego, hipotezy upośledzenia[3] czy doboru grupowego[4].
Dość charakterystyczny dla gatunku ludzkiego jest także altruizm nieodwzajemniony, a więc zachowania altruistyczne w stosunku do osób z nami niespokrewnionych i bez oczekiwania, przynajmniej bezpośrednio czy w najbliższym czasie, na odwdzięczenie się nam przez te osoby za to, co zrobiliśmy. Przykładami takich zachowań mogą być jałmużna czy uratowanie tonącego[8]. Wielu upatruje źródeł tej formy altruizmu w rozwoju kultury. Szerzej pisał o tym ostatnio choćby Paul Bloom w swojej książce Just Babies: The Origins of Good and Evil[9].
źródło: pl.wikipedia.org