Przejdź do głównej zawartości

Grzyb z toksynami pająka i skorpiona zabija oporne na insektycydy komary

REKLAMA

Naukowcy z kilku krajów stworzyli grzyby, które mają zabijać przenoszące zarodźce malarii komary za pomocą toksyn pająka i skorpiona. Ekipa z Uniwersytetu Maryland, Chin, Australii i Burkina Faso podkreśla, że grzyb jest specyficzny dla komarów i nie zagraża ludziom. Badania pokazują także, że jest bezpieczny dla pszczół miodnych i innych owadów.

Zobacz cały artykuł na tej stronie

Kilka słów z Wikipedii o toksynach

Toksyny, jady – trucizny organiczne wytwarzane przez drobnoustroje, rośliny i zwierzęta[1].

Toksyny wydzielane przez bakterie do środowiska zewnętrznego to egzotoksyny (wśród nich enterotoksyny wywołujące zatrucia pokarmowe), natomiast toksyny występujące w błonie zewnętrznej bakterii Gram-ujemnych noszą nazwę endotoksyn.

Cytotoksyny działają na określone rodzaje komórek – między innymi wyróżnia się:

hemotoksyny (atakują krew)
hepatotoksyny (atakują wątrobę)
neurotoksyny (atakują układ nerwowy).

Kilka słów z Wikipedii o Androctonus

Androctonus − rodzaj skorpionów z rodziny Buthidae.

Skorpiony z tego rodzaju występują w półpustynnych i pustynnych regionach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej i Zachodniej (Maroko, Algieria, Tunezja, Libia, Egipt, Togo, Izrael, Autonomia Palestyńska, Indie, Liban, Turcja, Jordania, Arabia Saudyjska, Jemen, Oman, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Katar, Kuwejt, Irak, Iran, Afganistan, Bahrajn, Pakistan). Ich jad zawiera szczególnie silne neurotoksyny. Ukąszenia skorpionów z tego rodzaju są przyczyną szeregu wypadków śmiertelnych każdego roku[1].

Kilka słów z Wikipedii o Hadronyche

Hadronyche – rodzaj pająków z rodziny Hexathelidae. Został nazwany w 1873 roku przez Ludwiga Kocha; gatunkiem typowym jest Hadronyche cerberea[2]. W przeciwieństwie do innych rodzajów z grupy Atracinae – Atrax i Illawarra – Hadronyche jest rodzajem obszernym i zróżnicowanym[3]. Obecnie należy do niego 31 ważnych gatunków (oraz dwa będące nomina dubia), z których 12 zaliczano dawniej do Atrax[2]. Występują one we wschodniej Australii: od północno-wschodniego Queenslandu do Tasmanii i Australii Południowej[3]. Robert J. Raven (1980) sugerował, że Hadronyche może być młodszym synonimem rodzaju Atrax[4], jednak później zaakceptowano ich odrębność[2][3]. Gray (2010) wstępnie wyróżnił cztery grupy gatunkowe wewnątrz Hadronyche: lamingtonensis, adelaidensis, infensa i cerberea, przy czym uważał, że prawdopodobnie tylko dwie pierwsze są monofiletyczne[3].

Pająki Hadronyche żyją wewnątrz kłód, zwłaszcza w wilgotnych i w zaawansowanym stopniu rozkładu[5]. Podobnie jak atraks, Hadronyche są bardzo jadowite – zdarzają się przypadki ciężkich zatruć, a dawniej także śmierci. Istnieje jednak skuteczna antytoksyna[6].

Kilka słów z Wikipedii o komarach

Komarowate, komary (Culicidae) – występująca na całym świecie rodzina owadów (nadrodzina Culicoidea) z rzędu muchówek. Znanych jest ponad 40 rodzajów i ok. 3,5 tys. gatunków komarów. Dawniej do rodziny komarowatych zaliczano także jako podrodziny: Chaoborinae (obecnie rodzina Chaoboridae) i Dixinae (obecnie rodzina Dixidae).

Samice tych owadów ssą krew zwierząt stałocieplnych, a niektóre owadów[2], ponieważ do powstania jaj w jajnikach wymagają odżywiania się krwią określonych gatunków zwierząt. Natomiast samce żywią się nektarem kwiatów[2].

Samice komarów przywabia zwiększone stężenie dwutlenku węgla w wydychanym powietrzu oraz kwas mlekowy i inne składniki potu, takie jak oktanol. Posługują się też termodetekcją, co sprawia, że w przypadku ludzi bardziej narażeni na ukąszenia komarów są młodzi mężczyźni, dzieci i kobiety w okresie owulacji.
źródło: pl.wikipedia.org

Popularne posty z tego bloga

Pokonali zjawisko Leidenfrosta i chłodzą cieczą powyżej 1100 stopni Celsjusza

Po 266 latach udało się pokonać zjawisko Leidenfrosta, dzięki czemu naukowcy z City University of Hong Kong mogli pochwalić się stworzeniem efektywnego systemu chłodzenia cieczą, który sprawdza się w temperaturach nawet powyżej 1000 stopni Celsjusza. Zobacz cały artykuł na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Kilka słów z Wikipedii o zjawisku Leidenfrosta Zjawisko Leidenfrosta – zjawisko dotyczące opóźnionego parowania cieczy, opisane i wyjaśnione przez niemieckiego lekarza, fizyka i chemika Johanna Leidenfrosta w roku 1756. Czytaj więcej źródło: pl.wikipedia.org

Jeden z najbardziej aktywnych wulkanów na świecie wyrzuca z siebie dziwne kłęby

Najbardziej aktywny wulkan w Europie, Etna, codziennie wyrzuca ze swojego wnętrza dziesiątki nieziemskich „pierścieni wirowych” z pojedynczego otworu wulkanicznego znajdującego się w jednym z jego najaktywniejszych kraterów. Czytaj więcej na tej stronie źródło: krolowasuperstarblog.wordpress.com Etna (łac. Aetna; scn. Mungibeddu, Muntagna lub Mongibello) – czynny stratowulkan we Włoszech, na wschodnim wybrzeżu Sycylii. Czytaj więcej na tej stronie źródło: pl.wikipedia.org

Ekolodzy mają powód do radości. Jedna z ostatnich dzikich rzek uznana parkiem narodowym

Albańscy ekolodzy odnieśli znaczące zwycięstwo. Jedna z największych swobodnie płynących rzek Europy, Wjosa, została uznana za park narodowy. Ochroną objęto 127 km2 rzeki, jej okolic i dopływów. Czytaj więcej na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Wjosa (alb. Vjosa, Vjosë; gr. Αώος, Aṓos) – rzeka w Albanii i Grecji. Ma długość 272 km, z czego pierwsze 80 km w Grecji, a pozostałe 192 km w Albanii. Czytaj więcej na tej stronie źródło: pl.wikipedia.org