Japońskim naukowcom udało się nagrać ryby mieszkające w Rowie Mariańskim. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że film powstał na głębokości ośmiu kilometrów.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Rowie Mariańskim
Rów Mariański – najgłębszy znany (10911±40 m p.p.m.) rów oceaniczny na Ziemi, położony w zachodniej części Oceanu Spokojnego, na południowy wschód od Marianów. Ciągnie się łukiem o długości blisko 2000 km. Wchodzi w skład systemu rowów oceanicznych tworzących zachodnie obrzeżenie płyty pacyficznej. Jest miejscem, gdzie ścierają się dwie płyty: pacyficzna i filipińska. Według ostatnich pomiarów głębokość rowu wynosi 10 994 m[1].
Pierwsze pomiary głębokości oceanu w tym miejscu były dokonane w ramach ekspedycji okrętu HMS „Challenger” (grudzień 1872 – maj 1876), w czasie których dokonano sondowania (za pomocą lin i dźwigów) miejsca zwanego obecnie Głębią Challengera. W oparciu o dwa sondowania wyznaczono głębokość na 4475 sążni (8184 metry). Raporty z tej ekspedycji dostępne są w Internecie w ramach projektu Challenger Library[2].
Kilka słów z Wikipedii o dennikowatych
Dennikowate[2] (Liparidae) – rodzina morskich ryb skorpenokształtnych (Scorpaeniformes).
Wody oceaniczne całego świata, od Oceanu Arktycznego po Antarktydę, na różnych głębokościach, nawet do 7000 m. W Bałtyku występuje – w Polsce objęty ścisłą ochroną – dennik (Liparis liparis).
Wstęgowaty kształt ciała, u większości gatunków bez łusek. Głowa duża, małe oczy. Długie płetwy: grzbietowa i odbytowa, często połączone z płetwą ogonową. Najmniejszy gatunek Paraliparis australis dorasta do 5 cm, a największe Polypera simushirae do ponad 70 cm długości.
Kilka słów z Wikipedii o obunogach
Obunogi (Amphipoda) – rząd skorupiaków z gromady pancerzowców żyjący w pelagialu oceanicznym i w wodach słodkich. Są one na ogół niewielkich rozmiarów (od 1 do 340 mm, zazwyczaj około 10 mm). Ciało ich jest przeważnie bocznie spłaszczone i wyraźnie segmentowane. Nie posiadają pancerza. Pierwszy segment tułowia zrasta się z głową. 3 pary odnóży odwłoka uczestniczą w płetwie ogonowej. Ich odnóża odwłokowe i tułowiowe podzielone są na dwie lub więcej grup, różniących się formą i funkcją – jedna grupa odnóży odwłokowych może służyć do pływania, a druga do skakania. Niektóre są pasożytami, ich rozwój jest prosty.
źródło: pl.wikipedia.org