Niepokój unosił się w piątkowy poranek (22 września), gdy Meksyk zbliża się do krytycznych 72. godzin po wielkim trzęsieniu ziemi, który zabił blisko 300 osób, a wyczerpani ratownicy ścigają się z czasem, by dotrzeć do ocalałych uwięzionych w pułapce w gruzach, zanim będzie za późno – donosi AFP.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Meksyku
Meksyk (hiszp. México, nah. Mēxihco), oficjalnie Meksykańskie Stany Zjednoczone (hiszp. Estados Unidos Mexicanos) – państwo w Ameryce Północnej. Sąsiaduje ze Stanami Zjednoczonymi (na północy), z Oceanem Spokojnym (na zachodzie i południu), Zatoką Meksykańską i Morzem Karaibskim (na wschodzie) oraz z Gwatemalą i Belize (na południu i południowym wschodzie).
Meksyk zajmuje powierzchnię prawie 2 mln km², co daje mu pod tym względem 14. miejsce na świecie[5]. Z prawie 117 mln mieszkańców jest 11. krajem pod względem liczby ludności[6]. Meksyk jest federacją 31 stanów i Dystryktu Federalnego, w którego skład wchodzi stolica – miasto Meksyk – jedno z najgęściej zaludnionych miast na świecie.
Jest jedynym przedstawicielem, wraz z Chile, Ameryki Łacińskiej w OECD, co było możliwe dzięki silnej pozycji w regionie i ustabilizowanej sytuacji gospodarczej[7]. Od momentu wejścia do porozumienia o wolnym handlu ze Stanami Zjednoczonymi i Kanadą (NAFTA) w 1994 gospodarka Meksyku wkroczyła na ścieżkę dynamicznego rozwoju gospodarczego. W 2000 roku po raz pierwszy od kilkudziesięciu lat władzę utraciła PRI. Jej hegemonia została przerwana dopiero po wygranej Vicente Foxa w wyborach prezydenckich. Meksyk należy do grupy krajów nowo uprzemysłowionych[8] oraz należy do państw określanych jako wschodzące potęgi tzw. emerging powers[9][10]. Według przewidywań banku Goldman Sachs, do roku 2020 Meksyk ma stać się siódmą pod względem wielkości gospodarką na świecie[11] i ma należeć do grupy najszybciej rozwijających się gospodarek. Spowoduje to, że do 2050 roku ma stać się już piątą co do wielkości gospodarką na świecie[12][13][14].
Kilka słów z Wikipedii o trzęsieniu ziemi z 1985
Trzęsienie ziemi w Meksyku w 1985 roku – trzęsienie ziemi o sile 8,1 stopni w skali Richtera, które nawiedziło miasto Meksyk w dniu 19 września 1985 roku[1].
Choć epicentrum znajdowało się ponad 350 km na południowy zachód od miasta Meksyk na Oceanie Spokojnym, to siła wstrząsu, położenie miasta na niestabilnym gruncie oraz jego gęsta zabudowa spowodowały, że stolica ucierpiała najbardziej[2]. Na skutek wstrząsów zawaliło się wiele budynków lub zostało poważnie uszkodzonych, w tym także szpitale. Wiele osób pozostało bez dachu nad głową i wody pitnej. Według danych rządowych około 250 000 ludzi straciło swoje domy bezpośrednio z powodu trzęsienia ziemi. Niektóre źródła podają, że ponad 50 tysięcy rodzin straciło swoje domy. Na skutek kataklizmu zginęły oficjalnie 10 153 osoby, ale eksperci zgodzili się, że mogło zginąć nawet 40 tysięcy osób. Na miejsce katastrofy przybyła amerykańska pierwsza dama Nancy Reagan i aktor John Gavin[3].
Kilka słów z Wikipedii o trzęsieniach ziemi
Trzęsienie ziemi – gwałtowne rozładowanie naprężeń w skorupie ziemskiej połączone z ruchem warstw skalnych wzdłuż uskoku. Nagromadzenie naprężeń jest na ogół wynikiem przejściowego zablokowania ruchu skał wzdłuż tego uskoku. Uwalniająca się przy tym energia w około 20-30% rozchodzi się w postaci fal sejsmicznych, z których część dociera na powierzchnię Ziemi w postaci niszczących fal powierzchniowych. Pozostała część energii zamienia się w ciepło lub trwałe deformacje skał.
Wielkość trzęsienia ziemi wyraża się w stopniach magnitudy. Magnituda równa 0 lub ujemna (stosowana do oznaczania tzw. „mikrowstrząsów”, rejestrowanych tylko przez bardzo czułe przyrządy) oznacza wibracje rejestrowane tylko przez aparaturę pomiarową, zaś magnituda równa 9,5 (wartość magnitudy najsilniejszego, udokumentowanego instrumentalnie trzęsienia ziemi) powoduje zmiany w otaczającym krajobrazie. Sejsmolodzy powątpiewają w istnienie trzęsień ziemi o magnitudzie większej niż 10, jednak teoretycznie wszystkie skale pomiarowe zjawisk sejsmicznych (np. logarytmiczna skala Richtera) to skale otwarte. Należy przy tym zaznaczyć, że każdy kolejny stopień magnitudy jest mierzony, jako dziesięciokrotnie większy od poprzedniego, ale faktycznie: każdy kolejny stopień niesie ze sobą w przybliżeniu 31-krotny wzrost energii.
Do określenia intensywności drgań gruntu w danym miejscu służą tzw skale makrosejsmiczne, opierających się na obserwacji zniszczeń podczas trzęsieniem ziemi w danym miejscu. Obecnie intensywnośc tę określa się mierząc przyspieszenia gruntu w trakcie wstrząsów. Do najpopularniejszych skal makrosejmicznych należy zmodyfikowana 12 stopniowa skala Mercallego – Mercallego-Cancaniego-Sieberga (MCS). W skali tej stopień I oznacza drgania rejestrowane wyłącznie przez aparaturę pomiarową, a stopień XII – wstrząsy powodujące zmiany w otaczającym krajobrazie.
źródło: pl.wikipedia.org