W niewielkim miasteczku Tampico nieopodal Tamaulipas w Meksyku z nieba spadł rzęsisty deszcz ryb. O niecodziennym opadzie poinformowali media funkcjonariusze Służby Cywilnej w Tamaulipas.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Tampico
Tampico – miasto w północno-wschodnim Meksyku, w stanie Tamaulipas, nad rzeką Pánuco, w pobliżu jej ujścia do Zatoki Meksykańskiej, siedziba władz gminy Tampico. Jest największym meksykańskim centrum ekonomicznym nad Zatoką Meksykańską. Szybki rozwój ekonomiczny w latach 20. XX wieku sprawił, iż miasto było pionierem lotnictwa oraz produkcji sody (stosowanej m.in. w produkcji szkła i papiernictwie). Jest głównym portem eksportującym meksykańską ropę naftową, srebro, miedź, drewno, wełnę i wiele innych produktów rolniczych. W 2005 roku liczyło około 303 tys. mieszkańców[1].
Miejsce urodzenia polskiej aktorki i piosenkarki, Alicji Bachledy-Curuś.
Kilka słów z Wikipedii o rybach
Ryby – tradycyjna nazwa zmiennocieplnych kręgowców wodnych, oddychających skrzelami (lub labiryntem) i poruszających się za pomocą płetw. Obejmuje bezżuchwowce krągłouste (Ancylostomatoz) oraz mające szczęki ryby właściwe (Piscis).
Stanowią najliczniejszą i najbardziej zróżnicowaną grupę współcześnie żyjących kręgowców (ponad połowę). Różnią się od siebie pod względem budowy zewnętrznej i wewnętrznej, ubarwienia oraz przystosowania do warunków środowiska. Ponad 32 tysiące współcześnie żyjących gatunków opisano naukowo, a co roku naukowcy opisują 100–150 nowych gatunków morskich i nieco więcej słodkowodnych[1]. Szacuje się, że nie odkryto jeszcze co najmniej 5000 gatunków, głównie ryb głębinowych ze strefy klimatu tropikalnego[1]. W Polsce występuje około 120 gatunków.
Ryby są najstarszymi kręgowcami świata, pojawiły się około 480 mln lat temu.
Dział zoologii zajmujący się rybami to ichtiologia.
Kilka słów z Wikipedii o tornadach
Tornado (z hiszp. tronada – burza), trąba powietrzna – gwałtownie wirująca kolumna powietrza, będąca jednocześnie w kontakcie z powierzchnią ziemi i podstawą cumulonimbusa lub rzadziej wypiętrzonego cumulusa. Tornada osiągają różne rozmiary. Zwykle przyjmują postać widzialnego leja kondensacyjnego, węższym końcem dotykającego ziemi. Dolna część leja jest często otoczona chmurą odłamków i pyłu[1].
Tornada zaobserwowano na każdym kontynencie oprócz Antarktydy, jednak najwięcej tornad rocznie notuje się w Stanach Zjednoczonych[2][3]. Większość tornad ma siłę wiatru nie większą niż 180 km/h, szerokość leja do 75 metrów i pozostaje w kontakcie z ziemią na tyle długo, by przemierzyć kilka kilometrów. Niektóre osiągają prędkość wiatru ponad 480 km/h, szerokość leja 1,5 km i przemierzają do 100 km dotykając ziemi[4][5]. Siłę tornad mierzy się w skali Fujity. Większość najbardziej niszczycielskich tornad formuje się w chmurach burzowych zwanych superkomórkami[6]. Superkomórki burzowe, w przeciwieństwie do tornad, mogą powodować mezocyklon.
W Polsce tornado występuje rzadko i na małą skalę, jest zwykle określane mianem „trąba powietrzna”.
źródło: pl.wikipedia.org