W dalszym ciągu z powodu cofki z Zalewu Wiślanego sytuację na Wyspie Nowakowskiej i jeziorze Drużno należy ściśle monitorować – podały we wtorek służby wojewody warmińsko-mazurskiego. Pogotowie przeciwpowodziowe obowiązuje w Elblągu, Pasłęku oraz w powiecie braniewskim.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o cofce
Cofka, cofka powodziowa – podwyższenie lustra wody postępujące w górę biegu cieku, powstające wskutek podnoszenia się stanu wody w zbiorniku końcowym, do którego ów ciek uchodzi – np. w morzu, jeziorze lub w rzece przyjmującej dopływ[1]. Może nastąpić w wyniku spiętrzenia wody przez długotrwałe działanie silnych wiatrów wtłaczających wodę w górę cieku (cofka wiatrowa), w wyniku pojawienia się zatoru lodowego lub działania zapory wodnej.
Zagrożenie cofkami powodziowymi dotyczy nisko położonych terenów nad ciekami w ich rejonie ujściowym. W Polsce nisko położone obszary nadmorskie zagrożone spiętrzeniami powodziowymi zalewane są podczas silnych cofek powodowanych przez długotrwałe, silne wiatry północne. Cofki na rzekach w odcinkach ujściowych towarzyszą nierzadko powodziom sztormowym[2]. Ze względu na bardzo nieznaczny spadek Odry w jej dolnym biegu zasięg stanów morza obserwowany bywa nawet powyżej miejscowości Bielinek, tj. ok. 150 km od Bałtyku[3].
Kilka słów z Wikipedii o Bałtyku
Morze Bałtyckie, Bałtyk (łac. balteus – pas). Nazwa Bałtyku znanego również jako Morze Scytyjskie pojawia się po raz pierwszy u Adama z Bremy – morze śródlądowe na szelfie kontynentalnym w północnej Europie. Połączone z Morzem Północnym przez Cieśniny Duńskie (Mały Bełt, Wielki Bełt, Sund, Kattegat, Skagerrak oraz Limfjord). Za zachodnią granicę Bałtyku Właściwego przyjmuje się cieśninę Sund i próg podwodny ciągnący się na głębokości 18–20 m od przylądka Gedser (wyspa Falster) do przylądka Darßer Ort (Darß); na zachód od tej linii znajduje się akwen Bałtyku Zachodniego o powierzchni ok. 8000 km² nazywany przez Niemców także Ostsee; akwen ten obejmuje m.in. część wód Cieśnin Duńskich (oprócz Małego i Wielkiego Bełtu), a także mniejsze: Alsenbelt, Fehmarnbelt, Langelandsbælt.
Bałtyk nazywany jest morzem śródlądowym północnej Europy, ponieważ ze wszystkich stron jest otoczony lądem, a z Morzem Północnym łączy go jedynie kilka płytkich cieśnin. Położone jest w północnej strefie klimatu umiarkowanego. Oba morza leżą na tym samym szelfie kontynentalnym.
Kilka słów z Wikipedii o Warmii
Warmia (niem. Ermland) – kraina historyczna w obecnym województwie warmińsko-mazurskim, jedna z krain regionu historycznego Prusy.
Teren krainy historycznej Warmia odpowiada dokładnie obszarowi Księstwa Warmińskiego. Ziemia ta w czasach zakonu krzyżackiego (1346-1466) stanowiła dominium biskupie z dużą autonomią. Po wojnie trzynastoletniej dominium warmińskie należało do Królestwa Polskiego (w latach 1466-1772) z zachowaniem autonomii. Po I rozbiorze w 1772 Warmia weszła w skład zaboru pruskiego, a w 1945 roku wróciła do Polski.
Z powodu odrębnej od reszty Prus historii, Warmia nie jest tożsama z Mazurami i nie stanowi ich części.
Terytorium Warmii stanowi kształtem trójkąt o nieregularnych bokach ze ściętym wierzchołkiem opierającym się o Zalew Wiślany. Od zachodu graniczy z Prusami Górnymi (granicą jest rzeka Pasłęka), od południa i od wschodu z Mazurami, a od północy z Prusami Dolnymi.
Warmia położona jest na obszarze trzech mezoregionów fizyczno-geograficznych: Równiny Warmińskiej, Równiny Orneckiej i Pojezierza Olsztyńskiego.
źródło: pl.wikipedia.org