Przejdź do głównej zawartości

Wyspa na wyspie

Jest sobie wyspa, na tej wyspie jest jezioro, na nim wyspa, na niej jezioro a na nim kolejna wyspa. Trudno ją wypatrzyć i być może nikt nigdy na niej nie stanął. Ten „pieg” na mapie budzi jednak zainteresowanie miłośników geografii jako „wyspa trzeciego stopnia”, być może największa na Ziemi.

Zobacz cały artykuł na tej stronie

Kilka słów z Wikipedii o wyspach

Wyspa – trwały fragment lądowej powierzchni Ziemi, który jest otoczony ze wszystkich stron wodą. Wyspy istnieją więc na rzekach[1], jeziorach, stawach, morzach i oceanach. Za wyspy nie uznaje się ruchomych ławic piaszczystych ani obszarów lądu zalewanych podczas przypływów.

Nie ma obiektywnego kryterium podziału na wyspy oraz kontynenty. Przyjęło się uznawać, że największą wyspą jest Grenlandia o powierzchni ponad 2,1 mln km², a najmniejszym kontynentem Australia[2] o powierzchni ponad 7,6 mln km²[3].

Wyspy mogą być samotne albo mogą tworzyć skupiska – archipelagi, przy czym te ostatnie grupowane są zarówno według kryteriów geograficznych, jak i geologicznych.

Kilka słów z Wikipedii o jeziorach

Jezioro – naturalny śródlądowy zbiornik wodny, którego występowanie uwarunkowane jest istnieniem zagłębienia (misy jeziornej), w którym mogą gromadzić się wody powierzchniowe, oraz zasilaniem przewyższającym straty wody wskutek parowania lub odpływu. Większość jezior występuje na obszarach zajmowanych niegdyś przez lodowiec. Woda z topniejącego lodowca wypełniała doliny i tworzyła jeziora. Powstanie mis jeziornych wiąże się przede wszystkim z procesami geologicznymi. Zasilanie należy natomiast przede wszystkim od warunków klimatycznych. Jezioro różni się od stawu występowaniem strefy afotycznej – światło nie dociera do dna uniemożliwiając tam rozwój roślinności.

Kilka słów z Wikipedii o wyspie Wiktorii

Wyspa Wiktorii (ang. Victoria Island, fr. Île Victoria) – wyspa wchodząca w skład Archipelagu Arktycznego, jedna z największych wysp świata (8. pozycja) – jej powierzchnia wynosi 217 291 km², dł. 750 km, szer. 625 km. Najwyższy punkt (655 m n.p.m.) znajduje się w paśmie wzniesień Shaler Mountains. Wyspa leży między Zatoką Coronation, Zatoką Amundsena i Cieśniną Mellvilla. Linia brzegowa silnie rozczłonkowana, wielkie półwyspy, m.in. Wollaston, Diamond Jennes, Księcia Alberta. Wyspa należy do Kanady, jej część zachodnia wchodzi w skład Terytoriów Północno-Zachodnich, a wschodnia – terytorium Nunavut.
źródło: pl.wikipedia.org

Popularne posty z tego bloga

Pokonali zjawisko Leidenfrosta i chłodzą cieczą powyżej 1100 stopni Celsjusza

Po 266 latach udało się pokonać zjawisko Leidenfrosta, dzięki czemu naukowcy z City University of Hong Kong mogli pochwalić się stworzeniem efektywnego systemu chłodzenia cieczą, który sprawdza się w temperaturach nawet powyżej 1000 stopni Celsjusza. Zobacz cały artykuł na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Kilka słów z Wikipedii o zjawisku Leidenfrosta Zjawisko Leidenfrosta – zjawisko dotyczące opóźnionego parowania cieczy, opisane i wyjaśnione przez niemieckiego lekarza, fizyka i chemika Johanna Leidenfrosta w roku 1756. Czytaj więcej źródło: pl.wikipedia.org

Burza piaskowa znów zaatakowała Irak

We wtorek władze lotniska w Bagdadzie zmuszone zostały do zawieszenia lotów w związku z kolejną burzą piaskową, która we wtorek pochłonęła stolicę Iraku, zamieniając dzień w noc – podały media państwowe. Zobacz cały artykuł na tej stronie źródło: krolowasuperstarblog.wordpress.com Kilka słów z Wikipedii o Bagdadzie Bagdad (arab. ‏بغداد‎ [bɐʁˈd̪ɑːd̪]) – stolica Iraku; liczba mieszkańców wynosi ponad 7 mln. Położony nad Tygrysem jest jednym z największych miast na Bliskim Wschodzie. Bagdad został założony w 762 roku przez drugiego kalifa z dynastii Abbasydów, Al-Mansura. Zgodnie z intencją założyciela miał być stolicą dynastii Abbasydów i zastąpić dotychczasową siedzibę kalifa, Al-Kufę. Czytaj więcej Kilka słów z Wikipedii o burzy piaskowej Burza piaskowa (burza pyłowo-piaskowa) to zjawisko atmosferyczne wywołane przez silne wiatry związane z wtargnięciem chłodnego powietrza polarnego na ciepłe obszary pustynne i półpustynne lub przez feny napotykające na swojej drodze luźny materiał ska

Na dnie morskim plastik jest obecny od co najmniej 40 lat

Jak informują naukowcy ze Scottish Association for Marine Science (Sams), stworzenia żyjące w najgłębszych partiach oceanu zjadają plastik od co najmniej 40 lat. Uczeni przeanalizowali próbki zbierane w Rockall Trough u północno-zachodnich wybrzeży Szkocji i Irlandii. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o plastiku Tworzywa sztuczne – materiały składające się z polimerów syntetycznych (wytworzonych sztucznie przez człowieka i niewystępujących w naturze) lub zmodyfikowanych polimerów naturalnych oraz dodatków modyfikujących takich jak np. napełniacze proszkowe lub włókniste, stabilizatory termiczne, stabilizatory promieniowania UV, uniepalniacze, środki antystatyczne, środki spieniające, barwniki itp. Termin „tworzywa sztuczne” funkcjonuje obok często stosowanych określeń potocznych, np. plastik. Najściślejszym terminem obejmującym wszystkie materiały zawierające jako główny składnik polimer, bez rozróżniania, czy jest on pochodzenia sztucznego czy naturalnego, jest