Historia ta rozpoczęła się 18 lat temu, w marcu 2000 r., kiedy oderwał się spory fragment Szelfu Lodowcowego Rossa i zaczął dryfować po wodach Antarktydy. Niesiona prądami morskimi i wiatrem największa wówczas góra lodowa dziś może być bliska końca swojej długiej podróży.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o lodowcu szelfowym Rossa
Lodowiec Szelfowy Rossa[1] – największy lodowiec szelfowy Antarktyki. Jego powierzchnia to 487 000 km², jest ona nieco mniejsza niż powierzchnia Hiszpanii. Roszczenia terytorialne do znacznej części lodowca zgłasza Nowa Zelandia, nazywając ten obszar „Dependencją Rossa” (Ross Dependency).
Od Lodowca Szelfowego Rossa co pewien czas odrywają się fragmenty znacznych rozmiarów, tworząc największe na świecie góry lodowe. Jeden z takich przypadków miał miejsce w 1956 roku[2]; Czytaj więcej
Kilka słów z Wikipedii o górach lodowych
Góra lodowa – ogólnie: zwarta bryła lodu, oderwana w wyniku procesu zwanego cieleniem od lodowca i pływająca po powierzchni wody lub osiadła na dnie. Światowa Organizacja Meteorologiczna zawęża tę definicję do brył o powierzchni przekraczającej 300 m² i wystających ponad powierzchnię co najmniej o 5 metrów (mniejsze to: odłamy góry lodowej i odłamki góry lodowej – growlery).
Góry lodowe spotyka się na otwartych morzach w strefach polarnych półkuli północnej i południowej. Ich źródłem są lodowce Grenlandii (zachodnia część) i Antarktydy. Ponad 90% powstaje na półkuli południowej; ponieważ miąższość lodowców spływających z Antarktydy jest większa, większe są również rozmiary gór lodowych. Czytaj więcej
źródło: pl.wikipedia.org