Przejdź do głównej zawartości

Galapagos: Sierra Negra się budzi

„Kolos się budzi” – oznajmił minister środowiska Tarsicio Hail, podkreślając, że władze Ekwadoru uważnie obserwują aktywność sejsmiczną i geologiczną w pobliżu jednego z największych na świecie kalder – kraterów pozostawionych przez poprzednie silne erupcje.

Zobacz cały artykuł na tej stronie

Kilka słów z Wikipedii o Sierra Negra

Sierra Negra – czynny wulkan tarczowy, położony w południowej części wyspy Isabeli, w archipelagu Galapagos. Ostatnia erupcja wulkanu miała miejsce w październiku 2005 roku. Wulkan nazywany również bywa „Volcan Grande” lub „Volcan Santo Tomas”[1]. Wulkan jest dostępny dla turystów, szczególnie jego północna-wschodnia ze stożkiem Volcán Chico powstałym w wyniku erupcji w 1979 roku[3]. Czytaj więcej

Kilka słów z Wikipedii o Galapagos

Wyspy Galápagos także Wyspy Żółwie[2] (nazwa urzędowa: hiszp. Archipiélago de Colón, czyli „Archipelag Kolumba”) – archipelag pochodzenia wulkanicznego na Oceanie Spokojnym, na wysokości równika, ok. 1000 km na zachód od wybrzeża Ameryki Południowej. Wyspy należą do Ekwadoru, a ich powierzchnia wynosi ok. 8 tys. km².

W 1978 roku archipelag został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W 2001 roku wpis poszerzono o Rezerwat Morski Galápagos.

Hiszpańska nazwa „Archipiélago de Galápagos” albo „Islas Galápagos” pochodzi od słowa „galápago” oznaczającego żółwia, co wiąże się z zamieszkującymi wyspy żółwiami słoniowymi. Raport odkrywcy wysp Tomása de Berlangi, w którym opisano żółwie „galápagos” posłużył jako źródło informacji dla flamandzkiego kartografa Abrahama Orteliusa, który nowe wyspy nazwał „Insulae de los Galápagos” i umieścił na mapie Orbisterrarum opublikowanej w 1574 roku [3]. Także w latach 70. XVI wieku wyspy pojawiły się jako „Insulae de los Galápagos” na mapie drugiego flamandzkiego kartografa Merkatora[4]. Czytaj więcej

Kilka słów z Wikipedii o trzęsieniach ziemi

Trzęsienie ziemi – gwałtowne rozładowanie naprężeń w skorupie ziemskiej połączone z ruchem warstw skalnych wzdłuż uskoku. Nagromadzenie naprężeń jest na ogół wynikiem przejściowego zablokowania ruchu skał wzdłuż tego uskoku. Uwalniająca się przy tym energia w około 20-30% rozchodzi się w postaci fal sejsmicznych, z których część dociera na powierzchnię Ziemi w postaci niszczących fal powierzchniowych. Pozostała część energii zamienia się w ciepło lub trwałe deformacje skał.
Wielkość trzęsienia ziemi wyraża się w stopniach magnitudy. Magnituda równa 0 lub ujemna (stosowana do oznaczania tzw. „mikrowstrząsów”, rejestrowanych tylko przez bardzo czułe przyrządy) oznacza wibracje rejestrowane tylko przez aparaturę pomiarową, zaś magnituda równa 9,5 (wartość magnitudy najsilniejszego, udokumentowanego instrumentalnie trzęsienia ziemi) powoduje zmiany w otaczającym krajobrazie. Sejsmolodzy powątpiewają w istnienie trzęsień ziemi o magnitudzie większej niż 10, jednak teoretycznie wszystkie skale pomiarowe zjawisk sejsmicznych (np. logarytmiczna skala Richtera) to skale otwarte. Należy przy tym zaznaczyć, że każdy kolejny stopień magnitudy jest mierzony, jako dziesięciokrotnie większy od poprzedniego, ale faktycznie: każdy kolejny stopień niesie ze sobą w przybliżeniu 31-krotny wzrost energii. Czytaj więcej
źródło: pl.wikipedia.org

Popularne posty z tego bloga

Pokonali zjawisko Leidenfrosta i chłodzą cieczą powyżej 1100 stopni Celsjusza

Po 266 latach udało się pokonać zjawisko Leidenfrosta, dzięki czemu naukowcy z City University of Hong Kong mogli pochwalić się stworzeniem efektywnego systemu chłodzenia cieczą, który sprawdza się w temperaturach nawet powyżej 1000 stopni Celsjusza. Zobacz cały artykuł na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Kilka słów z Wikipedii o zjawisku Leidenfrosta Zjawisko Leidenfrosta – zjawisko dotyczące opóźnionego parowania cieczy, opisane i wyjaśnione przez niemieckiego lekarza, fizyka i chemika Johanna Leidenfrosta w roku 1756. Czytaj więcej źródło: pl.wikipedia.org

Bocian biały doświadcza dużego spadku liczby piskląt. Jak globalne ocieplenie wpływa na ptaki?

Naukowcy z Illinois Natural History Survey postanowili sprawdzić, jak w latach 1970–2019 globalne ocieplenie wpłynęło na 201 populacji 104 gatunków ptaków. Przekonali się, że w badanym okresie liczba przychodzących na świat piskląt generalnie spadła, jednak widoczne są duże różnice pomiędzy gatunkami. Czytaj więcej na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Bocian biały (Ciconia ciconia) – gatunek dużego ptaka brodzącego z rodziny bocianów (Ciconiidae). Czytaj więcej na tej stronie Globalne ocieplenie – wzrost średniej temperatury powierzchni Ziemi. Czytaj więcej na tej stronie źródło: pl.wikipedia.org

Cyklon Ilsa dotarł do Australii

Najpotężniejszy od co najmniej ośmiu lat cyklon tropikalny w Australii uderzył w piątek w jej północno-zachodnie wybrzeże, z wiatrem osiągającym rekordowe 289 km/h na godz.. Czytaj więcej na tej stronie źródło: krolowasuperstarblog.wordpress.com Cyklon − rodzaj cyrkulacji atmosferycznej typowej dla niżów barycznych; wirowy układ wiatrów w obrębie niżu (przemieszczają się po liniach spiralnych od zewnątrz do środka), na półkuli północnej kierunek przeciwny do kierunku ruchu wskazówek zegara, zaś na południowej zgodny z kierunkiem wskazówek zegara (zob. efekt Coriolisa). Czytaj więcej na tej stronie Australia – najmniejszy pod względem wielkości kontynent, jego powierzchnia (wraz z Tasmanią i innymi wyspami przybrzeżnymi) wynosi 7,7 mln km² (7,5 mln km² bez wysp). Czytaj więcej na tej stronie źródło: pl.wikipedia.org