Przyrodnicy apelują do kierowców: uważajcie na młode bociany, które uczą się latać i coraz częściej padają ofiarą wypadków komunikacyjnych. Chodzi o bezpieczeństwo zarówno ptaków, jak i ludzi – podkreśla ornitolog i przyrodnik, dr Ireneusz Kaługa z Grupy EkoLogicznej.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o bocianach białych
Bocian biały (Ciconia ciconia) – gatunek dużego ptaka brodzącego z rodziny bocianów (Ciconiidae).
Ze względu na jego duże rozmiary, zjadanie szkodników i gniazdowanie w pobliżu siedzib ludzkich i na dachach domostw bocian biały pełni ważną funkcję w kulturze i folklorze[66]. W Starożytnym Egipcie był przedstawiany hieroglificznie jako Ba (dusza)[135]. W języku hebrajskim bociana białego określa się jako chasidah (חסידה), co oznacza „miłosierny” i „łaskawy”[136]. Mitologie grecka i rzymska przedstawiały bociany jako wzory rodzicielskiego poświęcenia; wierzono, że nie umierają one ze starości, lecz odlatują na wyspy i przybierają ludzką postać. Ptak jest opisywany w co najmniej trzech Bajkach Ezopa: Lis i bocian, Rolnik i bocian i Żaby, które pragnęły króla[137]. Jeden z mitów opowiada o walce bocianów (lub żurawiów) z Pigmejami, która rozpoczęła się, gdy Pigmejka Ojnoe, ukarana przez bogów za dumę i odmowę składania im czci przemianą w bociana, próbowała w tej postaci porwać swego syna Mopsosa. Afrykańczycy próbowali ją odpędzić, co zapoczątkować miało obawę i nienawiść bocianów w stosunku do tego ludu[138]. Wierzono również, że bociany opiekowały się swoimi rodzicami, karmiąc ich, a nawet pomagając w wędrówkach; książki dla dzieci przedstawiły je jako modele wartości rodzinnych. Greckie prawo zwane Pelargonia od starogreckiego słowa pelargos oznaczającego bociana zobowiązywało obywateli do opieki nad swymi rodzicami w podeszłym wieku[7]. Grecy uważali również, że zabicie bociana może być karane śmiercią[139]. Bocian był rzekomo chroniony w starożytnej Tesalii jako ptak polujący na węże; jest powszechnie uważany za „białego ptaka” Wergiliusza[140]. Rzymscy pisarze zauważyli, że powracające wiosną bociany były dla rolników sygnałem, by sadzić winorośl[141]. Czytaj więcej
Kilka słów z Wikipedii o kierowcach
Kierowca – osoba uprawniona do kierowania pojazdem silnikowym lub motorowerem[1].
Kierowców, którzy pobierają pensje kierując autami przewożącymi ważne osoby określa się szoferami. Słowo szofer wywodzi się od francuskiego terminu chauffeur (pol. palacz)[2], ponieważ pierwsze pojazdy (w tym ich kolejowe i morskie odpowiedniki, tj. parowce, parostatki itp.) napędzane były silnikami parowymi wymagającymi obsługi palacza. W węższym znaczeniu szoferem można określić kierowcę zatrudnionego do prowadzenia samochodów luksusowych (duże sedany lub limuzyny). Szofer może być zaliczany do tzw. służby domowej. Czytaj więcej
źródło: pl.wikipedia.org