MatkaZiemia.ovh

Zapobiegając tworzeniu biofilmu, wyciąg z borówki niskiej (Vaccinium angustifolium) pomoże zwalczyć choroby przyzębia i zmniejszyć wykorzystanie antybiotyków. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z wiki o biofilmie Biofilm (z ang. film – warstwa) zwany także błoną biologiczną (ang. biological membrane) – złożona wielokomórkowa struktura bakterii (i innych organizmów) otoczona warstwą substancji organicznych i nieorganicznych, produkowanych przez te drobnoustroje, wykazująca adhezję zarówno do powierzchni biologicznych jak i abiotycznych. Błona biologiczna może odkładać się na granicy faz niezależnie od ich rodzaju. Drobnoustroje wolno żyjące nazywane są planktonem. Kilka słów z wiki o chorobach przyzębia Choroby przyzębia, periodontopatie – choroby obejmujące przyzębie. Profilaktyką (zapobieganiem) i leczeniem chorób przyzębia zajmuje się periodontologia – nauka przyzębiu (tj. o aparacie zawieszeniowym zęba). Periodontologia jest dziedziną stomatologii. Obecna klasyfikacja z M

W ostatnim czasie internet obiegają zdjęcia zwierząt, które podróżują na plecach innych. Do tej pory sławę zyskały zdjęcia łasicy na dzięciole, szopa pracza na aligatorze oraz wrony na orle. Teraz czas na fokę podróżującą na grzbiecie ogromnego walenia. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z wiki o foce plamistej Foka plamista[3], foka pstra (Phoca largha) — gatunek drapieżnego ssaka morskiego z rodziny fokowatych (Phocidae). Występowanie Północny Pacyfik i u wybrzeży Kanady, Chin, Japonii, Rosji, Korei Południowej i Północnej oraz USA[2][4]. Samiec osiąga 1,5-2,1 m długości i masę ciała 85-150kg; samica 1,4-1,7 m i 65-115 kg. Samice osiągają dojrzałość płciową w 3-4 roku życia, samce w 4-5. Foka plamista żyje do 35 lat. Kilka słów z wiki o humbakach Długopłetwiec oceaniczny[4], humbak[5] (Megaptera novaeangliae) – gatunek ssaka z rodziny płetwalowatych (Balaenopteridae) w podrzędzie fiszbinowców (Mysticeti). Jeden z większych fałdowców, dorosłe osobniki osiągają zazwyczaj

Powodzie, które w poniedziałek dotknęły południową część stanu Utah w USA, zabiły co najmniej 18 osób. Dwie osoby pozostają zaginione. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Utah Utah (wymowa: /ˈjuːtɑː/ i) – stan na środkowym zachodzie USA, leżący na obszarze Wielkiej Kotliny (północno-zachodnia część stanu) i Wyżyny Kolorado (południowo-wschodnia część). Graniczy na północy z Idaho i Wyoming, na wschodzie z Kolorado, na południowym wschodzie z Nowym Meksykiem (w jednym punkcie), na południu z Arizoną i na zachodzie z Nevadą. Został przyłączony do Unii Stanów Zjednoczonych w dniu 4 stycznia 1896 roku jako 45 stan. Nazwa „Utah” pochodzi z języka Indian Ute (pol. Jutowie), oznacza „ludzie gór”. Utah jest znane z bycia jednym z najbardziej homogenicznych religijnie stanów USA. Pomiędzy 58% a 72% mieszkańców jest zdeklarowanymi mormonami. Człowiek na terenie obecnego Utah pojawił się około 12 000 lat temu[12]. Krótko po ostatnim zlodowaceniu na kontynencie amerykańskim

Naukowcy z Uniwersytetów w Dundee i Edynburgu odkryli, że naturalnie występujące białko – bakteryjną hydrofobinę BsIA – można wykorzystać do stworzenia wolniej topiących się lodów. W zwykłych warunkach BsIA tworzy ochronną powłokę na biofilmach Gram-dodatnich Bacillus subtilis. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o lodach Lody – zamrożony deser, który uzyskuje się poprzez zamrażanie masy uzyskanej z produktów mlecznych (lody mleczne) bądź wody (lody wodne) z dodatkami smakowymi (dodatki tradycyjne – owoce czy czekolada lub nietradycyjne – mięsne czy warzywne), lub zamrażanie masy złożonej z owoców, cukru i wody (sorbet). Alternatywną opcją dla lodów mlecznych są lody wykonywane na bazie napojów: sojowego, ryżowego, owsianego itp. Lody podawane są w różnej postaci, najczęściej w rożku lub kubku waflowym w postaci gałek lub w postaci zakręconego stożka (lody włoskie i amerykańskie), czy na patyku (zamrożona masa lodowa utrzymuje się na patyku wbitym w jej środek, np

Dwóch doktorantów z Uniwersytetu Stanforda, Matthew Winnick i Jeremy Caves, przeprowadziło badania, z których wynika, że pokrywy lodowe mogą być bardziej odporne na globalne ocieplenie niż dotychczas sądzono. Młodzi naukowcy, chcąc przygotować prognozę wzrostu poziomu oceanów, przyjrzeli się okresowi, gdy klimat ziemski był podobny do obecnego i również doszło do wzrostu poziomu dwutlenku węgla, a wraz z tym do wzrostu globalnych temperatur. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o lodzie Lód – minerał z gromady tlenków o wzorze chemicznym H2O. Jest to stan stały wody. Tworzenie się lodu można zaobserwować w różnych miejscach i pod różnymi postaciami: z atmosfery lód spada zwykle w formie krystalicznej, na przykład w postaci igieł lodowych, krupy czy gradu; na powierzchni ziemi tworzy się przez zamarzanie wody na gruncie, na przykład w postaci: gołoledzi, ślizgawicy czy podczas przymrozku przygruntowego. Ponadto powstaje także poprzez zamarzanie zbiorników wo

Turyści niejednokrotnie wyczekują godzinami, aby zobaczyć, jak wieloryb pokazuje się ponad powierzchnią wody. Tym kajakarzom przydarzyło się jednak zbyt bliskie spotkanie z waleniem, które mogło skończyć się tragicznie. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o humbakach Długopłetwiec oceaniczny[4], humbak[5] (Megaptera novaeangliae) – gatunek ssaka z rodziny płetwalowatych (Balaenopteridae) w podrzędzie fiszbinowców (Mysticeti). Jeden z większych fałdowców, dorosłe osobniki osiągają zazwyczaj 14–17 metrów długości i 30–45 ton masy. Gatunek ten wyróżnia się specyficzną budową, w tym długimi, przypominającymi skrzydła płetwami piersiowymi i pokrytą guzkami głową. Często można zaobserwować, jak zwierzę wyskakuje nad wodę, czasami całkowicie się wynurzając. Długopłetwiec słynie z wydawania wyjątkowych pieśni, niskich złożonych dźwięków, słyszalnych na przestrzeni setek kilometrów, trwających około 10–25 minut. Naukowcy nie są pewni czemu służą te dźwięki, mogą być elemen

Archeolodzy odkryli szczątki młodego człowieka, który zmarł tragicznie prawie tysiąc lat temu w północno-zachodniej Irlandii. Znalezisko zawdzięczają silnej burzy, której porywy powaliły buk mający 210 lat. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Irlandii Irlandia (irl. Éire [ˈeːɾʲə] wymowa i; ang. Ireland wymowa i) – państwo w Europie Zachodniej, państwo członkowskie Unii Europejskiej[4]. Zajmuje większość terytorium wyspy o tej samej nazwie. Pierwsze znane ślady osadnictwa na terenach Irlandii szacowane są na około 8000 p.n.e. i były to migracje myśliwych z kontynentu europejskiego. Pozostałością po tych ludach są serie neolitycznych grobowców jak np. Newgrange. Rzymianie nie podjęli próby podboju wyspy, mimo bliskości Brytanii. Od V wieku naszej ery wyspa była chrystianizowana za sprawą św. Patryka, zaś od VIII wieku rozpoczęła się inwazja wikingów, która w 1014 ostatecznie została odparta za sprawą wojsk ówczesnego króla Briana Śmiałego. Od 1169 rozpoczęły się w

W liściach kasztana jadalnego (Castanea sativa) występują związki, które zmniejszają zjadliwość i patogenność gronkowca złocistego, nie wzmacniając przy tym jego lekooporności. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o kasztanie jadalnym Kasztan jadalny (Castanea sativa Mill.) – gatunek rośliny z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Kiedyś gatunek występujący tylko na południe od Alp, rozpowszechniony przez Rzymian w Europie Zachodniej i Słowacji[2]. Obecnie rozpowszechniony w basenie Morza Śródziemnego, Azji Mniejszej i na Kaukazie. W Polsce nieliczne egzemplarze rosną w ogrodach botanicznych i parkach, głównie na Pomorzu Zachodnim i Dolnym Śląsku. Lokalnie występować mogą populacje zadomowione, znajdujące się poza uprawą (kenofit)[3]. Kilka słów z Wikipedii o gronkowcu złocistym Gronkowiec złocisty (łac. Staphylococcus aureus) – gram-dodatnia bakteria występująca w jamie nosowo-gardłowej oraz na skórze ludzi i zwierząt. Nosicielstwo występuje szczególnie często po

W poniedziałek północne Włochy znalazły się pod wodą. Jedna osoba zginęła po tym, jak wylała rzeka Pad. W niektórych rejonach pojawiły się lawiny błotne. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o regionie Emilia-Romania Emilia-Romania (wł. Emilia-Romagna) – region administracyjny w północnych Włoszech, położony nad Morzem Adriatyckim. Region graniczy na północy z Lombardią i Wenecją Euganejską, na zachodzie z Ligurią i Piemontem, a na południu z Toskanią, Marche i San Marino. Stolicą regionu jest Bolonia. W skład Emilii-Romanii wchodzi 9 prowincji: prowincja Bolonia prowincja Modena prowincja Parma prowincja Ferrara prowincja Rawenna prowincja Reggio Emilia prowincja Forlì-Cesena prowincja Piacenza prowincja Rimini Kilka słów z Wikipedii o Wenecji Euganejskiej Wenecja Euganejska (wł. Veneto) – region administracyjny w północno-wschodnich Włoszech o powierzchni 18 377 km² ze stolicą w Wenecji (331,4 tys. mieszkańców). Od północy gran

Ocean Południowy w 13 lat pochłonął 40 proc. gazów cieplarnianych, jakie wyprodukowaliśmy. Udało się to odkryć dzięki najdłuższej w historii serii pomiarów przeprowadzonych w okolicach południowego koła podbiegunowego. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Oceanie Południowym Ocean Południowy (także: Południowy Ocean Lodowaty, Ocean Antarktyczny[3]) – ocean rozciągający się od wybrzeża Antarktydy do równoleżnika 60°S, wzdłuż którego łączy się z oceanami: Spokojnym, Indyjskim i Atlantyckim. Ocean Południowy jest czwartym co do wielkości spośród wszystkich pięciu. Jego obszar został formalnie zatwierdzony przez Międzynarodową Organizację Hydrograficzną w 2000 roku. Oficjalna polska nazwa tego oceanu, zatwierdzona przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych brzmi Ocean Południowy[4]. Według ustaleń Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej, nazwa „Ocean Południowy” odnosi się do wód Oceanu Światowego otaczających Antarktydę, których północną granicą jest równol