MatkaZiemia.ovh

Trufle to najdroższe grzyby na świecie. Za kilogram białej trufli zapłacimy 4 tys. euro. Na rynku jest setka rodzajów tego ekskluzywnego przysmaku, jednak najbardziej pożądane to białe i czarnozarodnikowe. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o truflach Tuber P. Micheli ex F.H. Wigg. (trufla) – rodzaj grzybów należący do rodziny truflowatych (Tuberaceae)[1]. W Polsce występuje 9 gatunków: t. Borcha, t. dębowa, trufla letnia, t. lśniąca, t. omszona, t. plamista, t. ruda, t. rzepiasta, t. wgłębiona[2]. Trufle wytwarzają bulwiaste, podziemne owocniki (askokarpy), z widocznym po przekrojeniu labiryntowym wzorem obłoczni (hymenium). Okrywy askokarpów są gładkie lub brodawkowane. Zarodniki trufli (askospory), wytwarzane w ilości po 1–6 w każdym worku, są okrągławe lub eliptyczne, zabarwione żółtobrązowawo, o powierzchni siatkowatej lub kolczastej[3][4]. Niektóre gatunki trufli są najbardziej poszukiwanymi i najdroższymi grzybami jadalnymi na świecie[5]. Należą do nich np

Brytyjko-hiszpańskiemu zespołowi specjalistów udało się całkowicie wyeliminować z Majorki śmiertelnego grzyba Batrachochytrium dendrobatidis (Bd), który dziesiątkuje płazy na całym świecie. To niezwykle ważne osiągnięcie w walce o uratowanie wielu gatunków płazów. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o batrachochytrium dendrobatidis Batrachochytrium dendrobatidis Longcore, Pessier & D.K. Nichols − gatunek grzybów z rzędu Rhizophydiales[1]. Batrachochytrium dendrobatidis jest pasożytem płazów, u których wywołuje chytridiomikozę. Powoduje ona uszkodzenia w układzie oddechowym i nerwowym, wiele spośród zarażonych osobników doprowadzając do śmierci, co sprawia, że jest ważnym czynnikiem wpływającym na spadek liczebności płazów przynajmniej na niektórych obszarach[2]. Niektóre z zarażonych zwierząt mogą jednak żyć stosunkowo długo nie wykazując widocznych objawów choroby[3]. Grzyb jest wrażliwy na wysokie temperatury: może żyć i wzrastać w temperaturze 6–28 °C, w te

Klęska powodzi nawiedziła środkowe i południowe stany USA. Woda na ulicach przelewała się rwącymi potokami. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o USA Stany Zjednoczone (ang. United States, US), Stany Zjednoczone Ameryki (ang. United States of America, USA) – państwo federacyjne w Ameryce Północnej graniczące z Kanadą od północy, Meksykiem od południa, Oceanem Spokojnym od zachodu, Oceanem Arktycznym od północnego zachodu i Oceanem Atlantyckim od wschodu. Trzecie pod względem liczby ludności państwo (po Chinach i Indiach)[3], a czwarte pod względem terytorium (po Rosji, Kanadzie i Chinach). W jego skład wchodzą także pozastanowe wyspy na Pacyfiku (Baker, Guam, Howland, Jarvis, Johnston, Kingman, Mariany Północne, Midway, Palmyra, Samoa Amerykańskie, Wake) i na Atlantyku (Wyspy Dziewicze, Navassa, Portoryko – największa z nich, formalnie państwo stowarzyszone ze Stanami Zjednoczonymi). Zróżnicowane językowo i kulturowo, wojujące pomiędzy sobą ludy tubylczych Ameryka

W nocy z soboty na niedzielę spadł śnieg w woj. małopolskim, świętokrzyskim, a także pomorskim. Ciągle sypie w woj. dolnośląskim, gdzie rozpoczęto sezon narciarski. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Polsce Polska, Rzeczpospolita Polska (RP) – państwo unitarne w Europie Środkowej położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w przeważającej części w dorzeczu Wisły i Odry. Powierzchnia administracyjna Polski wynosi 312 679 km²[b][1], co daje jej 70. miejsce na świecie i 9. w Europie. Zamieszkana przez prawie 38,5 miliona ludzi (2014), zajmuje pod względem liczby ludności 34. miejsce na świecie[5], a 6. w Unii Europejskiej. Od północy Polska graniczy z Rosją (z jej obwodem kaliningradzkim) i Litwą, od wschodu z Białorusią i Ukrainą, od południa ze Słowacją i Czechami, od zachodu z Niemcami. Większość północnej granicy Polski wyznacza wybrzeże Morza Bałtyckiego. Polska Wyłączna Strefa Ekonomiczna na Bałtyku graniczy ze strefami Da

Pewien tygrys z ZOO w okolicach Władywostoku wyrzekł się swoich morderczych instynktów. Amur – bo tak nazywa się tygrys – zaprzyjaźnił się z kozą, którą trafiła na jego wybieg jako obiekt do polowania. Jego opiekunowie chcieli, żeby zamiast normalnego posiłku zapolował on na żywe zwierzę, tak jak to dzieje się na wolności. Na początku Amur próbował pożreć przybysza, ale koza nie dawała za wygraną. W końcu tygrys ustąpił, doceniając odwagę swojego przeciwnika. Koza dostała więc imię – Timur – i od tamtej pory mieszkają razem na jednym wybiegu. Zobacz wideo Kilka słów z Wikipedii o tygrysach Tygrys azjatycki[6], tygrys[7] (Panthera tigris) – gatunek dużego, drapieżnego ssaka łożyskowego z rodziny kotowatych (Felidae), największy z żyjących współcześnie[8] czterech wielkich, ryczących kotów z rodzaju Panthera, jeden z największych drapieżników lądowych – wielkością ustępuje jedynie niektórym niedźwiedziom. Dorosłe samce osiągają ponad 300 kg masy ciała przy ponad 3 m całkowitej długości.

Olej kokosowy skutecznie kontroluje u myszy nadmierny wzrost bielnika białego (Candida albicans). C. albicans stanowi florę fizjologiczną przewodu pokarmowego 40-80% populacji. Gdy jednak działanie układu odpornościowego ulega upośledzeniu, bielnik może się rozprzestrzenić poza przewód pokarmowy i wywołać chorobę. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o oleju kokosowym Olej kokosowy (masło kokosowe, tłuszcz kokosowy) – olej roślinny otrzymywany poprzez tłoczenie i rozgrzanie kopry – twardego miąższu orzechów palmy kokosowej (Cocos nucifera). Spotykany najczęściej jako rafinowany, odkwaszany i wybielany. W postaci płynnej jest lekko żółty. Ma barwę białą. Topnieje w temperaturze 20-28 °C. Stosowany do smażenia, do ciast oraz wyrobu margaryny i czekolady. W przemyśle chemicznym znajduje zastosowanie w produkcji kwasów tłuszczowych i alkoholi, do wyrobu świec i apretur włókienniczych[1]. W przemyśle kosmetycznym jest wykorzystywany jako balsam do ciała, maska do włosów

W jednym z australijskich ogrodów zoologicznych na świat przyszedł nowy mieszkaniec, przedstawiciel jednego z najrzadszych gatunków małp na świecie Langur Francois. Maluch jest wyjątkowy, gdyż kolor jego futra znacznie różni się od koloru rodziców. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o koczkodanowatych Koczkodanowate[2], makakowate (Cercopithecidae) – rodzina ssaków naczelnych z podrzędu wyższych naczelnych (Haplorrhini), określana czasem jako małpy ogoniaste w odróżnieniu od małp bezogoniastych, do których zaliczane są człekokształtne. Obejmuje kilkadziesiąt gatunków zamieszkujących Afrykę, Azję oraz Gibraltar, m.in. makaki, mangaby, koczkodany, gerezy, hulmany i langury. Prowadzą głównie nadrzewny, a niektóre naziemny tryb życia. Po ziemi poruszają się na czterech kończynach. Zasięg występowania makakowatych obejmuje tereny od Gibraltaru na południu Europy, przez Afrykę północno-zachodnią, po Afrykę subsaharyjską oraz na wschód – przez Azję Środkową po Azję Połu

We wtorek wieczorem w Peru doszło do potężnego trzęsienia ziemi. Wstrząsy sejsmiczne miały siłę 7,6 st. w otwartej skali Richtera. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Peru Peru (hiszp. Perú), oficjalnie Republika Peru (hiszp. República del Perú) – państwo w zachodniej części Ameryki Południowej, nad Oceanem Spokojnym. Jest to trzecie co do wielkości państwo kontynentu po Brazylii i Argentynie oraz drugi co do wielkości kraj andyjski po Argentynie. Stolicą Peru jest Lima. Peru jest krajem o bogatej, wielowiekowej historii. Na terenie obecnego Peru w okresie prekolumbijskim istniały rozwinięte cywilizacje indiańskie. Po zdobyciu Peru przez hiszpańskich konkwistadorów z Francisco Pizarro na czele, utworzono tu największe i najbogatsze wicekrólestwo Hiszpanii. Mimo zrywów powstańczych Inków nie udało im się pokonać hiszpańskich kolonizatorów. W 1572 roku Hiszpanie podbili ostatni ośrodek Inków i pokonali inkaskiego wodza Tupaca Amaru. W połowie XVIII wieku wybuchło

W wilgotnych wapiennych jaskiniach Toca do Geraldo i Lapa do Santo Antônio w Minas Gerais w Brazylii odkryto nowy gatunek kosarza. Jego łacińska nazwa – Iandumoema smeagol – pochodzi od Tolkienowskiego bohatera Sméagola (Golluma). Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o kosarzach Kosarze (Opiliones syn. Phalangida, łabuńce) – stosunkowo liczny (ponad 6 tys. gatunków) rząd pajęczaków, obejmujący zwierzęta od 5-10 mm długości, zamieszkujące przede wszystkim strefy tropikalne, ale występujące również w klimacie umiarkowanym. Kosarze są łatwe do rozpoznania, głównie po prawie idealnie eliptycznym ciele. Ich głowotułów ściśle przylega do szerokiego odwłoka, natomiast odnóża kroczne są niezwykle długie (czasem do 16 cm) i cienkie. Szczękoczułki krótkie, nogogłaszczki długie, wyposażone w wyrostki służące do wstępnego rozdrabniania pokarmu. Kosarze są mięsożerne, ale żywią się też (a nawet głównie) martwą materią organiczną. Jaja są składane do ziemi. W Polsce występuje 31

„Udało się potwierdzić obecność wilków w naszym parku” – cieszą się władze Kampinoskiego Parku Narodowego. I uspokajają , że te zwierzęta unikają człowieka. Zwierzę nakryła fotopułapka. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o wilkach Wilk[19] (Canis) – rodzaj ssaka z rodziny psowatych (Canidae). Występowanie Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Ameryce, Afryce i Australii[20]. Systematyka Nazewnictwo Nazwa rodzajowa pochodzi od łacińskiego słowa canis oznaczającego psa[21]. Gatunek typowy Canis familiaris Linnaeus, 1758 (= Canis lupus Linnaeus, 1758) Do rodzaju należą następujące żyjące współcześnie gatunki[19][20]: Canis adustus – szakal pręgowany Canis aureus – szakal złocisty Canis dingo – dingo australijski Canis himalayensis – wilk himalajski Canis indica – wilk indyjski Canis latrans – kojot preriowy Canis lupus – wilk szary Canis mesomelas – szakal czaprakowy Canis rufus – wilk rudy Canis simensis – kaberu eti