MatkaZiemia.ovh

Intensywne opady śniegu i niskie temperatury sparaliżowały komunikację na Wyspach. Dzisiejsze poranne godziny szczytu dla wielu okazała się prawdziwym koszmarem. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Wyspach Brytyjskich Wyspy Brytyjskie (ang. The British Isles, irl. Éire agus an Bhreatain Mhór, wal. Ynysoedd Prydain; 2) – megaregion fizycznogeograficzny Europy Zachodniej. Grupa wysp w północno-wschodniej części Atlantyku, położona na północny zachód od kontynentalnej Europy, oddzielona od niej kanałem La Manche i Cieśniną Kaletańską. W skład megaregionu Wyspy Brytyjskie wchodzą dwie prowincje: Irlandia (21) i Wielka Brytania (22). Wyspy Brytyjskie obejmują dwie główne wyspy: Wielką Brytanię (209 331 km²) i Irlandię (84 406 km²) oraz ponad pięć tysięcy mniejszych wysp, wśród których największe i najbardziej znane to Hebrydy (7 555 km²), Szetlandy (1 466 km²), Orkady (975 km²), Anglesey (714 km²), Man (572 km²), Arran (427 km²), Wight (381 km²), Bute (122,2 km²) ora

Autorzy zaskakujących badań, których wyniki ukazały się w najnowszym numerze Science, twierdzą, że na Ziemi nie ma już dzikich koni. Powszechnie uważa się, że ostatnim dzikim gatunkiem konia jest koń Przewalskiego, jednak analizy filogenetyczne miały wykazać, że koń Przewalskiego to gatunek zdziczały, pochodzący od najstarszych znanych udomowionych koni, które zostały 5500 lat temu udomowione przez lud Botai z północnego Kazachstanu. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o koniach Przewalskiego Koń Przewalskiego (Equus przewalskii) – ssak z rodziny koniowatych, współcześnie jedyny dziko żyjący gatunek koni. Przypomina konia domowego, od którego odróżnia go krótka, stojąca grzywa oraz brak grzywki na czole. Ponadto różnią się liczbą chromosomów, choć mieszańce są płodne. W szacie letniej sierść krótka, rdzawa na grzbiecie i bokach, brzuch żółtobiały. W szacie zimowej sierść dłuższa i jaśniejsza. Na grzbiecie ciemna pręga. Nogi pręgowane do wysokości mniej więcej

Cyklon Gita uderzył w poniedziałek w Tonga, wyspiarski kraj w Oceanii. Żywioł zaklasyfikowano do kategorii czwartej w skali Saffira-Simpsona. Prędkość najsilniejszych porywów dochodziła do 275 kilometrów na godzinę. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Tonga Tonga, Królestwo Tonga (to. Puleʻanga Tonga, ang. Kingdom of Tonga) – państwo leżące na archipelagu o tej samej nazwie, w Polinezji na południowym Pacyfiku, położone w jednej trzeciej drogi pomiędzy Nową Zelandią a Hawajami, na południe od Samoa, na wschód od Fidżi. Znaleziska archeologiczne dowodzą, że pierwsi osadnicy na Tonga pojawili się ok. 6000 lat temu. Znajdowały się tam najprawdopodobniej najstarsze osady ludzkie na terenie Polinezji. Ok. XII wieku Tongijczycy tworzyli silną i znaczącą na terenie Pacyfiku cywilizację, określaną przez niektórych historyków jako „Imperium Tongijskie”. W wieku XV, a potem w XVII trwały na Tonga wojny domowe. W tym oto czasie przybyli na wyspy pierwsi Europejczycy – hole

Naukowcy zaobserwowali m.in., że szczury wędrowne (Rattus norvegicus) chętniej iskają osobniki, od których dostały wcześniej jedzenie. Dr Manon Schweinfurth z University of St Andrews i prof. Michael Taborsky z Uniwersytetu w Bernie podawali w kark szczurów, który jest dla gryzoni trudno dostępnym miejscem, sól morską (tworzyli w ten sposób sytuację, gdy zwierzęta potrzebowały czyjejś pomocy). Zobacz cały artykuł na tej stronie tagi: pomagają sobie Kilka słów z Wikipedii o szczurach wędrownych Szczur wędrowny[4] (Rattus norvegicus) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych (Muridae). Wywodzi się z Azji Południowo-Wschodniej, ale wraz z człowiekiem skolonizował wszystkie kontynenty oprócz Antarktydy i wiele wysp[5]. W pierwotnym obszarze występowania szczur wędrowny zamieszkiwał lasy i tereny porośnięte krzewami[5], a także brzegi strumieni i tereny podmokłe, a rozprzestrzenił się z rozwojem rolnictwa, powstaniem kanałów irygacyjnych i pól ryżowych[6]. Obecnie występuje głównie tam gdzie

Wzburzona rzeka Sekwana we francuskiej stolicy – Paryżu – zgodnie z zapowiedziami osiągnęła szczyt w poniedziałkowy poranek. Poziom wody okazał się o cztery metry powyżej normalnego, ale nieco niższy niż podczas powodzi w 2016 roku – donosi BBC. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Francji Francja (fr. France, IPA: /fʁɑ̃s/), Republika Francuska (République française /ʁe.py.blik fʁɑ̃.sɛz/) – państwo, którego część metropolitalna znajduje się w Europie Zachodniej, posiadające także zamorskie terytoria na innych kontynentach. Francja metropolitalna rozciąga się od Morza Śródziemnego na południu do kanału La Manche i Morza Północnego na północy, oraz od Renu na wschodzie do Zatoki Biskajskiej na zachodzie. Francuzi często nazywają swój kraj l’Hexagone (sześciokąt) – pochodzi to od kształtu Francji metropolitalnej. Francja graniczy z Belgią, Luksemburgiem, Niemcami, Szwajcarią, Włochami, Monako, Andorą i Hiszpanią. Terytoria zamorskie graniczą również z Brazylią, Suri

Podlaska krowa, która kilka miesięcy temu dołączyła do stada żubrów, stała się bohaterką czwartkowego materiału BBC. W listopadzie 2017 roku krowę wśród stada 50 żubrów w pobliżu Puszczy Białowieskiej zauważył Adam Zbyryt, ornitolog często przemierzający te tereny. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Podlasiu Podlasie (albo Podlasze; białoruski: Падляшша, Padlaszsza, Padlašša, ukraiński: Підляшшя, Pidlaszszia, litewski: Palenkė, łacina: Podlachia) – historyczna kraina Polski leżąca na Nizinie Podlaskiej. Historyczne Podlasie obejmuje centralną i południową część województwa podlaskiego, północny wschód i północ województwa lubelskiego oraz wschodni skrawek województwa mazowieckiego. Zamieszkana jest głównie przez Podlasian, a także w niektórych regionach przez Podlaszuków. Historyczną stolicą jest Drohiczyn. Kilka słów z Wikipedii o krowach limousin Limousin – francuska mięsna rasa bydła domowego, pochodząca z regionu Limousin. Osobniki rasy limousine charaktery

W Meksyku zlicytowano odkryty w Maroku skamieniały ogon dinozaura. Fundusze mają być przeznaczone na odbudowę ok. 5000 szkół, zniszczonych w 2 trzęsieniach ziemi, jakie nawiedziły kraj we wrześniu ubiegłego roku. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o dinozaurach Dinozaury (Dinosauria) – zróżnicowany klad zauropsydów. Pojawiły się w triasie, około 237 milionów lat temu. Stanowiły dominującą grupę kręgowców lądowych od początku jury (około 201 milionów lat temu) przez 135 milionów lat, do końca kredy (66 milionów lat temu), kiedy wymieranie kredowe (wyznaczające granicę kreda-trzeciorzęd i koniec mezozoiku) doprowadziło do zniknięcia większości linii. Zapis kopalny wskazuje, że w jurze ptaki wyewoluowały z dinozaurów zaliczanych do teropodów, wobec czego przez literaturę przedmiotu wydaną w XXI wieku uznawane są za grupę dinozaurów[1]. Przeżywając katastrofę sprzed 66 milionów lat, dzięki swym potomkom stały się kontynuatorami linii dinozaurów po czasy współczesne[2

Już co najmniej 80 tys. odbiorców w Polsce pozbawionych jest prądu z powodu wichur i śnieżyc związanych z niżem Fryderyka (Friderika), który w zachodniej Europie zabił w czwartek dziesięć osób. Najgorzej jest w Wielkopolsce, na Dolnym Śląsku oraz Ziemi Łódzkiej, ręce pełne pracy mają również strażacy. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o orkanach Nazwa „orkan” pierwotnie oznaczała „cyklon tropikalny formujący się w pewnych rejonach Oceanu Indyjskiego”[1], ale obecnie, w wielu krajach, w tym w Polsce, używana jest do określenia huraganów atlantyckich docierających do Europy. Z powodu zmieniającego się klimatu, zjawisko to staje się coraz powszechniejsze w strefach klimatycznych, gdzie dotąd huragany nie występowały, np. w Europie Zachodniej i Środkowej. Orkany w Polsce – orkany, czyli wiatry, których prędkość przekracza 33 m/s (siła wiatru oznaczonego na skali Beuforta jako huragan, lecz orkan jest wiatrem o nieco innej strukturze), dawniej występowały w Polsce sp

Pająki pelikany są wielkości ziarna ryżu. Nie przeszkodziło to jednak arachnolog z Waszyngtonu w odkryciu kilkunastu nowych gatunków na Madagaskarze. Aby je odróżnić, badała ich genitalia. Zobacz cały artykuł na tej stronie tagi: Archaeidae, pająki mordercy Kilka słów z Wikipedii o pająkach Pająki (Araneae) – najliczniejszy rząd pajęczaków, należy do niego ponad 40 tys. opisanych gatunków. Są to zwierzęta głównie lądowe, o rozmiarach od 0,5 mm do 12 cm ciała i do ok. 32 cm rozstawu odnóży. Często samice są większe od samców. Zdecydowana większość pająków produkuje jad (jednym z wyjątków są koliściakowate[5]), jednak jad tylko trzech procent z nich może być szkodliwy dla człowieka. Pająki posiadają dwa woreczkowate gruczoły jadowe, znajdujące się u podstawy ich szczękoczułek. U dużych pająków ciągną się one aż do rejonów głowy. Wyróżnia się dwa rodzaje jadu pajęczego – jad hemolityczny i jad neurotoksyczny. Jad neurotoksyczny atakuje układ nerwowy ofiary i jest obecny w większości jadów

Rolnicy z Okoyamy (Japonia) wyhodowali banany z jadalną skórką. Skórka tych owoców (Mongee Banana) nie smakuje szczególnie dobrze, ale jest znacznie cieńsza i mniej gorzka niż w zwykłych bananach. Zobacz cały artykuł na tej stronie tagi: skóra banana Kilka słów z Wikipedii o bananach Banan – jadalny owoc tropikalny, z botanicznego punktu widzenia – jagoda[1], produkowany przez kilka gatunków roślin okrytonasiennych z rodzaju banan (Musa), najczęściej są to owoce banana zwyczajnego[1][2]. Słowo banan pochodzi bądź od arabskiego słowa banan, oznaczającego palec[3] lub z afrykańskiego języka wolof, w którym rośliny te określa się mianem banaana[4]. Hodowane są głównie w strefie międzyzwrotnikowej – w Afryce, Ameryce Południowej i Północnej oraz w Azji i krajach Pacyfiku[1][2]. Najczęściej banany mają od 10 do 15 cm, największe okazy osiągają do 30 cm. Rosną w groniastych owocostanach[2]. Owoce poszczególnych gatunków różnią takie cechy jak stopień mączystości czy zawartość cukrów, co decy