Przejdź do głównej zawartości

Posty

Nowy gatunek ssaka. Szczur ze świńskim nosem

Naukowcy odkryli nowy gatunek szczura w indonezyjskiej dżungli. Gryzoń ma mieszankę nietypowych, dotąd niespotykanych przez badaczy, cech m.in. świński nosek. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Sulawesi Celebes, Sulawesi – indonezyjska wyspa na Oceanie Spokojnym wchodząca w skład Archipelagu Malajskiego i Wielkich Wysp Sundajskich. Z powierzchnią równą 174 600 km² znajduje się na 11. miejscu listy największych wysp świata. Swoim nieregularnym, rozczłonkowanym kształtem Celebes przypomina skorpiona – cztery półwyspy oddzielone są głęboko wcinającymi się zatokami. Wyspa ta nie ma nizin przybrzeżnych. Wyspę opływają morza: Flores, Banda, Moluckie, Celebes. Terytorium Celebes jest górzyste, występują liczne wulkany – zarówno aktywne jak i wygasłe. Najwyższym z nich jest Soputan (1827 m n.p.m.). W centrum wyspy znajdują się Góry Molengraffa, z najwyższym szczytem jest Rantekombola 3455 m n.p.m. (według innych źródeł jest nim Rantemario 3478 m n.p.m.). W dolinach śró

Grzyb z cisa kluczem do pozyskania tańszego leku przeciwnowotworowego

Badanie pożytecznych grzybów (endofitów) z cisów może pozwolić na produkcję tańszego leku przeciwnowotworowego paklitakselu. Paklitaksel pozyskiwano z kory cisów zachodnich, ale ponieważ leczenie jednego pacjenta wymagało wycięcia co najmniej sześciu 100-letnich drzew, usilnie pracowano nad metodami syntezy cytostatyku w laboratorium. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o endofitach Endofity (endobionty) – drobne organizmy pasożytnicze, symbiontyczne lub komensaliczne, żyjące wewnątrz organizmów innych roślin lub zwierząt[1]. Również drobne rośliny wnikające w skały na skutek ich erozji[2]. Kilka słów z Wikipedii o cisach Cis (Taxus) – rodzaj roślin z rodziny cisowatych (Taxaceae), których przedstawiciele występują w Europie, Azji północnej, wschodniej i południowo-wschodniej, północno-zachodniej Afryce oraz Ameryce Północnej (na południu sięgając po Salwador)[4]. W Polsce rośnie w naturze tylko jeden gatunek – cis pospolity (Taxus baccata). W sumie w obrębie rodz

Trzęsienie ziemi w Chile

U wybrzeży Chile odnotowano potężne trzęsienie ziemi. Magnituda wstrząsów podziemnych wyniosła 6,0 st. w otwartej skali Richtera. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Coquimbo Coquimbo – miasto w północnym Chile w regionie Coquimbo, port nad zatoką Coquimbo (Ocean Spokojny). Stolica prowincji Elqui. Miasto jest położone w dolinie 10 km na południe od miasta La Serena, z którym tworzy konurbację La Serena-Coquimbo (Gran La Serena), którą zamieszkuje 412 586 mieszkańców[2]. Samo miasto Coquimbo ma powierzchnię 1 429,3 km²[3] i jest zamieszkiwane przez 202 287 mieszkańców[2]. Naturalny port znajdujący się w zatoce Coquimbo został w 1550 r. zajęty przez hiszpańskiego konkwistadora Pedro de Valdivia. Znajdujące się w okolicy złoża złota i miedzi wpłynęły na wzrost znaczenia portu w Coquimbo i doprowadziły około roku 1840 do osiedlenia się w tym miejscu wielu Europejczyków, zwłaszcza Anglików. W 1867 r. Coquimbo otrzymało prawa miejskie. Kilka słów z Wikipedii o trzęsi

Ślady megatsunami sprzed 70 tysięcy lat

Co łączy wulkan, tsunami i tajemnicze głazy? Okazuje się, że wspólna przeszłość. Naukowcy odtworzyli historię zapadającego się wulkanu i gigantycznych fal tsunami. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Fogo Fogo (z port. „ogień”) – wyspa należąca do archipelagu Wysp Podwietrznych, które wchodzą w skład Wysp Zielonego Przylądka. Najbardziej rzuca się w oczy dzięki szczytowi Pico do Fogo, wznoszącemu się na wysokość blisko 3000 m nad poziom morza. Fogo leży między wyspami Santiago a Brava. Najbardziej charakterystycznym miejscem jest szeroka na 9 km kaldera, której ściany mają 1 km wysokości. Kaldera ma wyłom na wschodniej krawędzi, a wielki szczyt wyrasta w jej centrum. Środkowy stożek wulkaniczny Pico tworzy najwyższy punkt na wyspie, a jego szczyt jest około 100 m wyższy od otaczających go ścian kaldery. Lawa z wulkanu dotarła do wschodniego wybrzeża wyspy w czasach historycznych. Głównym miastem wyspy jest São Filipe, w którego pobliżu znajduje się lotnisko. Pie

Powódź tysiąclecia w Karolinie Południowej [wideo]

Ulewne deszcze uderzyły w amerykański stan Karolina Południowa. W wyniku wypadków drogowych, spowodowanych przez ulewy, zginęło 5 osób – poinformowała telewizja CNN. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Karolinie Południowej Karolina Południowa (ang. South Carolina)(wymowa:/ˌsaʊθ kærəˈlaɪnə/ i) – stan w południowo-wschodniej części USA, graniczący od północy z Karoliną Północną, od południowego zachodu z Georgią. Granicę wschodnią stanowi Ocean Atlantycki. Historia do połowy XVII wieku pozostawała pod formalnym władaniem Hiszpanii. 1663 – terytorium Karoliny przekazane przez ówczesnego króla Anglii, Karola II Stuarta, ośmiu lordom angielskim. 1730 – podział kolonii na dwie odrębne – Prowincję Karoliny Północnej i Prowincję Karoliny Południowej. 1780 – bitwa pod Kings Mountain. 1781 – bitwa pod Cowpens (rewolucja amerykańska). 23 maja 1788 – ratyfikacja konstytucji USA. 20 grudnia 1860 – anulowanie aktu ratyfikacji konstytucji. Począte

Bursztyn sprzed 20 mln lat z przodkami pałeczki dżumy?

Na zatopionej w bursztynie pchle Atopopsyllus cionus sprzed ok. 20 mln lat znajduje się bakteria, która wg George’a Poinara Juniora z Uniwersytetu Stanowego Oregonu, może być prehistorycznym szczepem pałeczki dżumy (Yersinia pestis). Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o pchłach Pchły (Siphonaptera, Aphaniptera) – rząd owadów zaliczanych do podgromady owadów uskrzydlonych, wtórnie bezskrzydłych. Posiadają ciało bocznie spłaszczone, silnie rozwinięte odnóża, umożliwiające im długie skoki. Narządy gębowe pchły są typu kłująco-ssącego, całe ciało pokrywa twardy oskórek ze szczecinkami lub ząbkami skierowanymi do tyłu. Pchły osiągają wielkość od 1 do 6 mm[1] a nawet do 10 mm[2] i są ciemno ubarwione. Rozwój osobniczy pcheł odbywa się z przeobrażeniem zupełnym. Są kosmopolitycznymi pasożytami zewnętrznymi ptaków i ssaków[2]. Cykl rozwojowy pcheł Dorosłe pchły atakują zwierzęta i ssą krew. W ciągu doby potrafią jej wypić 20 razy więcej, niż same ważą. W przypadku br

16 zabitych przez powódź we Francji

W nocy z soboty na niedzielę przez południowo-wschodnią Francję przeszła gwałtowna ulewa. Wywołała powodzie, w których zginęło 16 osób. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Prowansji-Alpy-Lazurowe Wybrzeże Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże (fr. Provence-Alpes-Côte d’Azur, skrót PACA) – region administracyjny, położony w południowej Francji na wybrzeżu Morza Śródziemnego, przy granicy z Włochami. Graniczy z dwoma regionami: Rodan-Alpy od północy i Langwedocja-Roussillon od zachodu. W skład regionu wchodzi 6 departamentów. Region Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże obejmuje obszar historycznych prowincji Prowansji i Delfinatu (dawnego władztwa następców francuskiego tronu). W jego skład wchodzi też, włączone za czasów Drugiego Cesarstwa, Księstwo Nicei. Ponadto nazwa regionu odwołuje się do dwóch wielkich regionów geograficznych – Alp i Lazurowego Wybrzeża. Kilka słów z Wikipedii o powodziach Powódź – przejściowe zjawisko hydrologiczne polegające na wezbraniu wód rzecz

Niedźwiedzie uciekły w popłochu. Przed... buldożką [wideo]

Nawet najmniejszy pies potrafi dzielnie stanąć w obronie właścicieli. Buldożka spod Los Angeles poradziła sobie z trzema niedźwiedziami. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o buldogach francuskich Buldog francuski – jedna z ras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji małych psów molosowatych. Typ dogowaty[3]. Nie podlega próbom pracy[1]. Pochodzenie tej francuskiej rasy jest niemal w całości angielskie. Przodkami Bouledogue Français był zapewne buldog angielski oraz terier – pies w typie boston terriera. Psy angielskie znalazły się na terytorium Francji wraz z liczną grupą tkaczy emigrujących na kontynent w poszukiwaniu pracy. Buldog francuski jest to pies łagodny i towarzyski. Nazwa buldog jest jedynie konsekwencją pochodzenia rasy od buldoga angielskiego, który początkowo był rosłym i dobrze zbudowanym psem, używanym do walk. Jest skłonny do alergii pokarmowych. Przywiązuje się silnie do właściciela, akceptuje łatwo inne zwierzęta

Lawina błotna w Gwatemali, są ofiary

Czwartkowy wieczór okazał się tragiczny dla mieszkańców Gwatemali. Lokalne media podają, że wskutek lawin błotnych zginęło co najmniej 30 osób, a za zaginione uważa się około 600 osób. Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o Gwatemali Gwatemala (República de Guatemala) – państwo w Ameryce Środkowej, położone nad Oceanem Atlantyckim i Oceanem Spokojnym. Graniczy z Salwadorem (203 km), Hondurasem (256 km), Meksykiem (962 km), Belize (266 km) – łączna długość granic wynosi 1687 km, ponadto 400 km wybrzeża morskiego. W czasach prekolumbijskich teren zamieszkiwany przez Indian związanych z kulturą Majów. W 1523 tereny dzisiejszej Gwatemali zostały podbite przez hiszpańskich konkwistadorów, którzy założyli tam kolonię wchodzącą w skład Nowej Hiszpanii. Od XVI wieku wybrzeże kraju atakowane było przez piratów angielskich a w XVIII wieku Brytyjczycy podjęli się nieudanej próby zajęcia wybrzeża. W 1821 Gwatemala uzyskała niepodległość, wkrótce potem kraj był okupowany przez

Kadzidła palone w pomieszczeniach bardziej szkodliwe od papierosów

Porównanie dymu ze spalania kadzideł i papierosów dało zaskakujące rezultaty. W czasie eksperymentów Chińczycy wykorzystali dwa rodzaje kadzideł (oba zawierały agar – żywiczne drewno drzew z rodzaju Aquilaria – i drzewo sandałowe). Zobacz cały artykuł na tej stronie Kilka słów z Wikipedii o kadzidłach Kadzidło (arab.: لبٌان, lubbān, hebr. ketoret, gr. libanos, thymiana, łac. tus, incensum) – substancje zapachowe uwalniane podczas spalania, pochodzenia naturalnego stosowane w rytuałach religijnych, medytacji, w kosmetyce, kuchni i medycynie. W rejonie Morza Śródziemnego kadzidło (tutaj zwane olibanum) powstawało z substancji żywicznej otrzymywanej z przedstawicieli rodzaju kadzidla (kadzidłowiec) (Boswellia sacra, Boswellia serrata) z dodatkiem innych gatunków aromatycznych roślin z rodziny osoczynowatych (Burseracerae). Gatunki, z których uzyskuje się surowiec to niskie drzewa i krzewy występujące na terenie Afryki i Bliskiego Wschodu. Uszkodzenie kory powoduje sączenie żywicy, która p